ΜΙΑ ΠΌΛΗ ΚΟΙΜΆΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

ΆΣΤΕΓΟΙ  ΣΤΟΥΣ  ΔΡΟΜΟΥΣ

Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μονάχοι
σαν το ξεχασμένο στάχυ
ο κόσμος γύρω άδειος κάμπος
κι αυτοί στης μοναξιάς το θάμπος
σαν το ξεχασμένο στάχυ
άνθρωποι μονάχοι


Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μονάχοι
όπως του πελάγου οι βράχοι
ο κόσμος θάλασσα που απλώνει
κι αυτοί βουβοί σκυφτοί και μόνοι
ανεμοδαρμένοι βράχοι
άνθρωποι μονάχοι

 Ιστορίες αστέγων 
Πριν από την κρίση,δούλευε σε μεγάλες  κατασκευαστικές εταιρίες,όμως τα τελευταία τρία χρόνια έχει κάνει συνολικά 110 μεροκάματα.Το παιδί του μεγάλη πιά, εργάζεται αλλά όπως λέει ο ίδιος δεν μπορεί να συντηρεί και αυτόν. «Αφού είμαι υγιής μπορώ να δουλέψω, να το παλέψω» λέει χαρακτηριστικά. Ο Γιώργος.

γνώριζε και τον άτυχο άστεγο, που ξεψύχησε πέρυσι το χειμώνα στο Θησείο, από το κρύο. Μας λέει: «μου ζητήσει φωτιά, "Γιώργο φωτιά" . Του λέω θα πεθάνεις βρε συ, δεν πάει άλλο, "Όχι μου λέει, εντάξει θα τη βγάλω". Την επόμενη μέρα μαθαίνουμε ότι πέθανε. Τόσο απλά πράγματα δηλαδή...».

Γιωργος«Μόνο που κοιτάς κάποιον, μόνο που βλέπεις το πρόσωπό του, καταλαβαίνεις και τι ακριβώς σκέφτεται. Όταν λες ότι έχω φτάσει στο χείλος του γκρεμού, τι άλλο να σκεφτείς; Μερικοί σκέφτονται την αυτοκτονία. Σίγουρα και πάρα πολλοί έχουν δώσει και τέλος».

Ηλίας: «Πάω τώρα στα τρία χρόνια άστεγος, και όταν δεν μπαίνουν σε ένα σπίτι λεφτά μπαίνει η γκρίνια. Και αυτό δεν γίνεται καλά με τίποτα. Ήμουν οδηγός από το 1985. Έχω βγει και έξω. Μένω κάτω από τη γέφυρα. Ακούς θόρυβο και ανοίγει το μάτι σου. Τρέμει το φυλλοκάρδι σου και λες να ξημερώσει το πρωί, γιατί πολλά γίνονται, πολλά ακούγονται και παραφυλάς και τι ύπνο να κάνεις. Κάποιοι συγνώμη κυνηγούσαν κάποιους κλέφτες και ένας σκόνταψε πάνω μας , σηκώθηκε και έφυγε. Άντε να μην σηκωνόταν, να αρνιόταν να σηκωθεί και να σου έβγαζε κανένα κέρατο, στα καλά καθούμενα και χωρίς να ξέρεις τι σου γίνεται. Σπίτι είχα πριν 4 χρόνια, και οικογένεια και αυτή τη στιγμή, είμαι στη γέφυρα, τρώω από το Δήμο και τι να πεις φοβάσαι, πάρα πολύς ξένος κόσμος, και ελάχιστοι οι καλοί. Η οικογένεια είναι στη Μυτιλήνη, έχω παιδιά, κοντά 4-5 χρόνια χώρια. Πας συζητάς με μάντρες με αυτοκίνητα, με το ένα με το άλλο, δουλειά, σου λέει τα βλέπεις; Κάθονται. Άσε τηλέφωνο, άμα ανοίξει δουλειά θα τα πούμε. Να βρούμε μια δουλίτσα, να πατήσω στα ποδαράκια μου, να πάω στα παιδάκια μου. Άμα σταματήσεις να ελπίζεις, είσαι νεκρός. Όλοι μαζί βοήθεια ο ένας τον άλλο θα κάνουμε δουλειά, ένας ένας θα πάμε…τελίτσα. Δεν το λέω».
Άνθρωποι που έχασαν την ιδιοκτησία τους λόγω δανείων ή άλλων οφειλών, νέοι άνεργοι που δεν μπορούν να συντηρήσουν μια κατοικία και έχουν απομακρυνθεί από την οικογένεια τους και άτομα που έχασαν την δουλειά τους λίγο πριν συνταξιοδοτηθούν και αδυνατούν να επαναπροσληφθούν σε μια νέα εργασία λόγω της ηλικίας τους,
Reed more

