ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΩΘΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ

 "ΕΤΣΙ ΘΑ ΣΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ"
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΖΑΚΗΣ:

O Δημήτρης Καζάκης είναι οικονομολόγος-αναλυτής με επαγγελματική διαδρομή σε επιχειρήσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Απόσπασμα απο συνέντευξη

ΜΠΟΡΕΙ  ΝΑ ΣΩΘΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ

Φυσικά, το πρώτο που πρέπει να γίνει, είναι να καθίσουμε όλους αυτούς στο σκαμνί. Αυτό είναι πολύ σημαντικό, 
όχι μόνο για την απόδοση δικαιοσύνης, αλλά γατί η πολιτική δύναμη που θα αναλάβει, δεν μπορεί να αντιμετωπίζει με μπλαζέ ύφος την αίσθηση δικαίου που απαιτεί ο κόσμος. 

 Όμως δεν είναι αυτό το βασικό. Το βασικό είναι να δικαστούν, ώστε να μην ισχύουν αυτά που έχουν υπογράψει. Διότι αν δεν γίνει αυτό, θα μας κυνηγάνε μια ζωή οι δανειστές και θα μας αλλάζουν την παναγία.

 {Φέρανε τον Παπαδήμο, να υπογράψει ιστορίες που δένουν την χώρα και όλους μας, για δεκάδες χρόνια. Αν τα υπογράψει όλα αυτά, τι νόημα έχει μετά το ποιος θα κυβερνάει, τι νόημα έχουν οι εκλογές και λοιπά};
Υπάρχει τρόπος να μην αποδεχθούμε αυτές τις συμφωνίες
-Γι αυτό ζητάνε την υπογραφή όλων. Όμως βεβαίως και υπάρχει τρόπος. 
Αν μια νέα βουλή, που εκφράζει τα συμφέροντα του λαού ψηφίσει μια συστατική πράξη, τους καθίζει όλους στο σκαμνί και τελειώσαμε. Δεν υπάρχει κανένα δικαστήριο στον κόσμο, που να πει ότι μπορεί να δικάστηκαν οι πολιτικοί, να βρέθηκαν ένοχοι, αλλά θα πρέπει να γίνουν σεβαστά αυτά που υπέγραψαν. .

-Αυτό το ξέρουν αυτοί που μας εκβιάζουν και ζητάνε υπογραφές όλων των πολιτικών
 -Το ξέρουν και τους καίει, γι αυτό και κάνουν ότι μπορούν, όχι μόνο να έχουν την κυβέρνηση που τους βολεύει, αλλά να έχουν και την αντιπολίτευση που τους βολεύει.
Δεν μιλάω για την ΝΔ που όλοι ξέρουμε τον ρόλο που παίζει, αλλά δυστυχώς μιλάω για την αριστερά,

 Κάποτε για μικρότερα θέματα ξηλώνονταν πεζοδρόμια, που είναι αυτά σήμερα? Όταν τους το πεις, λένε έλα μωρέ, εδώ έχουμε άλλα, κόβονται οι συντάξεις, θα ασχοληθούμε με την κατάλυση του συντάγματος?
Μα αν δεν παλεύεις για αυτά τα μικρά, που είναι όμως κορυφαίας σημασίας για την δημοκρατία, πως θα σου έχω εγώ εμπιστοσύνη αύριο, ότι θα οικοδομήσεις μια κοινωνία που θα σέβεται την δημοκρατία και τα λαϊκά συμφέροντα? Μήπως τελικά ισχύει ότι έγινε και με το συνδικαλιστικό κίνημα, που όταν ιδικά το ΚΚΕ μπορούσε να αλλάξει την τάξη πραγμάτων που επικρατούσε, δεν το έκανε, ώστε να χρησιμοποιήσει το κίνημα προς όφελος του? Δυστυχώς, αν και το ΚΚΕ δεν ήταν τότε στα σημερινά χάλια, είχε μια εργασιακή θέση για τα πράγματα, για τον συνδικαλισμό κλπ. Δεν μας ενδιαφέρει έλεγαν πως θα εκφραστεί πιο σωστά ο λαός, αλλά πως θα φέρουμε τα πράγματα να λειτουργούν υπέρ μας. Έτσι έκαναν μόκο ότι το συνδικαλιστικό κίνημα δεν είχε δημοκρατία και επειδή εγώ δεν είμαι σαν εσένα θα με δικαιώνει. Αυτή η πρακτική. Το ίδιο κάνουν και σήμερα.  Έλεγαν πως αυτά είναι παραμύθια. Βγήκε κάποιος να πει συγνώμη, κάναμε λάθος, ας ξεκινήσουμε από τώρα να παλεύουμε…

-Κανένας πολιτικός δεν λέει συγνώμη…


 -Ναι, εμένα δεν μ ενδιαφέρουν οι καθεστωτικοί πολιτικοί, υποτίθεται ότι είναι δύναμη προοδευτική, της αριστεράς και κολοκύθια τούμπανο. Αν λοιπόν δεν έχεις την τσίπα, να πεις εκεί έσφαλα, που δεν είναι και κακό, όλοι κάνουν λάθη και θα μεγάλωνε και η εκτίμηση του κόσμου στο πρόσωπο σου με αυτόν τον τρόπο. 
Όλες οι μεγάλες προσωπικότητες είχαν το ανάστημα να λένε συγνώμη έκανα λάθος και κάνω στροφή.
Μόνο οι μετριότητες και οι γραφειοκράτες δεν έχουν ανάστημα να παραδεχθούν τα λάθη τους, αυτοί που είναι σήμερα στην ηγεσία. Αυτοί κάνουν αντιπολίτευση εκ του ασφαλούς, μαζεύουν κάποια πετραδάκια από την λαϊκή οργή και κάθονται ήσυχα με αυτά. Φοβούνται μήπως γεννηθεί μια μεγάλη δύναμη εκτός κοινοβουλίου και τότε ποιος θα μπορεί να ελέγξει μια τέτοια δύναμη? Τι κάνουν λοιπόν?
Ενισχύουν πρώτον την νομοταγή αντιπολίτευση. Ναι μεν αντιπολίτευση, αλλά στα πλαίσια του νομοταγούς. Δηλαδή δεν κάνω τίποτα για να έρθω σε ευθεία σύγκρουση με το σύστημα. Γαβγίζω, αλλά είμαι ήρεμος σκύλος, δεμένος στο σκυλόσπιτο μου με αλυσίδα