Τα Δίχτυα!!!

Και πιάστηκα στα δίχτυα τους και μπλέχτηκα μαζί τους.
Παγίδες είναι τα κρόσσια τους. Και τα ‘σκισα και βγήκα.
Και κέρδισα. Και έχασα. Και γνώρισα ή διέγραψα.
Κι έζησα τη στιγμή, έψαξα τη γιορτή,
ένιωσα την αβεβαιότητα,
αναζήτησα τη σταθερότητα.
Μα κάτι εγκέλαδοι σείσανε τον ρου μου,
έχασα την ισορροπία μου και βούτηξα στο κύμα.
Έπιασα πάτο, σκιάχτηκα κι αντίκρισα τα ψάρια
σ’ έναν βυθό ανήσυχα να τρων τα λυσσακά τους!
Σαρκοφάγα! Σαρκοβόρα! Εν γένει πεινασμένα
Πάλεψα, κόντεψα να πνιγώ, μα βρήκα σωτηρία.
Σε μια σανίδα που ‘λαχε να κολυμπάει από δίπλα.
Μα σάπισε κι εκείνη αλίκτυπη σαν ήτανε
και επέτρεψε στα κύματα να με ξεβράσουν πάλι
Έρημες παραλίες με μάζεψαν στην άκρη.
Κοιτούσα τον ορίζοντα, δεν έβλεπα κανέναν.
Κάτι σκιές-φαντάσματα με κυνηγούσαν κι είπαν:
«Η ζωή σου στέρησε και φέτος ανθρώπους που αγαπούσες και αγάπησες πολύ!
Γιατί η Ζωή δεν κάνει διακρίσεις.
Στερεί από όλους κι έτσι έκανε και μαζί μου.
Κι ο αδερφός της, ο Χρόνος μου άνοιξε τα χέρια του και μου ‘πε
πως είναι ο μόνος που θα μου δίνει μιαν αγκαλιά μεγάλη.
Με έσφιξε και άλλοτε μ’ έπνιξε από πολλή αγάπη!
Γιατί η αγάπη η πολλή μπορεί να πνίξει αντάμα,
αν έρχεται από άνθρωπο χωρίς τον νου περίσσιο...
Αν έρχεται από άνθρωπο που «θέλει το καλό σου»
Μα ποιος είναι αυτός που θα ορίσει το καλό μου?
Και ποιος ορίζει το καλό καλύτερα από μένα?
Και απέλυσα τους μέντορες που ορίζουν στη ζωή μου
γιατί το εγώ μου κέντρισε τα ενδιαφέροντά μου.
Τέτοια δίχτυα με μπλέξανε σε παραλογισμούς των άλλων
δίχως να σκέφτεται κανείς αν η ψυχή μου θέλει.
Τι είναι το «πρέπον»? Τι είναι το «σωστό»? Ποιο είναι το «σύνηθες»? Αυτό που κάνει ή θέλει ο κόσμος... Κι αν αναγνώστη θαρρείς πως σε αυτά τα δίχτυα βρέθηκα μπλεγμένη μονάχα εγώ, σε γελάσανε...
Δεν θα σου πω να τα σκίσεις μήτε να ανεχτείς να αγκαλιάζουν τις επιλογές σου. Θα σου πω απλά να μάθεις να παλεύεις! Με τα κύματα και με τα κρίματα. Που παίρνεις στο λαιμό σου ή που σου κρεμούν οι άλλοι σαν να ‘ναι κολιέ από μαργαριτάρι. Και η πιο μεγάλη παγίδα αυτή είναι: Να νομίζεις πως κάτι είναι κάτι άλλο από αυτό που είναι στην πραγματικότητα. Όταν βρεθεί άνθρωπος να ερμηνεύει αντικειμενικά και όχι κατά το δοκούν, τότε ή θα γίνει θεός ή θηρίο, γιατί το τίμημα θα είναι να ζει μόνος του, παραφράζοντας τον Σταγειρίτη. Τα δίχτυα δεν βουτούν μόνο σε θάλασσες. Μπορείς να τα βρεις και στο πεζοδρόμιο. Η ζωή μας είναι γεμάτη παγίδες. Του μυαλού, των άλλων, του κατεστημένου, της τρέλας που κουβαλάει ο διπλανός, του καλουπιού όπου θέλει να σε βάλει ακόμη κι εκείνος που σε αγαπάει. Ισορροπίες λεπτές από όπου πέφτεις πολλές φορές. Σήκω! Ζήτα και βοήθεια. Δεν είναι κακό. Αλλά μην εκπλαγείς, εάν κάποια στιγμή αυτός που σε έσωσε, σου ζητήσει τα ρέστα!
Καλό καλοκαίρι.Καλές βουτιές και προσοχή στα Δίκτυα.