.jpg)
ΕΙ ΜΑΙ ΛΙΧΟΥΔΑ ΤΙ ΝΑ ΚΆΝΩ ?
H αυτοσυγκράτηση δεν ήταν ποτέ μία από τις αρετές μου.
Όπως πολλοί έτσι κι εγώ χαίρομαι όταν τρώω τα πρώτα καλαμπόκια του καλοκαιριού . Οι λιχουδιές της άνοιξης όμως, λαμπερές και γεμάτες φρεσκάδα, με συγκινούν όσο τίποτε άλλο. Ίσως είναι το «ξεπάγωμα» του χειμώνα και η οριστική είσοδος της ελληνικής άνοιξης που έχουν αυτή την επιρροή στο κέφι μου. Ευτυχώς.
Τον Δεκέμβριο δεν επιθυμώ να τρώω αρνάκι. Οι αγκινάρες στην εποχή τους (τώρα) είναι πρόκληση. Τις σκέπτομαι φύλλο φύλλο και τις απολαμβάνω μία μία, ύστερα από έναν χρόνο απουσίας. Τα πρώτα κουκκιά που μαγειρεύω είναι πάντα μια εμπειρία, σχεδόν ιεροτελεστία, στο καθάρισμά τους, στο βράσιμό τους, στο καρύκευμά τους. Τα πρώτα μαρούλια δίνουν... ζωή στο τραπέζι όσο κανένα άλλο σαλατικό. Ο μάραθος αυτή την εποχή είναι τρυφερός σαν φτερό και τον χρησιμοποιώ πολύ σε πίτες και σε τηγανίτες. Εκτιμώ τις πρώτες ύλες της άνοιξης με την ιδιαιτερότητά τους, αλλά καθώς πλησιάζει το Πάσχα τα θέλω όλα μαζί στο τραπέζι, σαν να κάνουν την ετήσια πρεμιέρα τους στη μεγάλη γιορτή. Είναι η λογική της δύναμης της μάζας. Το καθένα ξεχωριστά είναι πολύ νόστιμο και φίνο. Μαζί όμως κάνουν μεγαλύτερη εντύπωση.
Από τη μία, το πασχαλινό τραπέζι στην Ελλάδα , από την άλλη όμως τα φαγητά είναι σχεδόν σαν σφραγίδα που θυμίζει παράδοση, τοπική ιδιαιτερότητα και σπιτική θαλπωρή.
Για άλλους όμως, και κυρίως στην επαρχία, είναι κάπως πιο ανάλαφρα τα πράγματα, αφού οι μεζέδες σερβίρονται από νωρίς σε όσους γυρίζουν τη σούβλα. Κόσμος μπαινοβγαίνει στην αυλή, την κουζίνα, την τραπεζαρία, τσιμπολογώντας απ' όλα. Είναι σχεδόν μπουφές πριν από το επίσημο τραπέζι, κάποια στιγμή αργά το μεσημέρι. Το σπίτι είναι ανοιχτό σε όποιον θέλει να περάσει. Είναι, με λίγα λόγια, μια εξαιρετική δικαιολογία για να προσφέρουμε όλα τα καλά της άνοιξης σε ένα μεγάλο και λουκούλλειο τραπέζι.
Το πιο εύκολο μέρος το πασχαλινού τραπεζιού είναι ότι το κυρίως πιάτο είναι σχεδόν πάντα Ή αρνάκι ή κατσικάκι. Και φυσικά όλα τα συνοδευτικά και της εποχής ταιριάζουν απόλυτα και με τα δύο. Ό,τι πάει με τη βαθιά ένταση ενός ψημένου αρνιού ταιριάζει εξίσου καλά με την πιο «άγρια» γεύση του λιγότερο λιπαρού κατσικιού.
Στη σειρά των συνοδευτικών πιάτων πρώτες είναι σίγουρα οι πατάτες. Οι μικρές, φρέσκες της άνοιξης είναι από μόνες τους βουτυράτες και δεν θέλουν άλλη επεξεργασία, εκτός από ένα καλό φούρνισμα με παρθένο ελαιόλαδο, μυρωδικά και αλάτι. Εάν έχουμε και φρέσκο ολοπράσινο σκορδάκι, για να εμπλουτίσουμε τη γεύση τους, ακόμα καλύτερα. Μπορούμε να προσθέσουμε μια μικρή χούφτα από γαλέτα και λίγο τριμμένο τυρί από πάνω λίγο πριν τις βγάλουμε από τον φούρνο για να δώσουμε κοντράστ στη βουτυρώδη υφή τους.
Το αρνάκι και οι πατάτες θέλουν την πρασινάδα τους. Εάν σε αυτά ταιριάξουμε τα χορταρικά που μόλις βγήκαν από τη γη - τα σπαράγγια, τα μικρά και τρυφερά καρότα και τον τρυφερό φρεσκότατο αρακά - δεν θέλουμε τίποτε άλλο για να απολαύσουμε το Αγιο Πάσχα.
Αυτό πάω να κάνω τώρα. Μια εξερεύνηση στα γύρω χωράφια για κανένα άγριο σπαράγγι, λίγο μάραθο και άλλα χορτα.
"ΘΑ ΤΑ ΛΕΜΕ ΑΠΟ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΟΥ
"Για όλη την μεγάλη εβδομάδα ...
"πασχα στο χωριό" .
