Θέλω τη χώρα μου πίσω...

Εμφανιζόντουσαν σαν “Ηρωες” ότι δήθεν γλίτωσαν την πατρίδα από την πτώχευση…και πανηγύριζαν, ήταν “περήφανοι” επειδή προσέφεραν την ύψιστη υπηρεσία......

-Γλιτώσαμε την Πατρίδα! Ούρλιαζαν με σιγουριά…

-Τα δύσκολα έχουν περάσει! Δήλωνε η περσόνα του ΔΝΤ και ο Χάρυ Πότερ της διαπλοκής....

Ανεπάγγελτοι, δικηγορίσκοι, πολιτικάντηδες, προσπαθούσαν να μας πείσουν. Άνθρωποι με απόλυτη άγνοια των οικονομικών, χωρίς καν να γνωρίζουν τι ψηφίζουν, έβγαλαν οικονομοτεχνικά πορίσματα. 

Με εξοργίζει η εξίσωση από την "Πολιτεία" των κουκουλοφόρων με τους συνταξιούχους γιαουρτάκηδες. Με τρομάζει η σκέψη της αστυνομίας για χρήση κλομπ και δακρυγόνων ακόμη και απέναντι σε άοπλους πολίτες. Με φοβίζει η εμμονή της εξουσίας "να ολοκληρωθούν οι παρελάσεις με κάθε κόστος". Δεν έχω ιδέα τι σημαίνει η φράση "κάθε κόστος"...  Αυτό το πράγμα δεν είναι πια η χώρα μου. Είναι καιρός να την κερδίσω πίσω...Θέλω τη χώρα μου πίσω. θέλω να έχω μέλλον...Θέλω να πάρω αέρα. Θέλω να ζήσω. Δεν θα αφήσω κανένα να κουκουλώσει εμένα και τα παιδιά μου με νάιλον...Κάποιοι μας κουκούλωσαν, μας τύλιξαν με νάιλον και χάνουμε μέρα με τη μέρα το οξυγόνο. Κάθε μέρα μας τυλίγουν και πιο σφιχτά. Πώς να ζήσεις χωρίς οξυγόνο που το μυαλό αρχίζει και παραλογίζεται? Πως αφήσαμε να μας κουκουλώσουν?

 Θέλω να βάλω τέλος στον εφιάλτη. Να ξυπνήσω και να είναι όλα όπως πριν. Δεν θα δώσω σε κανέναν το δικαίωμα να μου στερήσει το δικαίωμα μου να αναπνέω. Θέλω να έχω επιλογή στο νάιλον ή στο θάνατο.

Θα παλέψω για να ζήσουν τα παιδιά μου καλύτερα. Θα σκίσω το νάιλον για να πάρω αέρα. Να μπορέσω να σκεφτώ καλύτερα.  Θα μείνω στη χώρα μου να παλέψω για αυτή και θα διώξω αυτούς που θέλουν να με πνίξουν. Είμαι Ελληνίδα. Απόγονος αγωνιστών. Και θα κάνω αυτό που έκαναν και οι πρόγονοι μου. Αγώνα... Όλα με αγώνες τα είχαμε κερδίσει. Γιατί έχω χρέος και δικαίωμα.

Γιατί θέλω πίσω τη χώρα μου…

ΑΝΕΜΟΣ