Μεγάλωσα σ' αυτήν εδώ τη χώρα, μέσα στις εξελίξεις των καιρών.
1974-1990 στην Ελλάδα της Μεταπολίτευσης Ήμουνα ΕΔΏ....θυμάμαι…
ΘΥΜΑΜΑΙ τον θρίαμβο της "Δημοκρατίας" ενάντια της "Χούντας".αμυδρά ξεκινά η μνήμη μου από αυτό το σημείο και ύστερα ελεύθερη Ελλάδα έλεγαν και δεν καταλάβαινα τι εννοούσαν παιδί ήμουνα
όπου μπορούσες να δουλέψεις, να φας ψωμί και να πατήσεις στα πόδια σου, να φτιάξεις σπιτικό και οικογένεια, να ζήσεις επιτέλους σαν άνθρωπος.
θυμάμαι στο χωριό μου έφτιαξαν σπίτια τουαλέτες αγόρασαν τρακτέρ και αγροτικά ΘΥΜΑΜΑΙ και τις "επιχορηγήσεις". Λεφτά στους φτωχούς αγρότες, "για μια καλύτερη Ελλάδα"πάρτε λεφτά
Πήρανε λεφτά τα χωράφια αλλάξανε μ΄ αυτά τα λεφτά, γίνανε μεγαλοκαλλιέργειες, γεμάτες φυτοφάρμακα επιδοτήσεις από συνεταιρισμούς μεγάλο φαγοπότι σκόρπισαν χρήματα στο χώμα Άρχισε να μπασταρδεύεται και να δηλητηριάζεται σε όλη την επικράτεια.τότε μικρές καλλιέργειες όπως το να καλλιεργήσεις πιπέρι συνεπάγεται να έχεις πολυμελή οικογένεια εργατικό κόστος μηδέν τώρα καλλιεργούνται μεγάλες εκτάσεις με εργατομεταναστες να πληρώνονται αδρά γιατί οι Έλληνες παρακολουθούν τις πολίτικες εξελίξεις στα καφενεία ...
τότε θυμάμαι τον πάτερα μου μετά την μεταπολίτευση να βγαίνει πρόεδρος σε ένα μικρο χωριό της Ηλείας όπου το μισό χωριό δεν μας μιλούσε και το άλλο μισό ερχόταν για τα παράπονα του και ζητούσαν απαιτούσαν οτιδήποτε από την κότα του γείτονα που ενοχλεί ..μέχρι να διορίσει το παιδί του θυμάμαι να ταΐζουμε πολιτικάντηδες με μεγάλα λόγια.θα.. θα.. θα.. και μεγάλα στομάχια
Μεγάλωνα με την είσοδο του "στρες" στη ζωή μου πλέον κι άπειρες "εκπομπές ενημέρωσης" με "επιστημονικές μελέτες και πορίσματα" για το άγχος, και πώς θα το αντιμετωπίσουμε πήραμε "επιχορηγήσεις" για την Υγεία…μπούκωμα με χάπια.
Χάπια για την πίεση, χάπια για την καρδιά, χάπια για το σώμα και την ψυχή, χάπια για τον ύπνο Μας μπουκωσαν στα χαπια...
Τι, χωρίς φακελάκι; Που πας; ΣΤΟ ΡΑΝΤΣΟ ! ! Πονάει χέρι, κόψει χέρι
Πως ένα παιδί να έχει μια φυσιολογική ζωή από την εφηβεία του , με την ταραγμένη μεταπολίτευση και όλα όσα συνεπάγεται με τις ραγδαίες εξελίξεις εγώ θα χαρακτήριζα τα τελευταία 30 χρόνια ως την περίοδο ανεύθυνης αθωότητας. Ο κάθε ένας έκανε ότι του κάπνιζε αδιαφορώντας για τον δίπλα,
Ενήλικη πλέων θυμάμαι είχε μπει η Ελλάδα στον αστερισμό των Δανείων τα πρώτα "δάνεια". για τη δουλειά σου.Για το σπίτι σου.
Χάπια για την πίεση, χάπια για την καρδιά, χάπια για το σώμα και την ψυχή, χάπια για τον ύπνο Μας μπουκωσαν στα χαπια...