H αυτοσυγκράτηση δεν ήταν ποτέ μία από τις αρετές μου.
Μπορώ όμως χωρίς απολύτως κανέναν δισταγμό να αρνηθώ όλα όσα δεν είναι της εποχής.
Όπως δεν τρώω ποτέ ντομάτα τον Φεβρουάριο. Θα τη χαρώ δέκα φορές παραπάνω τον Ιούλιο, όταν είναι στις... δόξες της. Το ίδιο αισθάνομαι για όλα τα φαγητά της άνοιξης και κυρίως του Πάσχα.
Τον Δεκέμβριο δεν επιθυμώ να τρώω αρνάκι. Οι αγκινάρες στην εποχή τους (τώρα) είναι πρόκληση. Τις σκέπτομαι φύλλο φύλλο και τις απολαμβάνω μία μία, ύστερα από έναν χρόνο απουσίας. Τα πρώτα κουκκιά που μαγειρεύω είναι πάντα μια εμπειρία, σχεδόν ιεροτελεστία, στο καθάρισμά τους, στο βράσιμό τους, στο καρύκευμά τους. Τα πρώτα μαρούλια δίνουν... ζωή στο τραπέζι όσο κανένα άλλο σαλατικό. Ο μάραθος αυτή την εποχή είναι τρυφερός σαν φτερό και τον χρησιμοποιώ πολύ σε πίτες και σε τηγανίτες. Εκτιμώ τις πρώτες ύλες της άνοιξης με την ιδιαιτερότητά τους, αλλά καθώς πλησιάζει το Πάσχα τα θέλω όλα μαζί στο τραπέζι, σαν να κάνουν την ετήσια πρεμιέρα τους στη μεγάλη γιορτή. Είναι η λογική της δύναμης της μάζας. Το καθένα ξεχωριστά είναι πολύ νόστιμο και φίνο. Μαζί όμως κάνουν μεγαλύτερη εντύπωση.
Από τη μία, το πασχαλινό τραπέζι στην Ελλάδα , από την άλλη όμως τα φαγητά είναι σχεδόν σαν σφραγίδα που θυμίζει παράδοση, τοπική ιδιαιτερότητα και σπιτική θαλπωρή.
Για τους περισσότερους το Πάσχα είναι ένα οικογενειακό κυριακάτικο τραπέζι, στολισμένο με τα καλά πιάτα και τα μαχαιροπίρουνα, με επίσημο αέρα.
Για άλλους όμως, και κυρίως στην επαρχία, είναι κάπως πιο ανάλαφρα τα πράγματα, αφού οι μεζέδες σερβίρονται από νωρίς σε όσους γυρίζουν τη σούβλα. Κόσμος μπαινοβγαίνει στην αυλή, την κουζίνα, την τραπεζαρία, τσιμπολογώντας απ' όλα. Είναι σχεδόν μπουφές πριν από το επίσημο τραπέζι, κάποια στιγμή αργά το μεσημέρι. Το σπίτι είναι ανοιχτό σε όποιον θέλει να περάσει. Είναι, με λίγα λόγια, μια εξαιρετική δικαιολογία για να προσφέρουμε όλα τα καλά της άνοιξης σε ένα μεγάλο και λουκούλλειο τραπέζι.Το πιο εύκολο μέρος το πασχαλινού τραπεζιού είναι ότι το κυρίως πιάτο είναι σχεδόν πάντα Ή αρνάκι ή κατσικάκι. Και φυσικά όλα τα συνοδευτικά και της εποχής ταιριάζουν απόλυτα και με τα δύο. Ό,τι πάει με τη βαθιά ένταση ενός ψημένου αρνιού ταιριάζει εξίσου καλά με την πιο «άγρια» γεύση του λιγότερο λιπαρού κατσικιού.
Στη σειρά των συνοδευτικών πιάτων πρώτες είναι σίγουρα οι πατάτες. Οι μικρές, φρέσκες της άνοιξης είναι από μόνες τους βουτυράτες και δεν θέλουν άλλη επεξεργασία, εκτός από ένα καλό φούρνισμα με παρθένο ελαιόλαδο, μυρωδικά και αλάτι. Εάν έχουμε και φρέσκο ολοπράσινο σκορδάκι, για να εμπλουτίσουμε τη γεύση τους, ακόμα καλύτερα. Μπορούμε να προσθέσουμε μια μικρή χούφτα από γαλέτα και λίγο τριμμένο τυρί από πάνω λίγο πριν τις βγάλουμε από τον φούρνο για να δώσουμε κοντράστ στη βουτυρώδη υφή τους.
Το αρνάκι και οι πατάτες θέλουν την πρασινάδα τους. Εάν σε αυτά ταιριάξουμε τα χορταρικά που μόλις βγήκαν από τη γη - τα σπαράγγια, τα μικρά και τρυφερά καρότα και τον τρυφερό φρεσκότατο αρακά - δεν θέλουμε τίποτε άλλο για να απολαύσουμε το Αγιο Πάσχα.
"ΘΑ ΤΑ ΛΕΜΕ ΑΠΟ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΟΥ
"Για όλη την μεγάλη εβδομάδα ...
"πασχα στο χωριό" .
Ναι ... Ναι έχουμε τώρα πια και ""indernet""
θα φτιάξω πίτα να σας κεράσω.
θα φτιάξω πίτα να σας κεράσω.
Καλό Πάσχα.
