.jpg)
«Μ’αγαπά ...δεν μ’αγαπά?» λέγαμε κοριτσάκια, μαδούσαμε μια μαργαρίτα και κάναμε τις χαριτωμένες σκεπτόμενες το συμμαθητή που μας «τα ζήτησε» στο διάλλειμα. Ή για να είμαστε ακριβείς που έβαλε το φίλο του να μας «τα ζητήσει». Τι έχει αλλάξει από τότε? Τελείωσε το σχολείο ?όχι μόνο…. μπροστά στο κλασσικό δίλημμα «μαζί ή άστο καλύτερα?» όλοι έχουμε ......μηχανισμούς –«ζυγαριά»: από τη μία τα οφέλη που έχει μια σχέση και από την άλλη ο φόβος ότι θα πληγωθούμε επειδή γινόμαστε συναισθηματικά ευάλωτοι.
Θα μου πεις και? Και θα σου πω ότι η απάντηση υπάρχει και σύμφωνα με τους ερευνητές βρίσκεται στον Άλλο! Οπότε σωστά και εμείς δεν λέγαμε στο μάδημα «τον αγαπώ..δεν τον αγαπώ?».Κατάλαβες?
Σου λέει η επιστήμη (που τι συμφέρον έχει να σου πει ψέματα?) ότι η απόφαση για να κάνει κάποιος το μεγάλο βήμα του «μαζί» κρίνεται από δύο παράγοντες: 1.Πόσο ικανοποιημένος φαίνεται ο σύντροφος του από τη σχέση. 2. Πόσο κοντά του δείχνει να αισθάνεται.
Και σε αυτό το 2.,κορίτσια μου, κρύβεται η λύση: στο αίσθημα εγγύτητας! Το πόσο ο ένας συμπεριλαμβάνει τον άλλο ως κομμάτι της ζωής του δημιουργεί ασυνείδητα μια αίσθηση οικειότητας-ασφάλειας που μας καθησυχάζει και μας επιτρέπει να μην φοβηθούμε να έρθουμε πιο κοντά και να αποκομίσουμε τελικά όλα εκείνα που έχει να προσφέρει μια σχέση.
Δηλαδή? Κάνοντας στενές σχέσεις με άλλους ανθρώπους έχουμε την ευκαιρία να καταλάβουμε καλύτερα τον εαυτό μας αφού στην πραγματικότητα είναι η ανθρώπινη επαφή που μας «εκθέτει» σε νέες ιδέες, νέες εμπειρίες, νέα ενδιαφέροντα και ερεθίσματα. Αυτό μπορεί να σου φαίνεται πολύ γενικό αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι. Φαντάσου πώς θα ήταν αν από ένα σημείο της ζωής σου και μετά δεν γνώριζες κανέναν καινούργιο άνθρωπο σε οποιοδήποτε επίπεδο σχέσης! Για αυτό σου λέω...
Επιπλέον ,φαίνεται ότι οι κοινές εμπειρίες ,αντιλήψεις ή βιώματα είναι πολύ ισχυρή σύνδεση ανάμεσα σε δύο ανθρώπους χωρίς καν να το συνειδητοποιούν τις περισσότερες φορές αφού το σήμα «στέλνεται» ακόμα και από τις πιο απλές κουβέντες ή χειρονομίες σε λέξεις που ειπώθηκαν και μη !!!!.Τώρα που το ξέρεις, χρησιμοποίησε το με σοφία: μίλα και πλησίασε! Όχι απαραίτητα με αυτή τη σειρά...
-Προς Θεού μην πεις τη φράση –μύθο «θέλω να μιλήσουμε για τη σχέση μας...»!
-Μην κάνεις διάφορες υποθέσεις! Είναι δύσκολο ειδικά στην αρχή μιας σχέσης αλλά είναι πιο έντιμο να ρωτήσεις ανοιχτά για κάτι που θέλεις να μάθεις ή σε απασχολεί.
-Πες του πώς νιώθεις και άσε να σου πει και εκείνος. Δεν χρειάζονται βαρύγδουπες δηλώσεις αλλά στην καθημερινότητα βρείτε ένα δικό σας κώδικα επικοινωνίας ή ένα δικό σας αστείο που οι άλλοι δεν καταλαβαίνουν αλλά για σας σημαίνει...
-Πες του με την πρώτη ευκαιρία πού σε έχει βοηθήσει, τι ωραίο έφερε στη ζωή σου
-Κάντον κομμάτι της παρέας σου και γίνε της δικής του χωρίς άγχος ή γκρίνιες.
-Ενθάρρυνε τον να σε ακολουθήσει σε μια συνήθεια σου ή εσύ σε μια δική του. Ακόμα καλύτερα βρείτε μια καινούργια δική Σας.
-Το βασικότερο: γελάστε μαζί! Δεν ξέρω τι θα κάνεις.... Γαργάλησε τον αν χρειαστεί αλλά γελάστε είναι χαλαρωτικό !
