.jpg)
.jpg)
.jpg)
Το πρώτο παιδί είναι σαν τον πρώτο έρωτα
Το μεγαλύτερο παιδί ενός ζευγαριού είναι σύμφωνα με τους ψυχολόγους σαν τον πρώτο έρωτα, καθώς από την πρώτη κιόλας στιγμή γίνεται το επίκεντρο των ονείρων και των ελπίδων των γονιών του, ενώ τους δημιουργεί συναισθήματα θαυμασμού και δέους για να πάρει σε αντάλλαγμα περισσότερα ερεθίσματα από εκείνους, σε μια σχέση που ποτέ δεν πρόκειται να επαναληφθεί. Αλλωστε το ζευγάρι που αποκτάει το πρώτο του παιδί είναι ιδιαίτερα συνεπαρμένο με το ίδιο το γεγονός της γέννησης. Τις περισσότερες φορές πρόκειται για ένα νεαρό ζευγάρι χωρίς εμπειρία στην ανατροφή των παιδιών, που από ανασφάλεια και ανησυχίες επικεντρώνεται ολοκληρωτικά στο πρώτο του παιδί.
Ο νεομπαμπάς και η νεομαμά γεμάτοι προσδοκίες δίνουν όλη τους την αγάπη και την αμέριστη προσοχή σε οτιδήποτε κι αν συμβαίνει στο πρώτο τους μωρό, ταξιδεύοντας στα ουράνια με το πρώτο του χαμόγελο, με την πρώτη του λεξούλα, με τα πρώτα του βηματάκια. Γενικά, κάθε κίνηση και κάθε τσαχπινιά του πρώτου μωρού γιορτάζεται με ιδιαίτερο ενθουσιασμό, φωτογραφίζεται και αποτυπώνεται σε ατέλειωτες πυκνογραμμένες σελίδες του οικογενειακού ημερολογίου. Κανένα μωρό δεν γνωρίζει τόσο πλήρη αποδοχή και τόσο απόλυτη αποκλειστικότητα από γονείς και συγγενείς όσο το πρώτο κάθε ζευγαριού! Αυτό το συναίσθημα μάλιστα που έχουν οι γονείς με τα κατορθώματα του πρώτου παιδιού μπορεί να συνεχίζεται σε όλη τη διάρκεια της ζωής του!
Ο αφέντης του σπιτιού και το δεξί χέρι της μαμάς!
Αν το πρωτότοκο παιδί είναι αγόρι, μιλάμε για έναν ηγέτη, για τον αφέντη του σπιτιού, για ένα πολύ ώριμο παιδί που απαιτεί να έχει τον έλεγχο των πάντων, με στόχο να ξεπεράσει το πρότυπό του που είναι ο πατέρας του. Αν το πρωτότοκο είναι κορίτσι, θα το δούμε τις περισσότερες φορές να είναι το δεξί χέρι της μαμάς, με στόχο να μην ξεφύγει ποτέ από την ετικέτα του καλού παιδιού! Γενικότερα όμως τα πρωτότοκα παιδιά είναι οργανωτικά και αποφασισμένα να πετύχουν, τα πάνε καλύτερα στις σπουδές τους απ ό,τι τα υπόλοιπα παιδιά της οικογένειας, έχουν μεγάλες προσδοκίες και βάζουν υψηλούς στόχους στη ζωή τους.
Όσον αφορά τα παιδιά που ακολουθούν, η γέννησή τους θεωρείται σαν κάτι γνώριμο και δεδομένο κι έτσι τυγχάνουν λιγότερης προσοχής και λιγότερων επαίνων από τους γονείς τους, που πλέον είναι πιο χαλαροί, πιο άνετοι με το ρόλο τους, αλλά και πιο εξοικειωμένοι με τα πρώτα στάδια ανάπτυξης του παιδιού. Έτσι του αφιερώνουν λιγότερη προσοχή και επιβεβαίωση σε ότι κάνει, χαρίζοντάς του μικρότερο μερίδιο από την αφοσίωσή τους.
Το πρώτο παιδί είναι η… εικόνα μας!
Σύμφωνα με τους ψυχολόγους, αρκετοί γονείς βλέπουν το πρώτο τους παιδί ως μια εικόνα του ίδιου τους του εαυτού, γι αυτό άλλωστε και το πιέζουν να διαπρέψει. Δεν είναι τυχαίο πως συνήθως τα πρώτα παιδιά περπατούν και μιλούν νωρίτερα από τα αδερφάκια που ακολουθούν, ενώ ακόμα και στα τεστ ευφυΐας ξεχωρίζουν, αν όχι για την εξυπνάδα τους, σίγουρα για την κριτική τους σκέψη που είναι πολύ πιο ισχυρή απ ό,τι των μικρότερων αδερφών τους.
Δεν συγκρίνουμε ποτέ τα παιδιά μας
Με το να συγκρίνουμε το ένα παιδί με το άλλο και να επαινούμε το ένα εις βάρος του άλλου δεν καταφέρνουμε τίποτα περισσότερο από το να ενισχύουμε την άποψη εκείνου που νιώθει ότι αδικείται, πιστεύοντας πως τα αδέρφια του είναι πιο αγαπητά ή τυχαίνουν καλύτερης μεταχείρισης μέσα στην οικογένεια. Αξίζει να θυμόμαστε πως στην οικογένεια αγαπιόμαστε γι αυτό που είμαστε και όχι για τις ικανότητες ή τα κατορθώματά μας.
