Καλό Σαββατοκύριακο !

Σάββατο 24 Νοεμβρίου

Τι και αν είναι Σάββατο μια μέρα ίδια σαν όλες τις άλλες είναι τώρα πια ..
Υπήρχε το Σάββατο πριν κρίση και το Σάββατο μετά την κρίση ήταν όλα διαφορετικά τι εννοώ..


ΠΡΟ ΚΡΙΣΗΣ

Σάββατο Π Κ

Ξύπναγα αργά μετά από  όλη την εβδομάδα δουλείας έπινα το καφεδάκι μου έκανα και καμιά δουλειά στο σπίτι πήγαινα Σούπερ μάρκετ τίγκα το καρότσι έβαζα τις κρεμουλες μου σενιαριζόμουν και πήγαινα βόλτα στα μαγαζιά για ψώνια και καφεδάκι ξάπλες το απόγευμα για να έχουμε φρεσκαδουρες για το βράδυ που θα έκανα ζημιά στη νύχτα «Κλάμπινγκ» μπουζούκια ..ανάλογα την παρέα μαζευόμασταν πολλοί σαν κι εμένα ...

Κυριακή τώρα εεεεεεε ξύπναγα και 12 μην σου πω ένα γρήγορο espresaki και ραντεβού έξω με φίλους για fredo ατελείωτο στην πλατεία και μετά φαγητό μέχρι του σκασμού και κομμάτια πια το απόγευμα από τις κραιπάλης νωρίς ύπνο για να γίνεις απο Δευτέρα το παραγωγικό ζωάκι της εβδομάδας για να είσαι ένα καταναλωτικό ζώον του Σαββατοκύριακου

ΜΕΤΑ ΚΡΙΣΗΣ
Σάββατο Μ Κ

Ξυπνάω νωρίς γιατί κοιμάμαι μεσημέρι κοιμάμαι βράδυ πόσο πια να κοιμηθώ κουρασμένη δεν είμαι γιατί άνεργη κι εγώ τώρα πια κάθομαιιιιιιιιι πίνω ακόμα καφεδάκι 6-7 πμ λες και είμαι οικοδόμος και δεν λέει να ξημερώσει να περάσει η ώρα κάνω πάλι τις δουλειές μου αλλά αν είσαι όλη μέρα στο σπίτι τι να λερώσεις και τι να μαζέψεις τα μαζεμένα...να πας Σούπερ μάρκετ ούτε λόγος μια φορά την εβδομάδα και τα απαραίτητα αφού  παίρνω καμιά φορά μεγάλο καρότσι για να ανεβαίνω επάνω να κάνω τσουλήθρα και να θυμάμαι τις παλιές καλές μέρες τώρα πια δεν ντρέπομαι που είναι  άδειο ... .. γιατί όλα  έτσι  είναι..οι κρέμες και τα καλλυντικά μου συρρικνώθηκαν  μέχρι εξαφανίσεως..

Για βόλτα στα μαγαζιά έχω ένα χρόνο να κατέβω Ερμού και να περπατήσω  για ψώνια  οσο για καφέ με φίλους στα σπίτια  φαγητό με φίλους στα σπίτια..

 Εκεί που έφτασε η βενζίνη πουθενά και μου ήρθε στο μυαλό αυτό.."Τούτη η γης που την πατούμε, όλοι μέσα θε να μπούμε .... ανοίγω κι εγώ  ένα μπουκάλι κόκκινο εκπληκτικό κρασί {φθηνό}και ήπια στην υγεία όλων όσων αγαπώ .

Για να ξεχνώ τις παλιές καλές μέρες.
Όσο για μπουζούκια δεν έχω  λόγια τρελό «Κλάμπινγκ» Σάββατο  βράδυ στο καναπέ με Σουλειμαν και ποπ κορν  άντε να το κάψουμε και με πατατάκια τρελό κέφι σου λέω βλέπουμε οτι  αηδία  παίζει η TV. 

Κυριακή τώρα ίδια με το Σάββατο τη παρασκευή και κάθε μέρα έξοδος για φαγητό ούτε λόγος.....ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΗΚΟ οτι εχει η κατσαρόλα βγάζει ακόμα  φαγητό να με θυμηθείτε εμείς οι Ελληνες θα ξεσηκωθούμε οταν θα σταματήσει η κατσαρόλα να βγάζει φαΐ  γιατί  έχουμε το σύνδρομο της κατοχής. τώρα μου έφυγε και το σύνδρομο του νεοπλουτισμού που είχαμε όλοι μας πάθει
τώρα πια δεν θα δείχνεις στο γείτονα και στο Σοι τη..BMW, Mercedes-Benz τα ακριβά καλλυντικά, ρούχα , παπούτσια και τσάντες.
Τώρα πια έχουμε να επιδείξουμε στον γείτονα μόνο απλήρωτους λογαριασμούς , δεν τολμάμε να του πούμε ούτε καλημέρα.
Εμείς ; ποιος είναι ο ρόλος μας μέσα σ’ αυτό το μπάχαλο;

Τώρα νιώθω τους περισσότερους που ξέρω να περνάνε εκείνο το σύνδρομο της στέρησης .. Μήπως  αναγνωρίζεται και εσείς κομμάτια της δικής σας ζωής μέσα από τη δική μου ?

Και τώρα που γύρισε ανάποδα ο κόσμος μας,φάνηκε τελείως η γύμνια μας σαν άνθρωποι.

Άρνηση, θυμός, διαπραγμάτευση, θλίψη και μετά έρχεται η αποδοχή.....
Αυτή είναι η διαδικασία και δεν αλλάζει με τίποτα μέχρι να αποδεχτούμε ότι η ζωή όπως την ξέραμε έχει πεθάνει Όσο φοβόμαστε τον πόνο της στέρησης , απλά θα μένουμε σκλάβοι…στην ιδέα ότι μπορεί και να ζήσουμε .

Αποδοχή λοιπόν για να γίνουμε καλύτεροί  Ανθρωποι.