Χειμώνιασε

Μέσα σε όλη την περίεργη κατάσταση που επικρατεί αυτό το διάστημα, ο καιρός έβαλε το αδιάβροχο του και άρχισε να ρίχνει όλο το νερό που είχε μαζέψει από το καλοκαίρι... Αυτή η ανάρτηση, μια προσπάθεια να σας δώσω να καταλάβετε τι είναι το φθινόπωρο κι ο χειμώνας για μένα.
Ήρθε ο χειμώνας και φέτος. Πιο βαρύς από τον περσινό  Με το πετρέλαιο θέρμανσης σε νέα ιστορικά υψηλά (όπως λένε κι οι χρηματιστές) είτε θα ψοφήσουμε από το κρύο είτε από την πείνα.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα κάνουμε λευκά Χριστούγεννα. Ακόμα κι αν δε χιονίσει, το τραπέζι μας θα είναι τόσο άδειο φέτος που θα φαίνεται εντονότερο το λευκό τραπεζομάντιλο.

Δεν ξέρω τι με έπιασε και είμαι τόσο πεσιμίστρια σήμερα . Φαίνεται ότι το να βλέπεις τη δυστυχία των άλλων, δεν σε κάνει περισσότερο ευτυχισμένο. 
Λες και το κάνουν επίτηδες, όσο πλησιάζουν οι γιορτές, τόσο πληθαίνουν τα διαφημιστικά της unicef για τα παιδιά του 3ου κόσμου, των εγχώριων οργανώσεων για τα παιδιά, τα σποτάκια για τους αναξιοπαθούντες, έρανοι κλπ.

πήραμε και μια σομπιτσα να κάνει παρέα στο καλοριφέρ.. Οχι που δε ζεσταίνει το καλοριφέρ απλά χρειάζεται ...πετρέλαιο

Ο χειμώνας . Είναι πιο στιλάτος, πιο μοδάτος, πιο cool. Ρίχνεις κάτι πάνω σου, κουμπώνεις το σακάκι, χουχουλιάζεις. βάζεις και φούτερ μες στο σπίτι και όλα καλά Πίνεις αχνιστό καφέ, κουκουλώνεσαι με την κουβέρτα, , κοιτάς την φωτιά στο τζάκι. Μπορείς να μελαγχολήσεις με δικαιολογία, να ακούσεις τη βροχή. Ξυπνάς και με το κρύο αεράκι νιώθεις ότι αναπνέεις. Κάνει καλό και στο δέρμα.

Άλλα να ρε παιδί μου, η σομπίτσα είναι σομπίτσα, ειναι φωτιτσα γλυκιά που σου ζεσταίνει την ψυχή, και πως θα ζεστάνεις τα ρημάδια τα ποδάρια σου, όταν η ψυχή σου είναι παγάκι ε;