ΘΕΛΩ..."προσωπικό χώρο και χρόνο"

Σαν Μαμασιτα μετρώ αντίστροφα για τα Χριστούγεννα 4 και σήμερα και όχι γιατί περιμένω κάτι οχι απλά θα γυρίσω πάλι πίσω Αθήνα σπίτι μου είναι και εδώ στο χωριό μου εδώ έχω τον καναπέ του... Φρόιντ - αλλά μέσα στο μυαλό μου το έχω συνδυάσει κάτι σαν το δικό μου χώρο για μοναξιά και απομόνωση ανασυγκροτούμε και ισόρροπο επαναφέρω τον εαυτό μου στη τάξη προσπαθώ τουλάχιστον - Θέλω τον χώρο και τον χρόνο μου για να λειτουργήσω και να ξανάχτισα Τον κόσμο μου που για κάποιους λογούς ταρακουνήθηκε γκρεμίστηκε Είμαστε σεισμογενείς χώρα και είχε πολλά χρόνια να κάνει δυνατό σεισμό όποτε σαν αετός που πετώ ψηλά είχα πάρει κλίση και τώρα θα ευθυγραμμίσω για να γυρίσω να προσγειωθώ στα κεκτημένα … Είναι ωραία να έχεις τον προσωπικό σου χώρο να μην σε πνίγει να μην σε καταπιέζει η καθημερινότητα …. Καλή η παρέα, αλλά όλοι οι άνθρωποι έχουμε την ανάγκη να περάσουμε λίγο χρόνο με τον εαυτό μας κάνοντας μόνο αυτά που μας ευχαριστούν: πχ να ακούσω μουσική , να διαβάσω το αγαπημένο μου βιβλίο ή την εφημερίδα μου , να φροντίσω λιγάκι την εμφάνιση μου που την είχα παραμελήσει, να δω τηλεόραση  επιλέγοντας όποια εκπομπή θέλω  και όχι ποδόσφαιρο ή απλά να κοιμηθώ  και να ξεκουραστώ … Ακόμη και το να κάτσω στον καναπέ κοιτάζοντας το ταβάνι και να μη βγάζω κιχ.. είναι κάτι που πολύ γουστάρω να το κάνωωωω!...

Απλά καθημερινά πράγματα !!!!.. Ουφ ... είναι αρκετά τελικά Εεεέ????
Ωραίος και ο έρωτας, ωραιότερη και η αγάπη (χμμ... αυτό πρέπει να το έχω ξαναπεί )σε ένα γάμο αλλά η καθημερινότητα και όλα τα συνεπακόλουθα καθήκοντα της, από το τι θα φάμε, πότε θα πάμε για ψώνια, να διαβάσει το παιδί,πληρώθηκαν οι λογαριασμοί ...και άλλα πολλά που έχουμε ξαναπεί, φθείρουν ίσως και τα συναισθήματα… Μα για αυτό άλλωστε οι σχέσεις που διαρκούν περισσότερο και κρατάν τον έρωτα ζωντανό είναι οι απαγορευμένες σχέσεις που αναγκαστικά το ζευγάρι δεν βλέπεται καθημερινά και δεν ζεί - μοιράζεται την ρουτίνα της καθημερινότητας…πιστεύω ότι αν αφήσεις τον χώρο αυτό στον σύντροφό σου αυτό  είναι και καλό για την σχέση και των δυο αλλά φυσικά το πόσο θα ξεπεράσει τα όρια του (του χώρου) είναι και θέμα του χαρακτήρα του καθενός ο κάθε άνθρωπος όταν πνίγεται ζητεί τη λύτρωση του διαφορετικά έμενα μου αρέσει να απομονώνομαι ..Από την άλλη υπάρχουν άνθρωποι που αντί του προσωπικού χώρου και της απομόνωσης προτιμούν την κοινωνικότητα σε διάφορες μορφές της να σκορπίζονται να είναι διαρκώς απασχολημένοι θες αυτό λέγεται δουλειά εργασιοθεραπεία η να βγαίνει να σκορπίζεται με νέους διαφορετικούς ανθρώπους/χαρακτήρες προκειμένου να ξεφύγουν από την ρουτίνα ο καθένας αποσυμπιέζεται διαφορετικά ….Έτσι πιστεύω το ιδανικό είναι ο κάθε ένας έχει τον χώρο του χωρίς να εισβάλει ο άλλος σε αυτόν.....Όταν είσαι οκ με σένα τότε είσαι οκ και με τους άλλους .Τότε μόνο μπορείς να "δώσεις και να "πάρεις". Όλοι έχουμε ανάγκη από προσωπικό χρόνο και χώρο. Κι αυτό είναι ένα κομμάτι που είναι καλό είναι να διαπραγματεύεται από την αρχή, διότι μετά δεν υπάρχει εύκολη επιστροφή!!! Και πνίγει γίνεται δύνη και σε ρουφά !!!!!!

If You Love Somebody Set Them Free.