Καληνύχτα μας....

Είναι από εκείνες τις νύχτες που έχει άπνοια ησυχία ο κόσμος εξαφανίστηκε ξαφνικά σαν να άνοιξαν οι ουρανοί και άκουσαν τις κρυφές μου σκέψεις θέλω το χρόνο μου να μείνω λίγο μονή μου να ανασυνταχτώ να αδειάσω σκέψεις κούραση και να αποφορτιστώ από την τρέλα του καλοκαιριού και ως δια μαγείας έτσι έγινε και έτρεξα να αγγίξω τα πλήκτρα του lap top μου και τα δάχτυλα τρέχουν από μονά τους Ω οo τι γλυκιά οικεία αίσθηση ποσό μου έλειψε αν και έχω τόσα πολλά να σας πω- όχι τώρα –Έχουμε όλο το χειμώνα μπροστά μας θέλω το χρόνο μου να τα φιλτράρω να έρθουν και να κάτσουν μέσα μου να αποστασιοποιηθώ να τα βάλω στα σωστά κουτάκια μου ..Τώρα απλά απολαμβάνω το άγγιγμα στα πλήκτρα μου με μουσική αγαπημένη με ένα ρακί με πορτοκαλί είναι ότι καλύτερο να κλείσει μια νύχτα με φεγγάρι που στραφταλίζει στη θάλασσα μπροστά μου και ακούω τις σκέψεις μου να μου ψιθυρίζουν να στήνουν χορό μέσα στο μυαλό μου ανακατεμένες εικόνες από τη βουή τις σαιζόν τις ημέρες που πέρασαν τις ημέρες που θα έρθουν τα καλυτέρα που προσδοκώ τα χειρότερα που φοβάμαι και όλα μαζί ανάκατα .. και κλείνω εδώ με…

Φως, ελπίδα, ουρανός
εμένα ο στόχος μου είναι αυτός
κι όποιος τολμάει
την τρέλα του να πάρει και να `έρθει.

ΜΗΤΡΟΠΑΝΟΣ αγαπημένος ever..και μέσα σε αυτό το mood ..σας γλυκοφιλώ και καληνυχτίζω ..Μouatsssssss …