Λένε πως για να 'χουνε ήσυχο το κεφάλι τους οι δήμιοι, στα Άουσβιτς, στα Μαουντχαουζεν και στα Νταχάου
εξηγούσαν στη θλιβερή πομπή των μελλοθάνατων,
εξηγούσαν στη θλιβερή πομπή των μελλοθάνατων,
την ώρα που όλοι μαζί βαδίζανε για τους θαλάμους αερίων,
πως θα τους πήγαιναν για αποψίλωση.Να τους αποστειρώσουν!
πως θα τους πήγαιναν για αποψίλωση.Να τους αποστειρώσουν!
Κι ενώ το ξέρανε ότι κανείς ποτέ δεν γύρισε από αυτά τα μπάνια,
ήσυχα-ήσυχα συγκεντρωνοντουσαν και ψιθύριζαν αναμεταξύ τους...
Ας μην παραπονιομαστε, γιατί αν δεν το κάναμε έτσι,
τα πράγματα θα γίνονταν πολύ χειρότερα!
Κι αν τέλος πάντων βρίσκονταν κανένας πιο ευαίσθητος
και άρχιζε να κλαίει, οι άλλοι τον σημάζευαν και του 'έκλειναν το στόμα.
Τι θες και σκούζεις άνθρωπε μου....
Κι όταν πια έτσι αδιαμαρτύρητα, τους φτάναμε στην τελευταία θύρα
και οι δεσμοφύλακες γελώντας, τους πρόσταζαν να βγάλουν
και τα παπούτσια τους και τα όνειρα τους, και ολα τους τα ρούχα,
αυτοί οι κακομοιρηδες, τόσο που ήθελαν να το πιστέψουν,
ώστε οι πιο υπάκουοι ανάμεσα τους, σκυβανε και φύλαγαν τα χέρια των δημίων
Ευχαριστούμε Κύριοι, που γνοιάζεστε για την υγιεινή μας...