“I’m sick of you” που θα ‘λεγε και ο φιλλος μου Iggy.!!!

Ακούω πάλι στην τηλεόραση skai για την ακρίβεια, κάτι ακαταλαβίστικα και πιστεύω και νομικός να είναι κανείς δεν θα καταλάβει πως χειρίζονται τους νόμους όταν δεν θέλουν να τους εφαρμόσουν. 

Π.χ. Τι είναι νόμος τι νομικό περιεχόμενο Εγώ ξέρω ότι η η κατσαρόλα θα είναι γεμάτη η δεν θα υπάρχει περιεχόμενο. Όλα τα ανούσια που συζητούν είναι περί νόμων παρανόμων δοσιλόγων, και κουβέντα να γίνεται είναι εκπομπές για χαντούμηδες ακούγοντας τηλεόραση και βλέποντας συγχρόνως να αποκτήσουν τα όργανα που τους λείπουν. Εγώ προσωπικά από δω και πέρα θα την χρησιμοποιώ μόνο για λαμπατέρ. «Η τηλεόραση στο σπίτι είναι εντελώς διακοσμητική. Σκέφτομαι πολύ σοβαρά να τη βγάλω και να βάλω στη θέση της βιβλία».

Βαρέθηκα Να – «...ακούω όλους τους ηθοποιούς στις συνεντεύξεις τους να λένε ότι δεν βλέπουν καθόλου τηλεόραση. Τότε εμείς γιατί πρέπει να τους βλέπουμε όταν αυτοί το παίζουν κάποιοι;» Σας βαρέθηκα «ειδήσεις». Σας βαρέθηκα «τηλεόραση». Σας βαρέθηκα «βαρώνους του χτες». Σας βαρέθηκα «λεφτά». Σας βαρέθηκα ρε.Η Cosmote που με κυνηγάει για προσφορές του κώλου .. Ο ξάδερφος, που έφυγε για άλλες πολιτείες. Ο γιατρός. Η γιαγιά είναι καλά; Η σύνταξη του πατέρα. Ο καλοκαιρινός παροξυσμός. Να βάλω σαγιονάρα;ποιο αντηλιακό με αδυνατίζει !! Ο Ομπάμα κάνει λεύκανση; Tι θα φάω και σήμερα; Παυσίπονα. Ένταση. Κατάπτωση. Ποτό. Ύπνος. Η ξανθιά από το Cold Case. Τα ένσημα που αμέλησα να πάρω. Το ηλεκτρονικό τσιγάρο της τάδε . Το αμάξι ρετάρει. Λεφτά. Κι άλλα λεφτά. Μόνο λεφτά. Μου κάνετε κακό. 

Μας κάνετε κακό.!!!!!

Πάρτε μαζί σας και τις σκέψεις μου. Να έχετε συντροφιά. Γιατί αυτό που εγώ ονειρευόμουν, δεν είχε μέσα ούτε Μειμαράκη, ούτε λεφτά υπάρχουν . Και η γιαγιά μου ήταν καλά.τώρα ούτε γιατρό δεν μπορεί να παει Με κάνατε ηλίθια. Με κάνατε παρανοϊκή. . Μια νέα επιδημία. Σου αναβαθμίζουν τη σκέψη και μετά, την αφήνουν να σε φάει. Χάνεις τη μπάλα, γιατί απλά δεν την αναγνωρίζεις.
Θέλω να πάρω 4-5 ανθρώπους και να απλώσουμε μια πετσέτα κάπου. Και ας μην είναι καθαρά. Δε με νοιάζει αν θα είναι βότσαλο ή γρασίδι. Δε με νοιάζει αν θα φοράνε φτηνή polyester ή tweed. Δε με νοιάζει αν θα βρέχει ή αν θα έχει ήλιο-τρέλα. Παρέα με 2 φίλους να ακούμε ότι ναναι και να γελάμε. Για ώρες. Να μιλάμε για τραγούδια, έρωτες και μπούρδες. Να κράζουμε ο ένας τον άλλον επειδή γουσταριζόμαστε. Να πετάμε και 2 λάσπες σε ένα λευκό καμβά και να δημιουργούμε βλακείες όπως μας καπνίζει. Δε θέλω να «αράξω», μη μπερδεύεσαι. Να ζήσω θέλω “I’m sick of you” που θα ‘λεγε και ο φίλος μου ...Iggy.
ΑΝΕΜΟΣ