Μαμά, μην κλαις, θα τα λέμε στο «skype»...

         «Ανάθεμά σε ξενιτιά και σεν’ και τα καλά σου...»

  Μαμά, μην κλαις, θα τα λέμε στο «skype»...

Μέσα σε αυτή τη μικρή φράση ξεχειλίζουν από τη ψυχή μου τόσα γιατί....

Γιατί τα παιδιά μας να φεύγουν στο εξωτερικό

Γιατί αυτή η ελλαδα να μην μπορεί να τα ζήσει

Γιατί είναι  πατρίδα μόνο για τούς λίγους

Γιατί χάθηκαν τα όνειρα

Γιατι προδόθηκαν τα όνειρα των γωνιών

Γιατί να μεταναστεύει η ελπίδα του τόπου μας

«Τι καλά που έκανες κι έφυγες», μου λένε. Και το μόνο που θέλω να τους πω είναι: 
«Αν ξέρατε πόσο θα ήθελα να μην είχα φύγει».
Η μετανάστευση ως περιπέτεια είναι ωραία, αλλά ως προσφυγιά δεν είναι το ίδιο. Υπάρχουν άνθρωποι που πέρασαν πολύ δύσκολα. Η μετανάστευση δεν είναι ίδια σήμερα. Δεν φεύγει κανένας από ένα ορεινό χωριό χωρίς καμία προοπτική όπως γινόταν το '60. 
 τα παιδιά αυτά έχουν στριμώξει στη μικρή βαλίτσα τους...
(επιτρέπουν μόνο 15κ.και μια χειραποσκευή στο αεροπλάνο)
 ρούχα πτυχία ακριβοπληρωμένα μεταπτυχιακά ,όνειρα, θυμό, ελπίδα,
θέλω να πιστεύω ότι οι νέοι που σήμερα μεταναστεύουν θα γυρίσουν πίσω μια μέρα μεταφέροντας στις αποσκευές τους...
κάτι καλό για τη χώρα μας θα επιστρέψουν καλύτεροι άνθρωποι να φτιάξουν μια καλύτερη ελλαδα εκεί που αποτύχαμε εμείς.
Έχουμε κάνει σφάλματα και είμαστε υπεύθυνοi για τη πληγή που μας τυραννά'.
είμαι μια ντροπιασμένη νεόπτωχη μητέρα. made in greece 
θέλω ένα καλύτερο αύριο http://youtu.be/φι6Υλ47Ν

Ελενακι μου για σενα