.jpg)
Πάντως ζούμε ιστορικές στιγμές. Είμαστε μέρος της νεότερης ιστορίας της Ελλάδας.....
Το σίγουρο είναι ότι οι περισσότεροι (ΕΑΝ ΟΧΙ ΟΛΟΙ) αναπαράγουμε οικονομικά σενάρια και καταστροφολογίες (και των δύο πλευρών, υποστηρικτών και μή του ευρω) ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗ ΤΥΦΛΑ ΜΑΣ....
Και εγώ ήμουν απο τους πρώτους που "θεώρησα" (υποκινούμενη φυσικά ΚΑΙ απο τα υποκινούμενα μέσα) και υποστήριξα ένθερμα σε συζητήσεις μου με φίλους ότι η επιστροφή στη δραχμή θα ήταν σενάριο ολέθρου κτλ για τη χώρα αλλά πλέον αρχίζω να αποστασιοποιούμαι απο τις απόλυτες απόψεις γιατί η αλήθεια είναι ότι ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ούτε μπορώ να γνωρίζω, ούτε να προβλέπω τα αποτελέσματα όταν μιλάμε για τέτοιες οικονομικές και κοινωνικές εξελίξεις...
Αυτό που με προβληματίζει περισσότερο είναι αυτό που λέγεται απο τους κυβερνώντες: ΟΤΙ ΚΑΠΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΗ ΔΙΕΞΟΔΟΣ
Και τότε πως βρίσκονται ΑΡΚΕΤΟΙ συνανθρώποι μου ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΙ και ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ (*) που προφανώς γνωρίζουν περισσότερα πράγματα απο μένα και ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΥΝ το αντίθετο χωρίς μάλιστα οι περισσότεροι απο αυτούς -εκ των πραγματών- να έχουν προσωπικά οφέλη απο τη ροή των εξελίξεων (κατί για το οποίο δεν είμαι σίγουρη για τους καναλάρχες και τα λαμόγια που είναι πάντα μπροστά)? ....Εάν ήμασταν σε μονόδρομο δε θα έπρεπε να είναι εμφανές ΣΕ ΟΛΟΥΣ...
Άρα το ερώτημα είναι: Ευρω-σκλαβιά ή καταστροφο-δραχμή;
Γιατί και με τα συνεχόμενα δάνεια δεν βλέπω να πηγαίνουμε πουθενά!
Οταν κάποιος χρωστάει πολλά γιατί τα τρώει ανεξέλεκτα δεν του λές δανείσου κι άλλο ή πάρε κάρτες, αλλά κόψε τα έξοδα.
"Το αργά διορθώνεται, το γρήγορα ΟΧΙ!!!!"
Και στη τελική γιατί να εμπιστευτώ ΤΟΝ λόγο κάποιων που η ΙΣΤΟΡΙΑ μου έχει αποδείξει πλέον ΑΠΟΛΥΤΑ οτι ήταν ανίκανοι μέχρι σήμερα .......
(ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ...ΜΗ ΤΟ ΞΕΧΝΑΜΕ) και τα κάνανε σκατα ακόμα και τον τελευταίο χρόνο που είπαν ότι θα αλλάξουν (και θα μας αλλάξουν)
Οπότε έχω αρχίσει να τη ψάχνω περισσότερο πριν εκφέρω απόλυτη άποψη...
Αυτή την στιγμή η Ελλάδα είναι η Ιφιγένεια που θυσιάζεται για να ζήσουν οι Ευρωπαϊκές τράπεζες...
