.jpg)
.jpg)
Δεν μπορώ τόση αισιοδοξία γύρω μου ...
Ρε Γαμώτο ...
Δεν είμαι μουρτζουφλα συνήθως χαίρομαι με απλά πράγματα γύρω μου αλλά δεν αντέχω ανθρώπους που τα βλέπουν όλα εύκολα και μου τη δίνει αυτό το χαμόγελο μόνιμα καρφωμένο ..Σαν διαφήμιση οδοντόκρεμας !!!!!
Ρε φίλε μήπως είσαι διαφορετικός απο μένα δεν βλέπεις αυτά που βλέπω εγώ γύρω μου ..που ζεις εσύ ??? Εγώ άλλου ζω!!!
Χαζεύω τις φάτσες γύρω μου, δίπλα μου, τον κόσμο που τρέχει φέτος
είναι χειρότερα απ’ άλλα καλοκαίρια, με τρώει η απορία «εσύ να ‘σαι ευτυχισμένος; Μήπως εσύ; Περιμένεις κάτι; Ζεις; Αγαπάς; Πώς αγαπάς; Πραγματικά; Με διαλείμματα; Με ρηματικές διακοινώσεις απ’ το Facebook;». Κοντά και μακριά σου, φίλοι, ζευγάρια, ίσως αληθινά ζευγαρωμένα, ίσως της σύμβασης και της κακιάς της ώρας, κουτσούβελα και mainstream υποχρεώσεις μήπως εσένα δεν σε πρόλαβε η κρίση σε «κλαίνε» ζωντανό, καμιά φορά και μπροστά σου ΟΙ ΔΗΘΕΝ ΦΙΛΟΙ «μέρα όμορφη», «σινεμά και σπιτάκι μετά»τι..?? «να νιώθουμε ζωντανοί, φίλε μου δεν ξέρεις εσύ απ’ αυτά»ζεις στην κοσμάρα σου …Νέοι είμαστε ακόμη και. ..Εξοντωμένοι πρόωρα, να (πρέπει να) αντέχεις μέρες καρμπόν, καραγκιοζιλίκια ρουτίνας, αφασικούς διαλόγους σ’ αγχωμένα διαλείμματα τσιγάρου, δουλειά – σπίτι – πλυντήριο – σίδερο – σκουπίδια έξω κι η νύχτα φτιαγμένη από γάζα, ούτε υποσχέσεις ούτε τίποτα, να θες να μιλήσεις – αλλά πού και τι να πεις; -, μπορεί και να ‘ναι πεταμένος χρόνος και αισθήματα, το ‘χεις ξαναδεί τώρα κοντά το έργο, είσαι πολύ μεγάλος για έρωτες, πολύ μεσαίος για καψούρες, βραδινό, πότισμα, ύπνος – λήθαργος, ξυπνητήρι, πάμε πάλι. Νέα κουράγια, καφές – κουλούρι στο χέρι, θ’ αντέξεις, θέλεις να βγεις. Μα δεν αντέχεις.οικονομικά ψυχολογικά «Αφυδατώνεσαι» στο δίωρο, κουτουλάς, σέρνεσαι, μα «τι έπαθες;», σπας το κεφάλι σου, δεν έχεις εξηγήσεις στο «τι» μπορεί «να έχεις;», μήπως «γέρασες ξαφνικά;»,
Ήθελα να ξέρα μόνο εγώ βλέπω τη Ζωή μου έτσι ....
Θα μου πεις κοπελιά είσαι τρελή!!! Κι εγώ θα σου απαντήσω και βεβαίως είμαι! Γιατί αν δεν ήμουν με το χαρακτήρα που έχω δεν θα την πάλευα σε αυτήν εδώ τη ζωή!!!
Δεν είμαι μουρτζουφλα συνήθως χαίρομαι με απλά πράγματα γύρω μου αλλά δεν αντέχω ανθρώπους που τα βλέπουν όλα εύκολα και μου τη δίνει αυτό το χαμόγελο μόνιμα καρφωμένο ..Σαν διαφήμιση οδοντόκρεμας !!!!!
Ρε φίλε μήπως είσαι διαφορετικός απο μένα δεν βλέπεις αυτά που βλέπω εγώ γύρω μου ..που ζεις εσύ ??? Εγώ άλλου ζω!!!
Χαζεύω τις φάτσες γύρω μου, δίπλα μου, τον κόσμο που τρέχει φέτος
είναι χειρότερα απ’ άλλα καλοκαίρια, με τρώει η απορία «εσύ να ‘σαι ευτυχισμένος; Μήπως εσύ; Περιμένεις κάτι; Ζεις; Αγαπάς; Πώς αγαπάς; Πραγματικά; Με διαλείμματα; Με ρηματικές διακοινώσεις απ’ το Facebook;». Κοντά και μακριά σου, φίλοι, ζευγάρια, ίσως αληθινά ζευγαρωμένα, ίσως της σύμβασης και της κακιάς της ώρας, κουτσούβελα και mainstream υποχρεώσεις μήπως εσένα δεν σε πρόλαβε η κρίση σε «κλαίνε» ζωντανό, καμιά φορά και μπροστά σου ΟΙ ΔΗΘΕΝ ΦΙΛΟΙ «μέρα όμορφη», «σινεμά και σπιτάκι μετά»τι..?? «να νιώθουμε ζωντανοί, φίλε μου δεν ξέρεις εσύ απ’ αυτά»ζεις στην κοσμάρα σου …Νέοι είμαστε ακόμη και. ..Εξοντωμένοι πρόωρα, να (πρέπει να) αντέχεις μέρες καρμπόν, καραγκιοζιλίκια ρουτίνας, αφασικούς διαλόγους σ’ αγχωμένα διαλείμματα τσιγάρου, δουλειά – σπίτι – πλυντήριο – σίδερο – σκουπίδια έξω κι η νύχτα φτιαγμένη από γάζα, ούτε υποσχέσεις ούτε τίποτα, να θες να μιλήσεις – αλλά πού και τι να πεις; -, μπορεί και να ‘ναι πεταμένος χρόνος και αισθήματα, το ‘χεις ξαναδεί τώρα κοντά το έργο, είσαι πολύ μεγάλος για έρωτες, πολύ μεσαίος για καψούρες, βραδινό, πότισμα, ύπνος – λήθαργος, ξυπνητήρι, πάμε πάλι. Νέα κουράγια, καφές – κουλούρι στο χέρι, θ’ αντέξεις, θέλεις να βγεις. Μα δεν αντέχεις.οικονομικά ψυχολογικά «Αφυδατώνεσαι» στο δίωρο, κουτουλάς, σέρνεσαι, μα «τι έπαθες;», σπας το κεφάλι σου, δεν έχεις εξηγήσεις στο «τι» μπορεί «να έχεις;», μήπως «γέρασες ξαφνικά;»,
Ήθελα να ξέρα μόνο εγώ βλέπω τη Ζωή μου έτσι ....
Θα μου πεις κοπελιά είσαι τρελή!!! Κι εγώ θα σου απαντήσω και βεβαίως είμαι! Γιατί αν δεν ήμουν με το χαρακτήρα που έχω δεν θα την πάλευα σε αυτήν εδώ τη ζωή!!!
.jpg)
