Η κατάσταση για την Ελλάδα θα είναι πολύ σκληρή και στις δυο περιπτώσεις.
Εντός ευρωζώνης έχετε ήδη αντιληφθεί ποια θα είναι η θέση μας και τι παιχνίδια θα παιχτούν επάνω μας. Δεν ενδιαφέρεται κανείς για τον ελληνικό λαό. Δεν ενδιαφέρεται καμιά τρόικα αν ζήσουν ή πεθάνουν χιλιάδες Έλληνες. Τους είναι αδιάφορο. Εντός ευρωζώνης θα υποστούμε όλα τα πειράματα, τα σχέδια των νέων τυράννων και θα πεινάσουμε. Οι περισσότεροι θα πεινάσουμε θα δυστυχίσουμε , θα δούμε τα παιδιά μας και τους αγαπημένους μας να εξαθλιώνονται. Γιατί ειμαστε πιόνια των σχεδίων των διεθνών τοκογλύφων.
Εκτός ευρωζώνης η κατάσταση θα είναι επίσης τραγική. Γιατί εκεί εκτός από όλα τα εύλογα προβλήματα που θα δημιουργηθούν όπως σε κάθε κράτος που χρεοκοπεί, στη περίπτωση της Ελλάδας η τιμωρία θα είναι ακόμα σκληρότερη. Για να γίνει το φωτεινό παράδειγμα σε όλους τους υπόλοιπους. Για να μην τολμήσει κανένας να κάνει κιχ ξανά. Σε κάθε φωνή που θα σηκώνεται, σε κάθε όχι που θα λέει ο Ευρωπαίος πολίτης της τραπεζικής δικτατορίας , θα του θυμίζουν κοίτα τι έπαθε η Ελλάδα. Θα είμαστε ένας λαός που θα περνάει ένα μεγάλο Γολγοθά κι αυτός θα είναι ο μπαμπούλας για τους υπόλοιπους. Και θα κάνουν το παν για να συμβεί αυτό.
Είμαστε σε ένα σταυροδρόμι που όποια και να είναι η επιλογή μας θα είναι ένας δρόμος γεμάτος αγκάθια. Θα ματώσουν πόδια. Το ερώτημα είναι αν θέλουμε να είμαστε σκλάβοι και ταπεινωμένοι ή φτωχοί και περήφανοι.
Κανένας δεν δικαιούται να λέει πια ψέμματα στο κοσμο. Από όποια μεριά και να προέρχεται. Και η αριστερά που την εκλέξαμε σαν απελπισμένοι Ελληνες οφείλει , να πει την ξεκάθαρη αλήθεια στους οπαδούς της για το τι ακριβώς έρχεται μπροστά τους και τι θυσίες θα πρέπει να κάνουν. Η θα μιλάει για αγώνα ή θα κάνει δημόσιες σχέσεις. Και τα δύο δεν γίνονται.
Σκεφτείτε τα όλα αυτά.
Και πράξετε κατά συνείδηση.
