Ο πόλεμος των σχέσεων ...

Και πάλι μόνοι! Μόνος, μόνη, δεν έχει σημασία. Και πάλι ο ίδιος μονόλογος …
άλλο έδειχνε, αλλιώς αποδείχτηκε.
Πάντα ο-η άλλος-η είναι ακατάλληλοι για μας? Και εμείς οι σωστοί? Οι αναμάρτητοι? Οι εντάξει? Και συνήθως το στερεότυπο «όλοι οι άντρες ή οι γυναίκες είναι ίδιες».Ποσοι απο μας και ποσες  φορες δεν εχουμε πει αυτες τις λεξεις.. Αλήθεια, γιατί δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε μια σχέση όπως εμείς την επιθυμούμε? Όπως εμείς τη θέλουμε? τι φταιει Κάποιοι από εσάς μπορεί να είστε μόνοι, επειδή το επιλέγετε. Άλλοι ίσως να μην ενδιαφέρεστε για μία σοβαρή σχέση αυτή την περίοδο. Άλλοι πάλι μπορεί να είστε μόνοι λόγω των συνθηκών της ζωής σας. Και σίγουρα πολλοί από εσάς νιώθετε αδικία και ότι κάνετε κάποιο λάθος. Πολλοί από εσάς, έχετε πληγωθεί από σχέσεις και αυτό σας έχει κάνει να υψώσετε άμυνες. Ρισκάρετε και αντιμετωπίστε την καχυποψία σας Μπορεί λόγω των βιωμάτων σας και των απογοητεύσεων ή λόγω συμπεριφορών προηγούμενων σχέσεών σας, να γίνεστε επικριτικοί και απορριπτικοί. Να έχετε απαιτήσεις, ναι! Να ζητάτε επίσης! Να επιμένετε αλλά και να καλοδέχεστε και τα θέλω των άλλων. Πάντα αξίζει να δώσετε και δεύτερη ευκαιρία.“Αν αγαπήσεις τον εαυτό σου, τότε θα αγαπήσεις και τον άλλο. Μην κάνεις αυτά που δεν θες να σου κάνουν και κάνε αυτά που θες να σου κάνουν. Μάθε θα δέχεσαι τον άλλο όπως είναι. Δεν φτάνει να τον αγαπάς, πρέπει και να του το λες. Πρέπει να ακούμε αλλά και να μιλάμε. Δεν υπάρχουν μαγικές συνταγές. “Πρώτα 'κάνεις σχέση' με τον εαυτό σου και μετά μπορείς και με έναν σύντροφο...
”Διάβασα κάπου και μου άρεσε πολύ...“Η σχέση ειναι μια θάλασσα, άλλοτε με τρυκιμία, άλλοτε ήρεμη και γαλήνια. Εμείς συμπλέουμε με τον συντροφό μας. Αν θα βουλιάξουμε ή θα επιπλεύσουμε εξαρτάται αν ειναι καλός ο καπετάνιος, που δεν ειναι άλλοςαπό τον εαυτό μας. Αν δεν μάθουμε να χειραγωγούμε τα πάθη μας, να εκφράζουμε τα συναισθήματα μας, όποια κι αν ειναι αυτά, αν δεν ελέγχουμε τον θυμό μας, αν δεν αγαπάμε εμάς πρώτα, δεν θα δώσουμε αγάπη στον σύντροφό μας. Μακάριοι αυτοί που αγάπησαν και αγαπήθηκαν έστω αν στο τέλος προδόθηκαν.. Δεν μιλώ ως ειδική και γω ακόμα το ψάχνω νομιζω σημαντικό ειναι να Τονώστε την αυτοεκτίμησή σας. Πατήστε στα πόδια σας. Η χαμηλή αυτοπεποίθηση και η κακή εικόνα που μπορεί να έχει κάποιος για τον εαυτό του μπορεί να τον οδηγήσει στην απομόνωση και στη μοναχικότητα. Σε σημείο που κάθε τι καλό που θα παρουσιαστεί μπροστά σας, να μην το αναγνωρίσετε. Να το προσπεράσετε..Μην ξεχνάτε όμως, πως……..μόνο η αγάπη είναι αυτή που θα σας δώσει στην κυριολεξία φτερά. Το πόσο μακριά ή κοντά θα πετάξετε, εσείς θα το αποφασίσετε. Σημασία έχει η εκκίνηση. Αφεθείτε, ονειρευτείτε, απολάυστε! Άλλωστε, ότι κάνετε, για εσάς θα το κάνετε! Η αρχή, είναι το ήμισυ του παντός.