Η άλλη μέρα των εκλογών

Η άλλη μέρα των εκλογών.. θα είναι ίδια και διαφορετική… γιατί όλα αλλάζουν γύρω μας και όλα τα ίδια μένουν , όσο δεν αλλάζουμε ο καθένας ξεχωριστά και όλοι μαζί. Θα μένουν τα ίδια πάλι …Η κρίση, που περνάμε, θα μπορούσε να είχε και ένα καλό, να μας κάνει να συναισθανθούμε τις δικές μας ευθύνες, γιατί χωρίς τη δική μας συναίνεση, που κατάντησε να γίνει και συνενοχή, δεν θα μπορούσαν να μας κυβερνάνε τόσα χρόνια και να μας έχουν οδηγήσει έως εδώ.

ΑΡΧΙΚΑ το ερώτημα «αν η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει;» έγινε «πότε θα χρεοκοπήσει;». Μετά το ερώτημα μετατράπηκε αν θα γίνει εντός του ευρώ, γιατί η ημερομηνία ήρθε πολύ κοντά. Και τώρα μας λείπει μόνον η λεπτομέρεια αν η «ελεγχόμενη πτώχευση» θα γίνει πριν ή μετά τις εκλογές. Η πλήρης κατάρρευση της δημόσιας διοίκησης δεν επιτρέπει σε καμιά κυβέρνηση να παραμείνει στην εξουσία, αν και οι πολίτες κρίνουν σωστά ότι «οι εκλογές δεν είναι η λύση». Είναι, παρ’ όλα αυτά, υποχρεωτική και αναπόφευκτη αν και λίγα πράγματα μπορούν να αλλάξουν από την αλλαγή της κυβέρνησης.

ΕΝΤΕΛΩΣ λαθεμένα καλλιεργείται η εντύπωση στους πολίτες ότι πολλά πράγματα μπορούν να αλλάξουν μέσα από μια επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου ή του μεσοπρόθεσμου προγράμματος. Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορεί να αλλάξει σχεδόν τίποτα. Ό,τι πρόκειται να αλλάξει θα το κάνουν οι Έλληνες πολίτες μαζί φυσικά με την ελληνική κυβέρνηση η οποία πρέπει να αποκτήσει σχέδιο ανάκτησης της χώρας και της κυριαρχίας της. Με σκληρή δουλειά μιας ή δύο γενεών, δηλαδή 25 έως 50 ετών, όλα είναι δυνατά. Ακολουθώντας όμως τα σχέδια των Ευρωπαίων, οι οποίοι δεν έχουν τακτοποιήσει ακόμα τα δικά τους προβλήματα, δεν πρόκειται να βρούμε λύση. Αν όμως ξεκινήσουμε να λύνουμε τα προβλήματά μας, κάπου στην πορεία θα συναντήσουμε πάλι τους υπόλοιπους Ευρωπαίους…

Είναι αμφίβολο αν και η κυβέρνηση που θα προκύψει μετά τις εκλογές θα μπορεί να επαναδιαπραγματευθεί οτιδήποτε, δηλαδή αν θα υπάρχει πιθανότητα περαιτέρω παράτασης της εκκρεμότητας. Η ουσία δεν αλλάζει και το ερώτημα που πρέπει να τεθεί στους πολίτες προεκλογικά είναι αν θα δώσουν εντολή για ανάκτηση της χώρας, με μεγαλύτερες θυσίες ή εκχώρησης της κυριαρχίας μας για απροσδιόριστο χρονικό διάστημα δεκαετιών με τις ίδιες θυσίες

Η χώρα φυσικά δεν θα καταρρεύσει κι αυτό είναι άλλο ένα ταμπού το οποίο θα καταρρίψουμε γιατί σ’ αυτό στηρίχθηκε η μεθοδευμένη από τους ξένους χειραγώγηση στην πτώχευση. Η πτώχευση είναι η φυσιολογική κατάληξη μίας χώρας η οποία παράγει λιγότερα από όσα καταναλώνει. Αν δεν παράγει ούτε τα τρόφιμά της, αλλά κι αυτά ακόμα τα εισάγει, με δανεικά, δεν υπάρχει πιο φυσιολογική εξέλιξη. Για να επιβιώσει, το κοινοτικό κεκτημένο πρέπει προσωρινά να ακυρωθεί. Κι αν η στάση πληρωμών τώρα μας φαίνεται τρομερή καταστροφή (και είναι), θα υποχρεωθούμε να ζήσουμε και με αυτήν και όσα συνεπάγεται…Τώρα ή σε τρεις μήνες, πριν ή μετά τις εκλογές, αργότερα ή νωρίτερα, η στάση πληρωμών είναι η ίδια και η Ευρώπη αποφάσισε ότι πρέπει να τη ζήσουμε. Η τρόικα έχει ήδη προετοιμαστεί και η στάση πληρωμών δεν θα αφορά το εξωτερικό, δηλαδή τις ξένες τράπεζες. Θα αφορά μόνον το εσωτερικό, μόνον τις εσωτερικές πληρωμές και απλώς θα φτάσουμε σε μηδενικό πρωτογενές έλλειμμα σε 24 ώρες αντί για 24 εβδομάδες ή μήνες. Από εκείνη τη χρονική στιγμή θα αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση είτε για την ανάκαμψη της οικονομίας είτε για την ανεξέλεγκτη λεηλασία του δημόσιου και του ιδιωτικού πλούτου της χώρας. Αυτή τη στιγμή η Ελλάδα είναι μια πλούσια χώρα με κακή διοίκηση όπως είπε ο πρωθυπουργός μιλώντας (χειροκροτούμενος) στους Γερμανούς επιχειρηματίες. Είναι στο χέρι των Ελλήνων είτε να πάψει να είναι μια πλούσια χώρα είτε να πάψει να έχει κακή διοίκηση. 

Η Ευρώπη θα προσαρμοστεί και θα συνεργαστεί είτε για να πάψουμε να είμαστε πλούσια χώρα είτε για να πάψουμε να έχουμε κακή διοίκηση

Η άλλη μέρα των εκλογών θα ανήκει σε αυτούς που θα συνεχίσουν τον αγώνα της εθνικοαπελευθεροταξικής ανάτασης του λαού μας, τον οποίο προσπαθούν να κρατήσουν στην κατάθλιψη και την απόγνωση.

Η απόφαση είναι δική μας