'ΕΚΠΤΩΣΕΙΣ' ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ΛΟΓΩ ΚΡΙΣΗΣ

Όλο και περισσότερα ζευγάρια δηλώνουν πως περνούν μαζί μόνο 2-3 νύχτες την εβδομάδα, ενώ εξακολουθούν να μένουν στο πατρικό … τους. Αντί να ακολουθηθεί η κλασσική πορεία, από το φλερτ στο γάμο, οι σημερινοί –κυρίως- νέοι, επιλέγουν να εμπλέκονται σε πιο ρομαντικές σχέσεις με καινούργιους, δικούς τους όρους, αγνοώντας τα μέχρι τώρα κοινωνικά πρότυπα.

Αν και φαίνεται περίεργο, ως επί το πλείστων για συντηρητικές κοινωνίες όπως είναι η ελληνική, η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν λόγοι που συμβαίνει αυτό.

Ο πρώτος και κυριότερος λόγος είναι ο οικονομικός. Στις μέρες μας που τα πάντα ακριβαίνουν, είναι πολύ δύσκολο ένα ζευγάρι να μπει στη διαδικασία ενοικίασης –πόσο μάλλον αγοράς- ενός διαμερίσματος και στη συντήρησή του.

Έτσι, οι περισσότεροι αποφασίζουν να μένουν με τους γονείς τους, αλλά παράλληλα να βρίσκονται και με τη σχέση τους. Πιο οικονομικό και πιο εύκολο.

Έτσι, σκέφτονται ότι η δέσμευση του να μένει κανείς με το έτερό του ήμισυ, αυτόματα κάνει πολύ πιο δύσκολο έναν μελλοντικό χωρισμό, αφού πέρα από τη σχέση, πρέπει να μοιραστούν και αντικείμενα!

Παρατηρώ τα τελευταία 3 χρόνια να αυξάνονται ταχύτατα οι πολιτικοί γάμοι και να γίνεται θεσμός το διπλό μυστήριο, δηλαδή θρησκευτικός γάμος και βάφτιση του πρώτου παιδιού ταυτόχρονα, επιλογή που μειώνει σε ένα βαθμό τα έξοδα. Παρατηρώ επίσης να γίνονται δεξιώσεις γάμου με αισθητά λιγότερα άτομα απ’ ότι παλαιότερα και βαφτίσεις που “τελειώνουν” στην εκκλησία ή σε ένα τραπέζι στο σπίτι για τους κουμπάρους και τους κοντινούς συγγενείς. 

Ειδικότερα τους τελευταίους 6 μήνες {τουλάχιστον} παρατηρώ ότι τα ζευγάρια κλείνουν τις συμφωνίες τους όλο και πιο κοντά στην ημερομηνία του γάμου, τουλάχιστον για εκείνες τις κατηγορίες εξόδων που απαιτούν σημαντικό μέρος του budget, ενώ η έρευνα αγοράς που προηγείται για όλα είναι άνευ προηγουμένου. Αυτό γιατί να συμβαίνει; Γιατί τα περισσότερα ζευγάρια δυσκολεύονται οικονομικά, ή γιατί πολλά ζευγάρια σκέφτονται αν πρέπει να δεσμευτούν με οικονομικές συμφωνίες και προκαταβολές τόσο καιρό πριν τον γάμο τους, όταν δεν ξέρουμε αύριο τι μας ξημερώνει; Δεν έχω την καταλληλότερη απάντηση, αλλά μάλλον ο καθένας από εσάς να μπορεί να δώσει την δική του.

Συνεχίζουν λοιπόν να ψάχνουν ιδέες για τον γάμο, τη βάφτιση, το σπίτι, συνεχίζουν να κάνουν έρευνα αγοράς, να συζητούν, να αστειεύονται, συνεχίζουν να σχεδιάζουν μικρές εκπλήξεις μεταξύ τους, να πηγαίνουν μια εκδρομή, συνεχίζουν να πηγαίνουν για ένα καφεδάκι με τους συναδέλφους μετά την δουλειά, ή για φαγητό με τους φίλους τους. Σε λίγο καιρό όπως φαίνεται ο καφές θα επιβαρύνεται με ΦΠΑ 23%, το ίδιο και ο χυμός που θα ζητήσει το παιδάκι μας στην παραλία, αλλά και το εμφιαλωμένο νερό.  

Μπορεί αυτή η συνέχεια να συνοδεύεται από μεγάλες “εκπτώσεις” σε συνήθειες και σε επιθυμίες, αλλά τουλάχιστον φαίνεται να υπάρχει και αυτό είναι σημαντικό.

 Οι άνθρωποι, καθώς βρίσκονται υπό την πίεση στρεσογόνων παραγόντων, αποφεύγουν τη συναναστροφή ακόμη και με φίλους τους με «προβλήματα», καθώς «δεν αντέχουν» να ακούσουν τα προβλήματα και άλλων, εκτός από τα δικά τους. Πρόκειται για μία «αυθόρμητη» αντίδραση του μυαλού, προκειμένου να αποφύγει την ψυχική φθορά, την «απώλεια» ψυχικού δυναμικού και την αρνητική συναισθηματική διάθεση

Όμως ευτυχώς παρ’ όλη την κατάσταση, οι άνθρωποι συνεχίζουν να κάνουν όνειρα. Συνεχίζουν να κάνουν οικογένεια και ευτυχώς που συμβαίνει αυτό, γιατί ίσως να είναι και η μοναδική ελπίδα για το αύριο!