«Δεν είμαι καλά¨» Ουφ !!!

,
O καθένας μας χαμένος στα δικά του στις σκέψεις του Βλέπω ολοένα και πιο συχνά γύρω μου τους ανθρώπους να κλείνονται ερμητικά στο μικρόκοσμό τους, γίναμε τόσο μοναχικοί ταμπουρωμένοι πίσω από μια απλή λέξη που λέμε συχνά «δεν είμαι καλά¨» πιάνει μεγάλο φάσμα της ζωής μας περικλείει τόσες έννοιες το ακούς από χιλιάδες στόματα κάθε μέρα έχει τόση δύναμη αυτή η λέξη που σαν μικρόβιο που εξαπλώνεται με τον αέρα σαν τον ιό της γρίπης Α (H1N1 ...και φυσικά κολλάς και συ και αφού είναι μεταδοτική με τον αέρα παίρνει αυτομάτως διαστάσεις επιδημίας. .παίρνεις τηλέφωνο τη φίλη σου να πεις μια κουβέντα για να αδειάσεις το κεφάλι σου. σου λέει δεν είμαι καλά το ίδιο ακούς από τον σύντροφο σου το παιδί μιμείται αναγκαστικά αν όλοι γύρω σου δεν είναι καλά σε επηρεάζουν ..άντε εσύ μετά να έχεις ανεβασμένη ψυχολογία να ξεχαστείς να γελάσεις να χαλαρώσεις βρω αδελφέ . Κι έτσι όπως γράφω αυτό το κείμενο τρυπώνουν στο μυαλό μου σκέψεις... Οι άνθρωποι σου φέρονται με τον τρόπο που τους επιτρέπεις. Εσύ βάζεις τον πήχη ψηλά ή χαμηλά, εσύ θέτεις τα όρια. Σίγουρα δεν μπορείς να ελέγξεις τη συμπεριφορά τους, είσαι σε θέση όμως να ελέγχεις το τι θα δεχτείς και τι όχι...και εκεί λες Ωπα Φτάνει λοιπόν, ως εδώ! Δεν επιτρέπω σε κανέναν να παίζει κορώνα γράμματα τη διάθεσή μου ... δεν θέλω να μαυρίσει η ψυχή μου αφού δεν με αφορούν και δεν μπορώ να κάνω κάτι παρά μονό να σε ακούσω ότι και να πω δεν σε πειθώ όποτε δεν επιτρέπω στον εαυτό μου να με αυθυποβάλλων σε αυτή την κατάσταση κάνεις Τόσο απλά... Εγώ και μονό εγώ είμαι αυτή που μπορώ να επηρεάζω πλέον τη ζωή μου, αφού τα πάντα γύρω μου αμφισβητούνται, και δεν έχω κανένα σκοπό να το θυσιάσω στο βωμό του οποιουδήποτε. «φτάνει»! Το είπα και το εννοώ. Το ορκίζομαι στον εαυτό μου και στους ανθρώπους που λατρεύω και θέλω μόνο το καλό τους και εκείνοι το δικό μου. Και είναι πολλοί, δεν θέλω να τους διαψεύσω.

Κλείνω αυτή την ανάρτηση με τη σημείωση πως δεν έχω την πρόθεση να δώσω συμβουλές σε κανένα. Γράφω μόνο τις σκέψεις μου, που ίσως να είναι και αφελείς και εκτός πραγματικότητας. Πολύ θα το ήθελα οι σχέσεις μας να έχουν όλες χάπι-εντ, μάλλον όμως αυτό δεν συμβαίνει. Ο χορός της ζωής έχει τους δικούς του ρυθμούς κι εμείς μαθαίνουμε αδιάκοπα τα βήματα που ολοένα αλλάζουν καθώς κυλάει ο καιρός.... Καθώς θα μεγαλώνεις, συνειδητοποιείς πόσο σημαντικός είναι ο χρόνος, πόσο γρήγορα περνάει ο καιρός. .και ειναι κρίμα να ασχολείσαι  με τις μικρότητες του καθενός... 
.