Είμαστε Λαμόγια.

Κι όμως η διαφθορά στην Ελλάδα δεν είναι η Siemens, τα υποβρύχια, οι κρατικές μίζες, οι λαδωμένοι δημόσιοι λειτουργοί, τα αμαρτωλά φακελάκια.

Στην Ελλάδα η διαφθορά ξεκινάει από ένα απλό τοστ  !

Πάνε πολλά χρόνια που κάποτε δούλευα όπως όλος ο κόσμος ,σε ένα μικρό καφέ κυλικείο  πουλάγαμε  καφέδες και σάντουιτς. Αυτά τα γνωστά μικρά χρυσωρυχεία που κάποτε άνοιγαν και μετά από λίγο καιρό έβλεπες το καφετζή να κυκλοφορεί με μερσεντές ...
Όταν μου έφερνε τα τρόφιμα για το ψυγείο ,τα διάφορα υλικά προς βρώση,η ποιότητα ήταν ελεεινή μύριζαν ούτε το σκυλάκι σου δεν θα τάιζες μόλις τα είδα φρίκαρα δεν είναι δυνατόν του είπα..μπλα μπλα!

Στο πρώτο μου σχόλιο «είναι δυνατόν ρε Γιώργο να δώσουμε στο κόσμο να φάει αυτά τα αλλαντικά κι αυτά τα τυριά?..»

ο φίλος Γιώργος αναφώνησε ειρωνικά «μήπως θέλεις να τους δίνουμε το ζαμπονάκι που τρώει η βασίλισσα της Αγγλίας?αν σου αρέσει η αγγελία τρέχει ακόμα »
Όμως χιλιάδες τοστ και όχι μόνο από το Γιώργο, όπως χιλιάδες άλλα κρεατικά, ζαρζαβατικά, γαλακτοκομικά, και άλλες κατηγορίες από σάπια, ληγμένα, φτηνιάρικα, περισσεύματα άγνωστης προέλευσης και συσκευασίας που δεν έκαναν ούτε για να σκουπίσεις τα πόδια σου, τάισαν το Έλληνα τον μερακλή όλα αυτά τα χρόνια και αυγάτισαν τις τσέπες των μικρών αλλά φιλόδοξων επιχειρηματιών.

Η Ελλάδα των μεγάλων κρατικών μιζών, από κάτω έκρυβε το – στη κυριολεξία – βρώμικο χρήμα. Δεν είχε τη μεγαλοπρέπεια μιας διακρατικής συμφωνίας, την αίγλη μιας μίζας εκατομμυρίων, την αρχοντιά ενός μεγαλολαμόγιου, αλλά έκρυβε όλη τη βρώμα της ανθρώπινης αθλιότητας.
Σάπια φαγιά, κλέψιμο στο ζύγι, ότι πιο φτηνιάρικο για εύκολο χρήμα.

Πολύ χρήμα ,χτίστηκε στο κλέψιμο της γριούλας την ώρα που αγόραζε τα ζαρζαβατικά της στην λαικη χτίστηκε πάνω σε ψευτόμαγκες που ψάχνανε ένα «κοροϊδάκι» με προίκα, χτίστηκε από σκουπιδιαρέους που βάζανε μέσα ποιος θα πάρει βάρδια στις χλιδάτες συνοικίες, σε καφετζήδες που χρέωναν σαμπάνια τη πορτοκαλάδα στους μαλάκες τους ξένους, σε ταβερνιάρηδες που πάσαραν το σάπιο ψάρι για ολόφρεσκο που μοσχοβολάει, χτίστηκε σε κάθε είδους επάγγελμα και με όποιο τρόπο κλοπής και απάτης μπορεί να επινοήσει ανθρώπινος νους.

Από τον απλό μικρο-μαναβάκο στο πάγκο της λαϊκής που τράβαγε γρήγορα τις ντομάτες σαν ταχυδακτυλουργός πριν προλάβεις να δεις τι γράφει το ζύγι,
 Το μικρόβιο της λαμογιάς έχει φυτρώσει ακόμα περισσότερο στο μυαλό του Έλληνα. Και νομίζω ότι είναι πολλοί εκείνοι οι οποίοι βλέποντας τα μεγαλο-λαμόγια να ξεφεύγουν από την ελληνική δικαιοσύνη, αναφωνούν “μακάρι να ήμουν κι εγώ λαμόγιο”.....ΟΚ
Δεν είμαστε όλοι οι Έλληνες λαμόγια,Και ναι μπορεί να φταίμε οι περισσότεροι από εμάς... αλλά όχι όλοι.
Λοιπον  η Θα αλλάξουμε η θα χαθούμε σαν Ελληνες

θα έλεγα  «Αρχίστε» πρώτα όλοι εσείς οι τεχνοκρατες,μηχανικοί, αρχιτέκτονες, αντιστεκόμενοι στα λαμόγια που κατακλείουν τις πολεοδομίες, δασαρχεία, δημαρχίες, τοπικούς δικαστές ΚΛΠ... και ακολουθουμε ολοι ο καθενας να ξεκινησει το νοικοκυρεμα απο το σπιτι του.

Λοιπόν «ιδού η ρόδος ιδού και το πήδημα»