Ποιο μοντέλο Ανάπτυξης θέλουμε για την Ελλάδα;

Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα είναι εύκολη , 
θέλουμε ένα μοντέλο στο οποίο:
Θα αναπτυχθεί η βιομηχανία , αλλά δεν θα κερδίζουν οι βιομήχανοι...Θα αυξηθούν τα πλοία με Ελληνική σημαία , αλλά θα φορολογήσουμε επιπλέον τους εφοπλιστές.
Θα πολλαπλασιαστούν τα έσοδα από τον τουρισμό, αλλά δεν θα δίνουμε άδειες για μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες.
Θα εκμεταλλευτούμε την δημόσια περιουσία , χωρίς κανείς ιδιώτης να κερδίσει από αυτό.
Θα εκμεταλλευτούμε τον ορυκτό μας πλούτο , αλλά δεν θα υπάρξει καμία επίπτωση για το περιβάλλον.
Θα κάνουμε πιο ανταγωνιστική την αγροτική μας παραγωγή , αλλά δεν θα κοπούν οι επιδοτήσεις που επιδοτούν την έλλειψη ανταγωνιστικότητας.
Θα απελευθερωθούν τα επαγγέλματα, αλλά δεν θα χάσει κανείς τα προνόμια του.
Θα μειωθεί το κράτος ,αλλά χωρίς να μειωθεί ο αριθμός των υπαλλήλων του.
Επειδή λοιπόν θέλουμε τα αδύνατα ψηφίζαμε αυτούς που μας πλάσαραν το αδύνατο ως δυνατό , τις περισσότερες φορές πουλώντας μας μια απλή φράση που δεν σημαίνει τίποτα. 
Μας λένε αποκρατικοποίηση αντί για ιδιωτικοποίηση , διεύρυνση της φορολογικής βάσης αντί για αύξηση της φορολογίας , εκμετάλλευση αντί για πώληση , εφεδρεία αντί για απόλυση, περιουσιολόγιο αντί για φακέλωμα. Άλλες φορές παίζουν καθυστερήσεις για να μην καταλάβουμε ότι εμείς ζητήσαμε και αυτοί δεσμεύτηκαν να μας προσφέρουν το αδύνατο. 
Οι καθυστερήσεις και αυτές βαφτίζονται κάπως για να μην καταλάβουμε ότι είναι απλά καθυστερήσεις , κοινωνικός διάλογος , διαβούλευση , αναζήτηση ευρύτερων συγκλίσεων ….. 
και πάει λέγοντας.
Λοιπόν, και μάγκας και ζητιάνος δεν γίνεται.
Για να ξεφύγουμε από αυτό το αδιέξοδο βρήκαμε τον μοναδικό τρόπο ανάπτυξης που μας απόμεινε , την ανάπτυξη με δανεικά, ή αλλιώς “ας φάμε και ας πιούμε και ας τα πληρώνουν τα παιδιά μας διπλά και τρίδιπλα”. Είναι δε τόση η εθελοτυφλία μας που ακόμα και τώρα που η φούσκα έσκασε οι περισσότεροι Έλληνες αυτό το μοντέλο θέλουν να επαναληφθεί! Άσχετα που ακόμα και να το θέλαμε δεν υπάρχει κανείς να μας δανείσει , αυτοί πάνε και ψηφίζουν κόμματα που εφευρίσκουν από το μυαλό τους φανταστικούς δανειστές!
Θα πρέπει στην Ελλάδα επιτέλους να σταματήσουμε να κυνηγάμε μάγισσες και να κοιτάξουμε με ποιο τρόπο μπορούμε να εντάξουμε στην σκέψη μας, αφού αυτή η κρίση είναι πολιτισμική πάνω από όλα..Θα πρέπει επιτέλους να ξεκαθαρίσουμε τι είμαστε και τι πρεσβεύουμε και να στραφούμε χωρίς προκαταλήψεις και μάγισσες στα αληθινά προβλήματα μας έτσι ώστε να μπορέσουμε να τα αντιμετωπίσουμε.
 ΑΝΕΜΟΣ