Πόσο μικρός είναι ο κόσμος !!

Ἐὰν μπορούσαμε νὰ συνειδητοποιήσουμε τὸ πόσο μικρός είναι ο κόσμος μας και πόσο μικρός είναι ο άνθρωπος μέσα σε αυτόν ίσως νὰ ἀφήναμε κατά μέρος πολλές ἀπὸ τὶς συμπεριφορές μας, ποὺ μᾶς μετατρέπουν σὲ εγωκεντρικά όντα, καὶ νὰ απολαμβάναμε μόνον αὐτὸ ποὺ έχουμε, μὲ ὅλες μας τὶς δυνάμεις… ώσπου ο καθένας μας τουλάχιστον…να συνειδητοποιήσει πόσο μικρός είναι...και μπορεί να έφτασε η τεχνολογία μας περίπου στο δεύτερο μισό του 20ου αιώνα στους τομείς των μεταφορών κι επικοινωνιών ,να κάνουμε το μισό γύρο του πλανήτη σε καμιά δωδεκαριά ώρες. Αλλά και μέσα στο σπίτι να καθίσουμε, χάρη στο ίντερνετ και την τηλεόραση μαθαίνουμε ανά πάσα στιγμή οποιοδήποτε σημαντικό --ή ασήμαντο, αναλόγως της οπτικής-- γεγονός, οπουδήποτε κι αν συμβαίνει... ωραία όλα αυτά ..μαθαίνω για τους σεισμούς της Κεφαλλονιά κουνήθηκε και η Αθήνα και σκέφτομαι την καταστροφή που μπορεί να προκύψει ανά πάσα στιγμή τόσο μάλλον σε μια χώρα σαν τo HK με τους ουρανοξύστες που φιλοξενούν τόσες ανθρώπινες ψυχές..με πιάνει τρόμος ούτε να το σκεφτώ δεν θέλω κοιτάζοντας απο ένα γραφικό καφέ εδώ στα Central–Mid-Levels escalator αυτό το πολύχρωμο πλήθος που πηγαινοέρχεται ο καθένας χαμένος στο iphone περπατά  στο κόσμο του χάνοντας το τώρα αν τον ρωτήσεις τη καιρό κάνει θα κοιτάξει το κινητό δεν θα σηκώσει τα μάτια στον ουρανό!!!γι αυτούς  το τώρα  είναι αλλαγή σκάλας και back to the Virtual reality..Σωστό είναι ο άνθρωπος να αναδεικνύει το φυσικό του χρόνο και να ελέγχει τον ηλεκτρονικό του. Δεν είμαι εναντίον των υπολογιστών, αρκεί να τους χρησιμοποιούμε σαν υπηρέτες μας ,σαν ένα νυχοκόπτη με τον οποίο κάνουμε τη δουλειά μας …..Το να μυρίσω ένα λουλούδι, να πιώ μια τσικουδιά, να πάω μια βόλτα, είναι πολύ πιο σοβαρό από το να κυκλοφορώ μέσα στο internet..».και το λέω εγώ αυτό που είμαι πολλές ώρες στο internet αλλά αυτό που ζω εδώ με ξεπερνά !!!!!Αυτό ήταν  το δικό μου πολιτισμικό ΣΟΚ που έπαθα από την ώρα που ήρθα εδώ...Παρ'ολα αυτά,έχω να πω  πως το Hong Kong θεωρείται κέντρο παγκόσμιου εμπορίου μπορεί να είναι μια μαγική πόλη ουρανοξύστες,φωτάκια παντού, αμαξαρες και πολύ χρήμα να ρεει στην αγορά τους αλλά όταν πάρεις  το τρένο και σε μισή ώρα βρίσκεσαι στα σύνορα με Κίνα στην Guangzhou αντικρίζεις την φτώχεια και την εξαθλίωση στον υπέρτατο βαθμο..Τραγικές διαφορές σε μισή ώρα διαδρομής μόνο!!!  ο χονγκογκέζος είναι ο πιο εξαρτημένος άνθρωπος από τις νέες τεχνολογίες. Δεν ξεκολλά το χέρι του από το κινητό. Περπατά και πληκτρολογεί. Τρώει και παίζει παιχνίδια. Ξύνεται και κατεβάζει απλικέισονς. Σου μιλώ για εθισμό, χειρότερο και από το δικό μου.

 Μπορει εδώ να ξέχασα την πατρίδα μου αλλά επιθύμησα το σπίτι μου ...