Τσιπουρο (Connecting People).

Όλοι μας λίγο πολύ, έχουμε κάποιο αγαπημένο ποτό, από την μπύρα και το κρασί μέχρι το τσίπουρο και τη ρακή που φτιάχνει ο παππούς..Ελληνικός, μπαλαντέρ το  τσίπουρο με υψηλούς αλκοολικούς βαθμούς, συνοδεύει μεζέ .....

–πες το και finger food– 

στα μεγάλα κέφια, γίνεται και κοκτέιλ.....

Προτιμώ το τσίπουρο του παππού και μελιτζανοσαλάτα της γιαγιάς.και όταν μαζευόμαστε στα σπιτικά καζανέματα, γινονται παρτυ gourme γευσιγνωσίας.....

κάποιοι κατέβαζουν τα ποτηράκια τους με συνοδεία θαλασσινά θεϊκό είναι και το πάντρεμά του με τυρί. Μια πικάντικη, πιπεράτη κοπανιστή, ας πούμε, του ταιριάζει γάντι. Επίσης πάει με γραβιέρα Κρήτης, αρσενικό Νάξου, κεφαλοτύρι Ίου, και δεν έχει πρόβλημα σε τετατέτ με την ιταλική παρμεζάνα ή το παλαιωμένο pecorino, αλλά και με ένα γαλλικό crottin de Chavignol. Γενικά, τοποθετημένο δίπλα στην ένταση των παλαιωμένων τυριών, μπορεί να αποτελέσει μικρή… αποκάλυψη.

Το know-how του τσίπουρου
Ο πρώτος, αδιαπραγμάτευτος κανόνας είναι ότι το ποτήρι πρέπει να είναι διάφανο. Το ψηλό και στενό ποτήρι αντικαθιστά πλέον σε αρκετές περιπτώσεις το παλαιότερο ποτήρι σε στιλ δακτυλήθρας (αν και σε πολλά εστιατόρια το χρησιμοποιούν στην περίπτωση που κερνούν τσίπουρο για καλωσόρισμα), λόγω της συνήθειας της προσθήκης νερού/πάγου, κυρίως στα τσίπουρα με γλυκάνισο. Ο πάγος προστίθεται, γιατί όταν το απόσταγμα σερβιριστεί ζεστό, η αψάδα της αλκοόλης κυριαρχεί, πλην όμως λίγο παγωμένο νερό μπορεί να λειτουργήσει πολύ καλύτερα χωρίς να «σοκάρει» το απόσταγμα. Το τσίπουρο χωρίς γλυκάνισο είναι προτιμότερο να σερβίρεται χωρίς νερό, δροσερό, περίπου στους 10-12°C, αν και αρκετές φορές θα το βρείτε και σε θερμοκρασία δωματίου, η οποία, μια και την αναφέραμε, είναι η καλύτερη ...

βέβαια, εν έτει 2013, πολλοί ερασιτέχνες αποσταγματοποιοί κάνουν ακόμη σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας τα σπιτικά πειράματά τους με μάραθο ή γλυκάνισο, δοκιμάζοντας κάποιες φορές και αγριόμηλα ή φασκόμηλο, μοσχοκάρυδο, μαστίχα και καμιά φορά μουντοβίνα –απόσταγμα από μέλι που φτιάχνουν οι μελισσοκόμοι–, ανάλογα με τον τόπο προέλευσης και τα κέφια του καζανά
Το απόσταγμα των σταφυλιων, από τη στιγμή που του επέτρεψε η νομοθεσία να κλειστεί σε σινιέ μπουκαλάκι, εξελίχθηκε αρωματικά και ποιοτικά, κέρδισε έδαφος, εκτός από το γνώριμο πεδίο των μεζεδοπωλείων, ταβερνών και κουτουκιών, και στα εστιατόρια (πρώην άδυτο), και είναι έτοιμο για νέες γευστικές περιπέτειες και όχι απαραίτητα σε καθησυχαστικά φολκλόρ ή νεοπαραδοσιακή λογική. Τι βοήθησε σε αυτό; 

Σίγουρα η τελευταία αναθεώρηση του κανονισμού για τα αλκοολούχα από την Ευρωπαϊκή Ένωση, ο οποίος αναγνώρισε το τσίπουρο ως αποκλειστικά ελληνικό προϊόν.το τσίπουρο έχει όλα τα φόντα να το… σανιδώσει και να γίνει ένα δυνατό ελληνικό ποιον όπως το ούζο γιατί δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από το αδελφάκι του τη vodka "Tsipouro (Connecting People)."

H αγορά έχει γεμίσει με εξαιρετικά εμφιαλωμένα τσίπουρα: Το απόσταγμα σταφυλιών από Cabernet Sauvignon από το Κατώγι Αβέρωφ, το τσίπουρο Τυρνάβου (από Μοσχάτο Τυρνάβου), το «Ηδωνικό» του Κώστα Λαζαρίδη, το τσίπουρο του Τσιλιλή, το «Αγιορείτικο» και το «Μακεδονικό» του Τσάνταλη, το τσίπουρο Μακεδονίας Babatzim του Ανέστη Μπαμπατζιμόπουλου και η «Ψυχή της Ντεμπίνας» από την ομώνυμη ποικιλία της Ζίτσας, και τσικουδιές (Varvaki, Kretaraki κ.ά.), δίνω μια ιδέα για την γκάμα των αποσταγμάτων που κυκλοφορούν σε ράφια και λίστες εστιατορίων.
Έτσι, περάσαμε στη νέα «τσίπουρο-εποχή» που το γνώριμο ποτηράκι μπήκε στο τραπέζι συνοδεύοντας πιάτα ελληνικά και μη, ενώ όταν έχει κέφια φτιάχνει και έξοχα τσίπουρο-κοκτέιλ.Και αν θέλετε trendy εκδοχή, μια συνταγή είναι όπου το τσίπουρο μιξάρεται με λεμόνι, σιρόπι μελιού, ντοματάκια Σαντορίνης και αγγούρι, και διακοσμείται με θυμάρι: ελληνική φύση, δηλαδή σε old fashioned ποτήρι!
Άντε στην υγειά σας

ΑΝΕΜΟΣ