ΑΧ !!! Ο ΠΡΩΤΟΣ ΕΡΩΤΑΣ

Λένε πως ο πρώτος έρωτας είναι ο πιο δυνατός.
Λένε επίσης πως θυμάσαι πάντοτε και το πρώτο φιλί. Κάθε δευτερόλεπτό του. Κάθε στιγμή του. Κάθε συναίσθημα που σε πλημμύρισε. Και το ίδιο λένε και για την πρώτη φορά που έκανες έρωτα. Η θύμησή της θα σε συντροφεύει σε όλη σου τη ζωή. Ανεξαρτήτως φύλου. Γυναίκες, άντρες είναι επιρρεπείς στις αναμνήσεις
Αισθάνεσαι πολλά-πολλά φτερουγίσματα στο στομάχι (δεν εννοώ τάση προς εμετό βέβαια!) Και γελάνε τα μάτια και των δυο και κολυμπάνε μέσα σε πέλαγα «για πάντα». Πρώτος έρωτας….Μη του το πείτε…

Νομίζει ότι θάναι και ο τελευταίος.
Οι έρωτες βλέπεις είναι σαν τις τσίχλες. Έχουν υπέροχη, δυνατή γεύση με το που τις προβάλλεις στο στόμα σου. Και όσο τις μασάς στην αρχή, αυτή τους η γεύση γίνεται ολοένα και εντονότερη. Όμως σταδιακά αρχίζει να φθίνει. Η πάλαι ποτέ τρυφερή υφή τους θα αρχίσει να σκληραίνει και όσο πιο δυνατά τη μασάς τόσο πιο πολύ θα εντείνεται η σκληράδα. Έτσι και η γεύση. 

Με κάθε δάγκωμα θα χάνεται όλο και περισσότερο. Θα στυφίζει και θα πικρίζει σε σημείο ανυπόφορο, σε σημείο να μην αντέχεις άλλο τη γεύση που στην αρχή σου δημιουργούσε τέτοια ηδονή. Σκέφτεσαι μονάχα να τη φτύσεις. 

Σαν φαγωμένες τσίχλες. Δίχως λογική, έρχονται και παρέρχονται. 

Για πάαααντα...

ΑΝΕΜΟΣ