..Τέλος .Και μετά τι;??

Μην στα πολυλογώ είπαμε να σμίξουμε τα single μας να γίνουμε album...
Και μετά τι;
Το χειρότερο πράγμα για έναν έρωτα είναι ο φόβος του μέλλοντος. Και όταν λέω μέλλον δεν εννοώ τα παιδιά και τα εγγόνια... Εννοώ το αύριο.

 Έχεις συνηθίσει να στέλνεις ένα μήνυμα -τουλάχιστον- την ημέρα να δεις τι κάνει ο άλλος. Έχεις μπει στο τρυπάκι να φανταστείς εκείνο το μέλλον, το υπερβολικό, με τον άλλον. Έχεις ίσως ήδη σκεφτεί πως είναι αδύνατον να απουσιάζει αυτό το άτομο από εκείνο το μέλλον, το αυριανό. Τέλος έχεις ήδη κάνει λίστα αυτά που είπατε πως θα κάνατε και δεν κάνατε ακόμα....
Φθάνει η στιγμή που κάτι δεν πάει καλά. Ξέχασε τα γενέθλια μου. Λες “Εντάξει άνθρωποι είμαστε, ξεχνάμε μερικές φορές”. Υπάρχουν και εκείνες οι στιγμές, τρανές αποδείξεις. Ανοίγει το στόμα του και σε κάνει να πονάς, πας να του μιλήσεις και δεν καταλαβαίνει, φαίνεται να μην καταλαβαίνει...η κάνει ότι δεν καταλαβαίνει ... Προσπαθείς να κάνεις τα πράγματα καλύτερα αλλά οι προσπάθειες σου είναι ήδη μεγαλύτερες από την λίστα με τα πράγματα που θα κάνατε αλλά δεν κάνατε......
Συνεχίζεις να βρίσκεις ευφάνταστες δικαιολογίες. Συνεχίζεις να εργάζεσαι με αμείωτη προσπάθεια αλλά όχι αμείωτο ενδιαφέρον...Πάντα η δουλειά του και η ζωούλα του είναι πάνω από σένα..Ανταπόκριση???..Καμιά 

 Κανείς δεν θέλει να μιλάει σε ένα τοίχο. Κανείς δεν μπορεί να λύσει θεωρητικά μια πράξη με άγνωστο χ αν δεν την γράψει στο χαρτί.  Θέλεις να ξέρεις που πάει το πράγμα...Βαρέθηκες να δικαιολογείς. Κουράστηκες να προσπαθείς.

Το χειρότερο πράγμα για έναν έρωτα είναι ο φόβος και η απουσία του μέλλοντος.... Να λες, οκ, κι ας τα παρατήσω όλα, και μετά τι; Είναι απολύτως φυσικός ο φόβος του αγνώστου. Γιατί ίσως εκείνη η εικόνα του μέλλοντος με εκείνο το άτομο να έχει αρχίσει να ξεθωριάζει...Η πολύ απλά το όνειρο το είδε ο ένας όχι και οι δυο..!!!