ΟΤΑΝ  ΣΤΑΜΑΤΑΣ  ΝΑ  ΕΛΠΙΖΕΙΣ  ΕΙΣΑΙ  ΝΕΚΡΟΣ

Άντα Αλαμάνου, Μη Κυβερνητική Οργάνωση «Κλίμακα»: «Το προφίλ του νεοαστέγου είναι πολύ διαφορετικό από το προφίλ του αστέγου που είχαμε συνηθίσει τα προηγούμενα χρόνια, και αυτό ισχύει όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά παγκοσμίως. Βλέπουμε λοιπόν ότι απέναντι στην εικόνα του ανθρώπου που αν θέλετε είναι περιθωριοποιημένος, ή ανήκει σε χαμηλά οικονομικά κοινωνικά στρώματα, έχει χαμηλό μορφωτικό επίπεδο.
 Ο σημερινός άστεγος είναι πολύ διαφορετικός. Είναι ένας άνθρωπος, ή μπορεί να είναι και μια ολόκληρη οικογένεια, που μέχρι πρότινος είχαν ένα οργανωμένο τρόπο ζωής, υπήρχε δουλειά, υπήρχε σπίτι, είναι άτομα από όλες τις ηλικίες γιατί και η κρίση και η ανεργία χτυπάει όλες τις ηλικίες, ωστόσο θα λέγαμε ότι αφορά περισσότερο την ηλικιακή ομάδα από 30-45 χρονών. Έχουμε όμως και νεώτερους αστέγους, έχουμε και ακόμα μεγαλύτερους, άτομα που λίγο πριν τη σύνταξη έχασαν τη δουλειά τους. Δεν υπάρχουν ψυχιατρικά προβλήματα, δεν υπάρχουν προβλήματα εξάρτησης ή παραβατικότητας. Τα άτομα αυτά έχουν μέτριο έως υψηλό μορφωτικό επίπεδο και έχουν μεγαλύτερη δυνατότητα για επανένταξη. Τώρα, μιλάμε για μεγάλη αύξηση για ραγδαία αύξηση του πληθυσμού. Οι άστεγοι είναι ένας παράλληλος κόσμος, μια άλλη κοινωνία, που έχει τους δικούς της κώδικες τη δική της ηθική. Όντως υπάρχουν κατηγορίες αστέγων . Είναι κάποιοι άνθρωποι που είναι πιο κοινωνικοί. Είναι σε ομάδες, είναι και διαφορετική έτσι και η τοποθέτησή τους, στην πόλη και το χώρο. Οι άνθρωποι οι πιο κοινωνικοί είναι σε μέρη που υπάρχει φωτισμός, που υπάρχει συχνή κίνηση, κάποιοι άλλοι για άλλους λόγους, για λόγους υγείας, ψυχιατρικούς κλπ, είναι πιο αποστασιοποιημένοι, είναι σε σημεία που είναι σκοτεινά, πολλές φορές άστεγοι μένουν μόνοι τους, δεν θέλουν επικοινωνία με άλλους ανθρώπους. Οι άνθρωποι που είναι στο δρόμο δεν είναι από δική τους επιλογή. Ακόμη και αν οι ίδιοι θέλουν κάποιοι επικοινωνία ή κάποια βοήθεια είναι τα ψυχολογικά προβλήματα, η αποδιοργάνωση της προσωπικότητας τους, ειδικά για ανθρώπους που είναι χρόνια στο δρόμου, που δεν τους επιτρέπει αυτή την επικοινωνία. Οπότε, ας μην μείνουμε σε αυτό και μην απενοχοποιηθούμε ότι δεν θέλουν τη βοήθειά μας»