Έτσι Απλά ~~~

Κάθισα αναπαυτικά στην πολυθρόνα του Φρόυντ μου πήρα αγκαλιά το lap-topaki μου και θέλω να ταξιδέψουμε με τις λέξεις..."Σήμερα θα γράψω για τα θαύματα...Όχι για τον άρρωστο που βρήκε την υγειά του.Τον τυφλό που είδε το φως του και τον κουφό που άκουσε.Όχι!Θα γράψω για τα θαύματα που έρχονται ξαφνικά μέσα στη νύχτα.Εκεί που δεν τα περιμένεις γιατί δεν θυμάμαι να έκανα τέτοια ευχή στο τελευταίο αστέρι που είδα να πέφτει....Έτσι, ίσως και να το δικαιολογούσα!!! Ούτε θυμάμαι να με πλησίασε καμιά Νεράιδα με μαγικό ραβδάκι.Και το τελευταίο λυχνάρι που έπιασα στα χέρια μου, ήταν πριν πολλά, πολλά χρόνια σ' ένα ταξίδι στην Τυνησία .Χαλασμένο ήταν τελικά, γιατί όσο και να το έτριβα, το Τζίνι δεν έλεγε να ξεμυτίσει από εκεί μέσα!
Ουφ!Σπάω το κεφάλι μου να θυμηθώ, τί μπορεί να έκανα και κέρδισα αυτό το δώρο!Μήπως έστειλα εκείνο το γραμματάκι που λέγαμε στο σύμπαν τηλεπαθητικά;ο άγιος Βασίλης είναι νωρίς να μου φέρει το δώρο μου ..Πιάνει κι έτσι ?? Κάτι άλλο θα έγινε που δεν έχει τελικά και καμιά σημασία.Αυτό που είναι σημαντικό, είναι ότι είμαι εδώ ξύπνια να ζω το όνειρο!Ένα όνειρο βγαλμένο από τα παραμύθια.Όπως τότε που η μικρή Αλίκη, έπεσε μέσα στην τρύπα και βρέθηκε στην Χώρα των Θαυμάτων.Πού είναι άραγε το παλιοκόριτσο να μου πει τί να κάνω, γιατί τα έχω χάσει εδώ πέρα μόνη!..Σίγουρα με κανέναν αλήτη πρίγκηπα θα περνάει την ώρα της! Tί έλεγα;Α, ναι...Τα μικρά, καθημερινά θαύματα είναι αυτά που δίνουν αξία στην μονότονη ζωή μας.Οι μικρές χαρές που αστράφτουν ξαφνικά σαν πυροτεχνήματα και φωτίζουν τα σκοτάδια που έχουμε όλοι μέσα μας!Βρες ενα αστραφτερό αστέρι και καν το οδηγό στη Ζωή σου δεν θα χάσεις το δρόμο...Αρκεί να το εμπιστεύεσαι και να ακολουθείς όπου φέγγει...Κι αν το χάσεις κάποια στιγμή, θα σου αφήσει σημάδια να βρίσκεις τη σωστή πορεία..Μη δειλιάσεις, ακολούθα το ...Κι όταν νομίσεις πως έφτασες στον προορισμό σου, κάτσε, πάρε μια βαθιά αναπνοή και κοίτα πίσω σου για τελευταία φορά.Έτσι, για το γαμώτο!Για να δεις, τί κατάφερες να προσπεράσεις!Και μετά, μόνο μπροστά... Πάντα μπροστά και με ψηλά το κεφάλι να προχωράς.Μην φοβάσαι να κοιτάς τον ήλιο κατάματα κι ας λατρεύεις το φεγγάρι..Γμτ τόση ώρα απλά τα σκεφτόμουνα
"Όχι, δεν μπορεί να είναι ψευδαίσθηση...", κοιτάω το laptop κενό Δεν έγραφα τόση ώρα...απλά κοίταζα το κέρσορα να αναβοσβήνει ...
Δικό σας Τώρα !!