Μα πού χάθηκαν όλοι οι άντρες;

Παίδες μου αγαπημένοι, εδώ και έναν-δυο μήνες δεν νιώθω καθόλου καλά. Βαριέμαι. Περπατάω στον δρόμο και νιώθω σαν την Κοκκινοσκουφίτσα που επείγεται να συναντήσει λύκο. Ματαίως, όμως… Ο λύκος κυκλοφορεί με γούνα βιζόν και παραμένει αόρατος. Δεν μπορώ να βρω άλλη εξήγηση. Μπαίνω στο μετρό, στον ηλεκτρικό, στο λεωφορείο και δεν κουνιέται φύλλο. Κάνουμε κανονικά τη διαδρομή, λευκοί, μαύροι και μπεζ, όλοι τύπου νοικοκυραίοι, μουντρούχοι και αφόρητα κανονικοί. Δεν σκάει μύτη ένας άντρας, ρε παιδί μου, να εκνευριστεί, να βρίσει. Κανένα τρελαμένο παιδί με σούπερ τρι-τετρακέφαλο και ξυρισμένη κεφάλα δεν μπουκάρει να χλευάσει και να στριμώξει κανένα μεταναστόπουλο .Στην πραγματικότητα εξαφανίστηκαν τελείως οι ξυρισμένες κεφάλες. Χάθηκαν οι πραγματικοί άντρες. Αφήσαν όλοι χνούδι που μεγαλώνει υπεύθυνα από τον ιδιοκτήτη τους. Η ζωή μου είναι πια άδεια. Δεν έχω ποιον να μισήσω. Δεν έχω ποιον να φτύσω. Α, σόρι, κάτι έσκασε κατά ταχυδρομικό ταμιευτήριο μεριά. Αλλά αυτούς τους έφτυνα νυχθημερόν, είναι τα γνωστά λαμόγια χαρτογιακάδες, δεν έχει γούστο. Εγώ θέλω περιπέτεια, θέλω αδρεναλίνη, να βλέπει η μάνα μπουνίδι και του παιδιού να μη δίνει. Θέλω τζέρτζελο. Έφυγε και ο Πέτρος από τον Σύρριζα και ούτε για ένα κανονικό ελληνοπρεπές διαζύγιο δεν ήταν ικανός. Σκανδιναβός μου ‘γινε κι αυτός, γαμώ το Μπόργκεν μου, γαμώ. («Αλέξη μου, βλέπω ότι έχετε δουλίτσα, να κρεμάσετε τη Μαρία Αντουανέτα, να φάτε το παντεσπάνι της, οπότε λέω να πηγαίνω κι εγώ τώρα, να μην ενοχλώ. Μη θορυβείστε, όμως, σύντροφε, θα τη βρω μόνος μου την πόρτα». «Βεβαίως, αγαπητέ, πάρτε κι ένα φοντάν φεύγοντας»). Δεν βλέπω σωτηρία, θα χασμουρηθούμε μέχρι θανάτου. Σε παρακαλώ, Αλέξη, μην αγκαλιάζεις μόνο τη Ραχήλ, πάρε και τους παπαροκάδες να στήσουμε κάνα γλεντάκι μήπως και ξαλεγράρουμε λίγο. Αν συναντήσετε τυχαία και τον μιούζικαλ Ξηρό με την καινούρια του γκόμενα βάλτε τον κι αυτόν στο συγκρότημα, να ανάψει λίγο το κέφι. Επίσης ο Πάγκαλος τι έπαθε και έβγαλε τον σκασμό; Πάλι τρως, Θόδωρε; Ποιος μαλάκας του είπε ότι καλύτερα να μασάει παρά να μιλάει; Καλύτερα για ποιον αχρείοι; Όχι για την υγεία του, πάντως. Ούτε για τη διασκέδασή μας.
