όταν απέκτησα τον πρώτο μου μεταλλικό κουμπαρά του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου ήμουν παιδάκι,οι γονείς μου τον έφεραν με ενα 100ρικο δραχμές με την δική τους πρώτη κατάθεση, ώστε να με διδάξουν τα καλά της αποταμίευσης (άσχετα που ποτέ δεν κατάφερα να κρατήσω λεφτά στα χέρια μου) ….και γω θυμάμαι τον γέμιζα με δεκάρικα εικοσάρικα πενηνταράκια και δραχμούλα στην καλύτερη περίπτωση... Στόχος η εξοικονόμηση χρημάτων για την αγορά ποδηλάτου με υπερυψωμένο τιμόνι που «σάρωνε» την εποχή εκείνη στους δρόμους και τις αλάνες του χωριού μου..τότε δεν ήξερα τι θα πει δάνειο το ανακάλυψα μετά με τον Αντρέα με τις βασικές αρχές του «μαφιόζικου καπιταλισμού»για μας τη γενιά μου η τράπεζα αυτή δεν ήταν απλά μια τράπεζα …. ήταν η τράπεζα που ασκούσε διδαχή (παιδαγωγική) σε εμάς που ήμαστε γεννημένοι γύρω στο 70, περί αποταμίευσης και ότι καλό έχει να προσφέρει η νουνεχής αυτή διαδικασία ….. ήταν το πρώτο μας χαρτζιλίκι ….ο πρώτος λογαριασμός ταμιευτηρίου,, η πρώτη μαθητική έκθεση για την αποταμίευση… , ήταν η πρώτη μελλοντική μας επένδυση μέσα απο τον κουμπαρά που μας έκαναν οι παππούδες ή οι γονείς μας ως δώρο …. ήταν ένα αποταμιευτικό ίδρυμα που στο μυαλό μας έμοιαζε, με το απόλυτα εχέγγυο ίδρυμα αποταμίευσης …..τότε δεν ξέραμε ότι θα ακολουθούσε αυτό το Απίστευτο κλέψιμο του χρήματος της Ελλάδας ! Απίστευτο ότι υπήρξαν τέτοια λαμόγια που λήστευαν και έκαναν πάσες τα εκατομμύρια του δημοσίου χρήματος, σαν να ήταν ψεύτικα με τους άμεσα και έμμεσα εμπλεκόμενους, θα μπορούσε θαυμάσια να αποτελέσει ένα άριστο σενάριο με πολύ και έντονη πολιτική και οικονομικό - τραπεζική πλοκή! Σε βιβλίο θα κατατρόπωνε όλα τα βραβεία πούλιτσερ και ως ταινία θα ήταν υποψήφια πολλών όσκαρ! Και εμείς ως αναγνώστες ή θεατές θα το απολαμβάναμε κλαίγοντας δυστυχώς τη μοίρα μας!
Το θέμα εδώ στην Ελλάδα είναι ότι όποιον διοικητή, πρόεδρο και άν ψάξεις σε οποιονδήποτε φορέα του δημοσίου, οργανισμούς, ΔΕΚΟ, τράπεζες κ.τ.λ., καθ΄όλη τη διάρκεια της μεταπολίτευσης, σκάρτους… άρπαγες του δημοσίου χρήματος και αρχιλαμόγια του κερατά θα βρεις...Και άν υπάρχουν ελάχιστες εξαιρέσεις χάνονται μέσα στην διαφθορά που κυριαρχεί μέχρι του μεδούλι.
Αλλά όταν μιλάμε ότι ξεκινάμε κάθαρση…. η κάθαρση να μη περιοριστεί στην συγκεκριμένη περίπτωση...Η κάθαρση να ισχύει για όλους. Αλλιώς… next?
Τουλάχιστον πρόλαβα και πήρα το ποδήλατο με το υπερυψωμένο τιμόνι και καμάρωνα κόβοντας βόλτες στις αλάνες και ντριν ντριν το κουδούνι και δεν πρόλαβε να μου φάει τα πενηνταράκια κάποιος επενδυτής στις Μαλδίβες...