Τι, χωρίς φακελάκι; Που πας; ΣΤΟ ΡΑΝΤΣΟ ! ! Πονάει χέρι, κόψει χέρι
Πως ένα παιδί να έχει μια φυσιολογική ζωή από την εφηβεία του , με την ταραγμένη μεταπολίτευση και όλα όσα συνεπάγεται με τις ραγδαίες εξελίξεις εγώ θα χαρακτήριζα τα τελευταία 30 χρόνια ως την περίοδο ανεύθυνης αθωότητας. Ο κάθε ένας έκανε ότι του κάπνιζε αδιαφορώντας για τον δίπλα,
Ενήλικη πλέων θυμάμαι είχε μπει η Ελλάδα στον αστερισμό των Δανείων τα πρώτα "δάνεια". για τη δουλειά σου.Για το σπίτι σου.
Αργότερα, δάνειο για τις διακοπές σου, για τα ψώνια σου, για ψύλλου πήδημα…Πάρε να ' χεις. "Χαρίζουμε".δάνεια και κάρτες
Κι άμα πάρεις κι άλλα, έχεις και Bonus και δώρα, κι ό,τι τραβάει η ψυχή σου…!
Κι άμα πάρεις κι άλλα, έχεις και Bonus και δώρα, κι ό,τι τραβάει η ψυχή σου…!
"Η Ελλάδα της Ανάπτυξης", όλα είναι ανθηρά, "προχωράμε σταθερά", πήγαινε και σ' ένα μπουζουξίδικο να χορέψεις τα τσιφτετέλια σου,πάρε κρέας, κώλους και βυζιά, και ξέχνα τα όλα. και μη σε νοιάζει.Περνάς καλά; Ε, λοιπόν τι άλλο θες;
Κοίτα τον κώλο σου, κι άσε τους άλλους να κουρεύονται".
Τότε θυμάμαι το "μπακάλικα" του χωριού μου.
Αυτά που είχαν μέσα ένα μπακάλη με πρόσωπο μια καλτ μούρη κι απ' όλα τα καλά, κι απέξω ένα τραπεζάκι με δυό καρέκλες, να ξαποστάσεις να κεραστείς και κανά τσίπουρο να μάθεις και τα νέα του χωριού. και τότε άρχισε η επαρχία να ρημάζει, τόσο που τα χωριά μείνανε με λιγοστούς παππούδες, και μεγάλωσαν οι πόλεις. Η Αθήνα, η Θεσσαλονίκη, η Πάτρα, η Λάρισα…
Άρχισε στην Ελαδιτσα η είσοδος των απρόσωπων "υπέρ-αγορών" (super Market) ξεφύτρωσαν παντού Ψώνιζε.Αυτή είναι η ευτυχία...εισαγωμενα
Τα πάντα όλα σε αφθονία
Γέμισε ο ντουνιάς με "έργα Ανάπτυξης"."ανοικοδόμησης" της χώρας.Και να οι "εργολάβοι" και να η "αντιπαροχή".
Οι παραλίες μας γίνανε ξενοδοχεία και ομπρέλες για τους τουρίστες.
Οι λόφοι αυθαίρετα και βίλες αυτών που πλούτισαν ξαφνικά μ΄ όλα αυτά.
"φάγανε" τους λόφους,φάγανε απο τους δρόμους και φτιάξανε "Εθνικές οδούς", έτσι που ο τόπος μου έγινε αγνώριστος
ΘΥΜΑΜΑΙ και τη διαφθορά από τότε. Διαφθορά στις Εφορίες, διαφθορά στις Πολεοδομίες, στα Νοσοκομεία, στα Πανεπιστήμια, στις Τράπεζες, σε όλες τις "Δημόσιες Υπηρεσίες"…
Τότε που άρχιζαν τα "σκάνδαλα", ένα-ένα…
Να οι "μίζες και τα λαδώματα".
"Δεν πειράζει, άσε να μας βάλει το παιδί μας στο Δημόσιο, να σωθεί...
Ξέρεις τι βγάζουν εκεί μισθούς μίζες λαδώματα;..
Αφού μας τα έδιναν να μην τα πάρουμε;
Αφού μας τα έδιναν να μην τα πάρουμε;
Και να τα "λαμόγια". Οι πλάγιες ματιές, οι χειραψίες και τα χαμόγελα της Colgate.Τι ωραία που περνούσαμε στο Ελλάδα Τότε..
Ήταν όλη η μεταπολίτευση ένα λάθος; Πήραμε τη ζωή μας λάθος;
Υπάρχει ανάγκη για αυτοκριτική και αναχώνευση και κάθαρση των όσων ζήσαμε μετά το 1974. Η ανάλυση και κατανόηση είναι το πρώτο βήμα για ανάκαμψη από την κρίση