«Τσαντίρι»..Τι φταίνε τα παιδιά Λάκη μας ?

Βλέποντας χθες Τρίτη βράδυ ..Λαζόπουλο κι εγώ σαν Ελληνίδα του 80/% τηλεθέασης   εκτονώθηκα κάνοντας την επανάσταση μου απο τον καναπέ μου σαν Ελληνίδα γυναίκα και Μαννα μέσα σε άλλα γλυκανάλατα παρακολούθησα και το after με τα παιδιά για το σχέδιο Αθηνά που επιφέρει σαρωτικές αλλαγές στην τριτοβάθμια εκπαίδευση που Καταργούνται 150 τμήματα ΑΕΙ και ΤΕΙ
Πολύ καλή η προσπάθεια που κανείς για τα παιδιά  και μπραβο αλλά αισθάνθηκα οτι  ...Είχατε στριμώξει τα παιδιά μας και απαιτούσαtε από αυτά να βγουν στους δρόμους να πολεμήσουν να βρουν τη λύση ...χωρίς να προτείνετε κάτι  γιατί κι εσύ Λάκη έχεις ένα είδους εξουσίας στα χέρια σου και μπορείς να κινήσεις νήματα κανε κάτι...Πίεση αυτό μου έβγαλε εμένα ασκούσαμε πίεση και εσύ και οι φίλοι της ελληνοφρενειας που εκ του ασφαλούς περιπάιζαν και γελούσαν με τον πόνο των παιδιών μας..
Τι θέλατε να κάνουν Λάκη μας ..Τι φταίνε τα παιδιά ?... να κάνουμε ως γονείς μετατόπιση του ηρωισμού και της αυτοθυσίας στα φρέσκα κόκαλα, μια και τα δικά μας έχουν πιάσει άλατα από το «άραγμα» όλων των προηγούμενων χρόνων.
Λουφασμένοι ακόμα στις φωλιές μας, περιμένουμε από τους νέους να βγάλουν το φίδι από τη τρύπα? ..Αυτούς τους νέους που τους ευνουχίσαμε μόλις τους γεννήσαμε κι ευνουχίσαμε ολόκληρη τη ζωή γύρω τους για να μεγαλώσουμε χρήσιμα ανθρωπάκια στο σύστημα..?
Ωραία θυμάμαι εκείνο το Δεκέμβρη, που έγινε στην Αθήνα της κακομοίρας από τα παιδιά που ήταν στους δρόμους, πόσοι αρτηριοσκληρωτικοί γονείς βγήκαν στα παράθυρα αγανακτισμένοι για το αίσχος των κακόμοιρων των καταστηματαρχών και των φιλήσυχων πολιτών που δεν μπορούσαν να κάνουν τα ψώνια τους ήσυχοι...
Πόσοι γονείς δεν είπαμε τη τη φράση «όλη μου τη ζωή αγωνίστηκα για τα παιδιά μου». Ίσως θα ήταν καλύτερα να παραδεχτούμε πως όλη μας τη ζωή αγωνιστήκαμε για να προσαρμόσουμε την ανατροφή των παιδιών μας στο σάπιο σύστημα. Μέσα μας υπήρχε η αγάπη, αλλά η αγάπη εκτός από ενστικτώδικη πρέπει να είναι και δημιουργική, πρωτοπόρα, γεμάτη αρετές. 

Αλλιώς μοιάζει με αρρωστημένη καψούρα....και ξέρεις Λάκη γιατί ντρέπομαι περισσότερο είναι πως δεν έχω να τους προτείνω τίποτα χειροπιαστό και άμεσο και κρύβομαι πίσω από την επίσης γελοία φράση σαν τη δική σου «εσείς είσαστε νέοι θα πολεμήσετε και βρείτε τη λύση, θα πάρετε τη ζωή στα χέρια σας».
Και δεν αντέχω να βλέπω το βλέμμα των παιδιών μου. Άδειο κι άγριο μαζί. 

Με φοβίζει. Με κάνει να ντρέπομαι . Για όσα δεν προσπάθησα. Για όσα «ωχ αδερφέ» είπα. Για όσα «καλά αύριο βλέπουμε τι θα γίνει» είπα. Για όλη την σιωπηλή αποδοχή όσων έβλεπα γύρω μου αλλά έκανα ελάχιστα για να τα αλλάξω.
Αυτή τη στιγμή κάθε γονιός και όλοι σαν κι εσένα κι εμένα θα έπρεπε να είναι στους δρόμους. Να απαιτήσει αυτά που είχε τάξει στα παιδιά του. Να απαιτήσει μια υγιή κοινωνία όπου θα μεγαλώσουν κι αυτά και τα εγγόνια του. 
Τι γονείς είμαστε εμείς που αντί να παλέψουν να τσακίσουν τη βρωμιά και να ελευθερώσουν τα παιδιά τους από τους τυράννους, επιλέγουν να προσαρμόσουν τη ζωή τους στη νέα μιζέρια, να εκπαιδεύσουν τα παιδιά τους στη φτωχοποίηση, να επιβιώσουν σαν νεκροζώντανοι περικόπτοντας φαΐ, ζεστασιά, σπουδές, όνειρα μεταδίδοντας τους το απεχθές «και τι να κάνουμε..»
Και όλα αυτά τα λέω σαν  Ελληνίδα μάνα , που το παιδί μου είναι στο εξωτερικό. Από εγκλήματα που έχω κάνει στο παρελθόν.. Ένα από τα καλά που έχω κάνει είναι πως το παιδί μου στάθηκε στα πόδια το έκανα δυνατό πήγε στα εξωτερικά για να σπουδάσει/ δουλέψει/ ζήσει/ δημιουργήσει – πράγμα που δεν του επιτρέπεται στην Ελλάδα

Δεν κλέβουν οι κυβερνώντες το μέλλον των παιδιών, το έχουν πριν παραδώσει χωρίς μάχη οι γονείς τους δηλαδή όλοι εμείς και εσείς..


ΑΝΕΜΟΣ