Ο Θεός είναι κάτι που πολλοί θεωρούν το Ανώτατο Ον, ενώ άλλοι πιστεύουν πως είναι το ανεξήγητο. Όπως και νά'χει, Αυτός βρίσκεται στο μυαλό κάθε ανθρώπου (ακόμη και των άθεων) και αναλαμβάνει τις ευχαριστίες των ανθρώπων για ό,τι καλό τους συμβαίνει, αλλά και τις κατάρες τους για ό,τι γκαντεμιά τους πετύχει. Είναι γνωστός και ως Κύριος, Πατήρ, Πανάγιος,
Όταν ο σύγχρονος χριστιανός μιλάει για τόν Θεό, εννοεί, λίγο πολύ, κάτι πού βρίσκεται πέρα μακριά στόν οὐρανό, άγνωστο, ἀκατανόητο, φοβερό, ἀπλησίαστο, πού ἁπλά τό ἀποδέχεται, χρήσιμο γιά ώρα ἀνάγκης, μερικές φορές τοῦ ἀποδίδει μαγικές ἰδιότητες καί συχνά επαναλαμβάνει τό ἀνορθόδοξο «πίστευε καί μή ἐρεύνα». το Τι πιστεύω και γιατί το πιστεύω..Υπάρχει μέσα στο κόσμο μεγάλη σύγχυση γύρω από το τι είναι αλήθεια.
Το τι πιστεύουμε όμως είναι ένα θέμα που επηρεάζει όλη τη ζωή μας. Είναι σημαντικό αν ο Νίτσε είχε δίκιο...κάποτε είπε…..Ο Θεός έχει πεθάνει. Ο Θεός περίμενε λίγο και είπε: Ο Νίτσε έχει πεθάνει!" χαχαχα!! 0 Θεός πέθανε: αλλά κατά το ανθρώπινο είδος, θα υπάρξουν ακόμη χιλιετηρίδες πολλές, όπου σε υπόγειες στοές θα δείχνουμε τη σκιά του. Κι εμείς -εμείς θα πρέπει να συνεχίσουμε τον πόλεμο με τη σκιά τους".
Η a priori
Γιατί υπάρχουν ηθικές αξίες; Γιατί κάποιοι άνθρωποι πιστεύουν και άλλοι όχι;
Οπότε επανέρχεται το ερώτημα: Πώς και γιατί πιστεύουμε όσα πιστεύουμε; Μια πρώτη εξήγηση που δίνεται είναι ότι το ενήλικο ανθρώπινο μυαλό χαρακτηρίζεται κατά κάποιο τρόπο από μια παιδικότητα: υποθέτουμε αυτόματα ότι όσα μάς λένε οι άλλοι αληθεύουν. Εμπιστευόμαστε τις ειδήσεις. Αποδεχόμαστε τη γνώμη των φίλων μας. Εν ολίγοις η κοινωνία διαμορφώνει τις πεποιθήσεις μας...έχουμε ανάγκη κάπου να εναποθέσουμε τις ελπίδες μας γιατί νιώθουμε ότι βουλιάζουμε και ψάχνουμε κάτι να κρατηθούμε και γιατί γενικός θέλουμε πάντα κάποιος άλλος να μας ξελασπώνει...
Γεφυρώνοντας την επιστήμη, την ψυχολογία και τη θρησκεία... θα έλεγα ότι το θέμα είναι μεγάλο και γίνεται ακόμη μεγαλύτερο σύμφωνα με τις "εσωτερικές" ανάγκες εκάστου
Κατά τ’ ἄλλα, αὐτή ἡ πίστη στόν Θεό δέν ἐπιφέρει οὐσιαστική ἀλλαγή στήν ζωή τοῦ χριστιανού. Μπορεί νά εκκλησιάζεται μερικές Κυριακές, νά ἔχει στήν βιβλιοθήκη του σύγχρονα πνευματικά βιβλία, παλιές εἰκόνες στο σαλόνι, κάποιο κομποσκοίνι στό χέρι, νά δίνῃ καί λίγη ἐλεημοσύνη.
Όσον αφορά τα πιο ιερά πιστεύω - πολιτικά, θρησκευτικά ή συναισθηματικά-, εκεί το πράγμα διαφέρει. Έχουμε την τάση να περνάμε πολύ χρόνο προσπαθώντας να πείσουμε τον εαυτό μας και τους άλλους ότι έχουν ισχύ. Σχετικά με την πίστη στον Θεό η έννοια του αόρατου παίζει καθοριστικό ρόλο για τις ενέργειές μας αυτές στη συντριπτική πλειονότητα των θρησκευτικών παραδόσεων. Αν ο Αϊ-Βασίλης δεν εμφανιζόταν τόσο συχνά στα εμπορικά κέντρα σαν χαρωπός παππούλης, τα παιδιά θα πίστευαν για πολύ περισσότερα χρόνια στην ύπαρξή του. Όσο ο Θεός λοιπόν παραμένει μια μυστηριώδης έννοια, όλοι όσοι ψάχνονται θα θέλγονται από όλα αυτά που δεν καταλαβαίνουν, θα αναρωτιούνται και θα προσπαθούν να φανταστούν ποια είναι η αλήθεια. Με αυτήν την έννοια, όλοι όσοι πιστεύουν σε μια θρησκεία παλεύουν με τον Θεό περίπου με τον ίδιο τρόπο που παλεύουν και οι φυσικοί με την κβαντική μηχανική ή ένας έφηβος με την αγάπη.
φιλοσοφικά και μεταφυσικά ερωτήματα και αναλύσεις μιας ξανθιάς !!!
Εσείς βγάλτε τα δικά σας Συμπεράσματα ~~~~~~~~~~~
Εσείς βγάλτε τα δικά σας Συμπεράσματα ~~~~~~~~~~~
ΑΝΕΜΟΣ