Το… δράμα του ευφυέστατου πρωτότοκου!
Επιφορτίζεται συχνά να "παίξει" τον γονιό απέναντι στα μικρότερα αδέρφια του.
Υποφέρει συχνά από άσθμα ή αλλεργίες.
Πιέζεται τόσο από τους γονείς τους για να αποδώσει στο σχολείο, ώστε παραμελεί να κάνει φίλους.
Ανείναι αγόρι, συχνά γίνεται το άλλο εγώ του πατέρα του, γι αυτό άλλωστε ακολουθεί και τη δική του καριέρα.
Ο αφέντης του σπιτιού και το δεξί χέρι της μαμάς!
Αν το πρωτότοκο παιδί είναι αγόρι, μιλάμε για έναν ηγέτη, για τον αφέντη του σπιτιού, για ένα πολύ ώριμο παιδί που απαιτεί να έχει τον έλεγχο των πάντων, με στόχο να ξεπεράσει το πρότυπό του που είναι ο πατέρας του. Αν το πρωτότοκο είναι κορίτσι, θα το δούμε τις περισσότερες φορές να είναι το δεξί χέρι της μαμάς, με στόχο να μην ξεφύγει ποτέ από την ετικέτα του καλού παιδιού! Γενικότερα όμως τα πρωτότοκα παιδιά είναι οργανωτικά και αποφασισμένα να πετύχουν, τα πάνε καλύτερα στις σπουδές τους απ ό,τι τα υπόλοιπα παιδιά της οικογένειας, έχουν μεγάλες προσδοκίες και βάζουν υψηλούς στόχους στη ζωή τους.
Όσον αφορά τα παιδιά που ακολουθούν, η γέννησή τους θεωρείται σαν κάτι γνώριμο και δεδομένο κι έτσι τυγχάνουν λιγότερης προσοχής και λιγότερων επαίνων από τους γονείς τους, που πλέον είναι πιο χαλαροί, πιο άνετοι με το ρόλο τους, αλλά και πιο εξοικειωμένοι με τα πρώτα στάδια ανάπτυξης του παιδιού. Έτσι του αφιερώνουν λιγότερη προσοχή και επιβεβαίωση σε ότι κάνει, χαρίζοντάς του μικρότερο μερίδιο από την αφοσίωσή τους.
Το πρώτο παιδί είναι η… εικόνα μας!
Σύμφωνα με τους ψυχολόγους, αρκετοί γονείς βλέπουν το πρώτο τους παιδί ως μια εικόνα του ίδιου τους του εαυτού, γι αυτό άλλωστε και το πιέζουν να διαπρέψει. Δεν είναι τυχαίο πως συνήθως τα πρώτα παιδιά περπατούν και μιλούν νωρίτερα από τα αδερφάκια που ακολουθούν, ενώ ακόμα και στα τεστ ευφυΐας ξεχωρίζουν, αν όχι για την εξυπνάδα τους, σίγουρα για την κριτική τους σκέψη που είναι πολύ πιο ισχυρή απ ό,τι των μικρότερων αδερφών τους.
Δεν συγκρίνουμε ποτέ τα παιδιά μας
Με το να συγκρίνουμε το ένα παιδί με το άλλο και να επαινούμε το ένα εις βάρος του άλλου δεν καταφέρνουμε τίποτα περισσότερο από το να ενισχύουμε την άποψη εκείνου που νιώθει ότι αδικείται, πιστεύοντας πως τα αδέρφια του είναι πιο αγαπητά ή τυχαίνουν καλύτερης μεταχείρισης μέσα στην οικογένεια. Αξίζει να θυμόμαστε πως στην οικογένεια αγαπιόμαστε γι αυτό που είμαστε και όχι για τις ικανότητες ή τα κατορθώματά μας.
Το… δράμα του ευφυέστατου πρωτότοκου!
Επιφορτίζεται συχνά να "παίξει" τον γονιό απέναντι στα μικρότερα αδέρφια του.
Υποφέρει συχνά από άσθμα ή αλλεργίες.
Πιέζεται τόσο από τους γονείς τους για να αποδώσει στο σχολείο, ώστε παραμελεί να κάνει φίλους.
Ανείναι αγόρι, συχνά γίνεται το άλλο εγώ του πατέρα του, γι αυτό άλλωστε ακολουθεί και τη δική του καριέρα.
Πολλοί γονείς, βλέποντας το πρωτότοκο παιδί τους ως μια εικόνα του εαυτού τους, το πιέζουν να πετύχει διάφορους άθλους.
Το πρωτότοκο, αφού δεν έχει μεγαλύτερο αδερφάκι για να μιμηθεί, αντιγράφει το μοντέλο των γονιών του.
Έχει μεγάλη αίσθηση ευθύνης και αρχηγικές ικανότητες.
Το πρωτότοκο, αφού δεν έχει μεγαλύτερο αδερφάκι για να μιμηθεί, αντιγράφει το μοντέλο των γονιών του.
Έχει μεγάλη αίσθηση ευθύνης και αρχηγικές ικανότητες.
ΑΝΕΜΟΣ
