Κάθε που γυρίζω από την Τήνο, βιάζομαι να βγω στο μπαλκόνι, Να τσεκάρω τι έχει αλλάξει και τι όχι. Να δω αν ο ορίζοντάς μου είναι εκεί. Απαράλλαχτος ή απροσδόκητα ανανεωμένος;..και είναι όλα όπως τα άφησα..(και επιστροφή στις παλιές καλές συνήθειες...καιρός ήταν)!!!
Δε λέω, είναι δύκολο να επιστρέφεις… Λίγο το αίσθημα πως δεν ξεκουράστηκες όσο θα ήθελες, λίγο η δυσκολία να αναλάβεις τις υποχρεώσεις σου σε όλη τους την έκταση σου δημιουργούν την ανάγκη να… μπεις σε ένα.. αυτοκίνητο καράβι αεροπλάνο οτι βρεις !!!! και να επιστρέψεις στο σκηνικό της προηγούμενης Ζωής σου ή στην καλύτερη περίπτωση να πέσεις για ύπνο και να μην κάνεις τίποτα.!!!!
Το λογικό είναι πως αυτά τα συναιθήματα είναι απόλυτα φυσιολογικά και ίσως να χρειάζομαι να βιώσω μια μικρή περίοδο ήπιας μελαγχολίας και χαλάρωσης μέχρι να πάρω την οριστική απόφαση να συγκεντρωθω κα να γυρίσω στη πραγματική ζωή μου.
Ας οργανωθω' λοιπόν!!!!...ένεκα ψυχικής έντασης…!
Αυτό σημαίνει απλώς πως ήρθε η ώρα που γυρνάμε στους παλιούς μας ρυθμούς.
Ας Μη στενοχωριέμαι, λοιπόν, που αντί για θάλασσες και beach bars θα βλέπω τώρα τους τέσσερις τοίχους του σπιτιού μου και τη βεράντα της γειτόνισσας (Θεέ μου, τι αισιοδοξία σας γεμίζω!). Πρέπει να το δω .. σαν μια καινούργια αρχή.
Υπενθύμιση:Λέω στον εαυτό μου... Μεν περιμένεις πολλά, για να μην απογοητεύεσαι...Το μέγεθος της απογοήτευσης είναι ευθέως ανάλογο του μεγέθους της προσμονής #fact
Θα παίζω στο repeat...Λοιπόν !!!
Ισχύει για τους πάντες.
Over and out.
.jpg)
