Αφιερωμένο στη Κολλητή μου..!!!

...My best friend...

Είμαστε δυο εντελώς διαφορετικοί χαρακτήρες ,αλλά αυτό δεν μας εμποδίζει να είμαστε φίλες χρόνια θα έλεγα η μια συμπληρώνει την άλλη τόσο πολύ που μαζί δεν κάνουμε και χωριά δεν μπορούμε χανόμαστε για μήνες χρόνια ίσως η κάθε μια απορροφημένη στη ζωή της στην καθημερινότητα της αλλά όταν βρισκόμαστε είναι σαν να μην πέρασε μια μέρα έχουμε τόσα πολλά να πούμε που δεν προλαβαίνει η μια να βάλει άνω τέλεια και αρχίζει η άλλη ειρμό δεν έχουν οι σκέψεις μας για όσους μας παρακολουθούν τρελαίνονται ανοίγουμε και κλείνουμε παρενθέσεις , όπως μόνο εμείς ξέρουμε να επικοινωνούμε έτσι ..ναι είναι μια σχέση ανιδιοτελής είναι η αδερφή που εγώ επέλεξα είναι το πρόσωπο που θα το πάρω τηλέφωνο στις 4,00 ώρα το πρωί και θα με ακούσει  η θα τρέξει να μου τα χώσει γιατί μου επισημαίνει τα ελαττώματα μου που ξέρει τα πάντα για μένα και άλλες φορές με κάνει να αισθάνομαι σπουδαία και άλλες φορές με ρίχνει στα πατώματα αλλά ξέρω ότι το κάνει γιατί με αγαπάει  και ποτέ δεν έκλεισε την πόρτα της δεν δίστασε να κλάψει μαζί μου να μου κρατά το χέρι είσαι το μόνο πρόσωπο που ξέρει τις σκέψεις μου που ούτε στον εαυτό μου δεν τολμώ να  εκμυστηρευτώ .. και ξέρεις τι μου αρέσει σε σένα???Μου αρέσει το καθαρό μυαλό σου Μου αρέσει που όχι μονό τολμά να ονειρεύεται αλλά και αγγίζει τα όνειρά της. Μου αρέσει που λέει τα πράγματα με το όνομά τους. Που θα σου πει τη γνώμη της ακόμη κι αν πρόκειται να σε δυσαρεστήσει. Μα πάνω απ’ όλα που έχει εκείνον τον καθρέφτη, όχι τον μαγικό, τον άλλο της αλήθειας και σε προκαλεί να κοιταχτείς ευθέως και να σε δεις. Αλλά και που ακόμη και στις στροφές τις λάθος εκείνη σου δείχνει την ομορφιά της διαδρομής αλλά και το ξέφωτο στο βάθος, τη θέα του ορίζοντα!! Στη φιλία μας η πρόποση, λοιπόν, σήμερα φιλενάδα!Στη φιλία μας, στην υγειά μας..στην τρέλα μας !!!,..Σ'ευχαριστώ που υπάρχεις στη ζωή μου πάντα κάπου για μένα και με κάνεις να νοιώθω καλά όταν το έχω ανάγκη σ¨" ευχαριστώ που ανέχεσαι την τρέλα μου και με κάνεις να χαμογελώ ξανά και μου δίνεις κουράγιο να συνεχίσω ...Θυμάσαι που λέγαμε για τα γεράματά μας? Είμαι τόσο σίγουρη ότι θα γίνουν όλα αυτά που λέγαμε, ότι όντως στα γεράματά μας θα ήμαστε μαζί  και θα γελάμε για το τώρα ώριμες με άσπρα μαλλιά αλλά με την λάμψη τις τρέλας στα μάτια ΠΑΝΤΑ..

Παράκληση...Μείνε για πάντα δίπλα μου γιατί σε χρειάζομαι.. και Εγώ πάντα  είμαι εδώ ΚΑΙ ΤΟ ΞΕΡΕΙΣ  Ότι κι αν χρειαστείς..Και όποτε λυγίσεις εδώ θα είμαι.., να σου θυμίσω όσα θα έρθουν, τι πραγματικά αξίζει στη ζωή που μερικές φορές στα «καθημερινά» το προσπερνάμε...