Και ο Άδωνις αρχίζει να μου δίνει στα νεύρα που πήγε και εξαφάνισε τον παλιό λατρεμένο εαυτό του. Άφησε το πατριωτικό, το βαθιά ελληνικό τελεμάρκετιγκ, εγκατέλειψε τη διάδοση της Σοφίας Πλεύρη, κατέβασε τα ντεσιμπέλ και το ‘ριξε στην αναμόρφωση του συστήματος υγείας. Come on, dude, θες να μας σκοτώσεις; Πλήττουμε, φίλε, καταλαβαίνεις; Πού είναι ο αδίστακτα λάγνος λόγος του Λοβέρδου; Πού εξαφανίστηκε ο Μίμης ο Ανδρουλάκης να προτείνει λύσεις για όλα τα προβλήματα της μπαχαλοαριστεράς/αριστεροαριστεράς/κεντροαριστεράς/κεντρόκεντρου/κεντροδεξιάς/Μισελοδεξιάς/φασιστοδεξιάς; Στη Βουλή δεν πιάνονται, πια, στα χέρια. Μούντζες και κατάρες τύπου «να σου χώσει ο Τούρκος στον κώλο την ψήφο σου, προδότη» εξαφανίστηκαν σταδιακά. Τα παιδιά με τα χωρίς μαλλιά και με τα μαύρα ρούχα δεν βγάζουνε συνθήματα και μ’ άφησαν μουντρούχα. Δεν είναι ζωή αυτή. Δεν έχουμε δουλειά, δεν έχουμε λεφτά, γιατί μας στερείτε την ευκαιρία για λίγο αγνό, ανόθευτο ερωτισμό; Θέλω σεξολόγους βουλευτές, θέλω τον Βαΐτση Αποστολάτο, θέλω το Ερωτοδικείο να αναλάβει να ξεδιαλύνει όλες τις σκοτεινές υποθέσεις χρηματισμού πολιτικών και οικονομικών παραγόντων. Πλήττω, κύριοι δικαστές, κύριοι ένορκοι. Που είναι ο κίνκυ ο ψηλός, ο σταρ του δικαστικού σώματος, που μετρούσε τις μοντέλες σοβιετίας διότι δεν πηδούσε ποτέ γκόμενα κάτω του 1,80; Αυτοί είναι άντρες με αρχές! Γιατί την κάνατε, κύριοι, κι αφήσατε τα σοβαρά κορίτσια δικαστίνες και εισαγγελίνες να βγάλουν όλα τα φίδια από τις τρύπες τους; Πού στον γέρο διάολο πήγαν όλοι οι άντρες; Ο Μιχάλης ο Λιάπης που είναι και ωραίο αγόρι, λουσάτο και μιλάει και τα γαλλικά με προφορά στράφηκε στα εξωτικά μοντέλα για να αντέξει τον διασυρμό των άθλιων μέσων ενημέρωσης που φαγώθηκαν για μια γαμοπινακίδα. Τα άλλα ωραία τεχνοκρατικά αγόρια που στελέχωναν το Ταμιευτήριο τα χάσαμε κι αυτά, πήγαν να πιουν όλο τον Βόσπορο για να μην τους μαγκώσουν.
Ο Κοντομηνάς που ξέρει να διαλέγει κορίτσια και θα με προτιμούσε, τον φάγατε κι αυτόν. Σας ενόχλησε που πήρε τα δάνεια και δεν έκανε επενδύσεις; Αφού είναι επισφαλείς οι επενδύσεις στην Ελλάδα, τι να κάνει ο άνθρωπας; Έβαλε το χρήμα στον προσωπικό του λογαριασμό για να το σώσει και να το επενδύσει εν τω χρόνω τω μέλλοντι που το πρωτογενές πλεόνασμα θα γίνει πιο πρωτογενώς πλεονασματικό. Βαβαί, παπαί, ιαταταί, τι μένει σ΄ ένα κορίτσι να κάνει πια στη χώρα αυτή; Να αρχίσει να επισκέπτεται τον Άκη στη φυλακή VIP; Επικίνδυνο κι αυτό. Έτσι που της έχει θολώσει το μάτι της Βίκυς από την έλλειψη της υδρατάντ Sisley στο καψιμί των φυλακών Κορυδαλλού, ικανή την έχω να δραπετεύσει για να πάρει α) καινούρια κορδόνια για τις κουρτίνες των 67.000 ευρώ έκαστον και β) να με κρεμάσει μ’ αυτά.
Υ.Γ.: Βεβαίως λάλησα, παίδες. Και λάλησα και σάλεψα. Με αυτά που ζούμε, τι περιμένετε; Το προσωπικό μου όραμα για το μέλλον είναι πια να μου χτυπήσει ο ρινόκερως (του Ιονέσκο) την πόρτα ένα βράδυ και να μου ανακοινώσει ότι θα στηρίξει τους 58 γιατί η καρδιά του βρίσκεται κεντροαριστερά. Κι άμα έχουν αντίρρηση οι 58 (τι; Κι άλλος χοντρός; Αυτοί πιάνουν όλο τον χώρο!) θα τους αλλάξει τον αδόξαστο στις κερατιές τους κερατάδες!

ένα άρθρο των πρωταγωνιστών