Άντε ανεβασμένους σας θέλω σήμερα! Κυριακή...
Για τους περισσότερους ημέρα χαλάρωσης...Ήταν μια υπέροχη μέρα με ζέστη ηλιοφάνεια μέρα για βόλτα και φωτοσύνθεση για όλα τα φυτά και μένα μαζί...Τέλεια μέρα για καφέ τι θα χάσω τέτοια μέρα να μην πιάσω κι εγώ δυο καρέκλες αραχτή στον ήλιο με fredo και γυαλί?? τι σκατά Ελληνίδα είμαι αν δεν τιμήσω τη ράτσα μου!!! (ΕΛΛΗΝΑΡΑΣ = κινητό- φραπέ-καναπέ)Τέλος !!!σήμερα αυτό έκανα και εκεί που έκαιγε ο ήλιος σκεφτόμουν αυτή είναι η Ελλάδα «τι είναι η πατρίδα μου; τι να’ναι; μην είναι τα βουνά; μην είν' οι κάμποι; ... ». Λοιπόν κατόπιν ωρίμου σκέψεως και φρεντοενεσεις το φιλοσόφησα... «Δεν μας έχει μείνει και τίποτα άλλο, παρά μόνον ο καφές. Πρώτον δεν έχουμε κάτι άλλο να κάνουμε και δεύτερον και ακόμη πιο σημαντικό, είναι η μοναδική μας διασκέδαση. Είναι φθηνό, ανώδυνο και σίγουρα αντικαθιστά βραδυνές εξόδους, όπως αυτές που κάναμε κάποτε για φαγητό»Το ότι μας έχουν διαλύσει οικονομικά,ηθικά και μας έχουν ξεφτιλίσει διεθνώς δεν σημαίνει πως θα πρέπει να σταματήσουμε να ζούμε κιόλας. Όπως αν βγεις να πιεις ένα καφέ δεν σε καθιστά πλούσιο ή αναίσθητο. Εκτός και αν θέλουν για να ταιριάζει στην εικόνα που αυτοί έχουν φτιάξει να κυκλοφορούμε ρακένδυτοι. Ζούμε στην μιζέρια απο το πρωί μέχρι το βράδυ αλλά τουλάχιστον ζούμε έστω και με ένα καφέ. ..Στην Ελλάδα φτωχός λέγεται ο άνθρωπος που είναι άνεργος, μένει στους γονείς ή σε φίλους που τον στηρίζουν και οικονομικά, γιατί εδώ πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι να σου απλώσουν ένα χέρι. Στην Κεντρική Ευρώπη φτωχός λέγεται ο άνθρωπος που φοράει κουρέλια, μένει στους δρόμους ή σε τροχόσπιτο, τρώει από τα σκουπίδια και είναι αβοήθητος. Γιατί εκεί πάνω ο καθένας κοιτάει τη πάρτη του και τη μιζέρια του Κάποτε λέγαμε «να πάμε για φαγητό ένα βράδυ, να τα πούμε».Το φαγητό και η Βραδυνή έξοδος ήταν συνώνυμες με την ανάγκη μας για επικοινωνία, με την ανάγκη μας να μάθουμε τα νέα του άλλου πάνε τα dinner πάνε τα Business lunch. ..Τώρα, η διασκέδαση είναι ο καφές και σε αυτήν δεν συζητάμε τίποτε άλλο παρά μόνον τα οικονομικά μας προβλήματα..ΟΚ συμφωνώ
Έχουμε μερίδιο ευθύνης, ναι. Όμως, οι πολίτες δεν συμμετείχαν ποτέ, ούτε στις αλόγιστες σπατάλες των κρατικών μηχανισμών, ούτε σε μισθούς που δεν θα τους δουν, ακόμη και άλλα 100 χρόνια να δουλεύουν...και μετά από όλα αυτά ,με την αδρεναλίνη στο full,πολλούς καφέδες,άπειρα snacks,και κάτι ρακια ...Ε ..όχι...
Με τέτοιο ήλιο στην Ελλάδα, γίνεται να πιείς τον καφέ σου μέσα σ`ένα δωμάτιο; Δλδ τι να κάνουμε? Ανεργία, μιζέρια, αδιέξοδα, να κάτσουμε και μέσα να πάθουμε μαζική κατάθλιψη?Δεν θα τους κάνουμε τη Χάρη..
Ε..όχι !! όλοι έξω...Στον ήλιο αδερφές μου στον ήλιο !!!
