Οι δείκτες στο ρολόι μου έδειξαν 12 παρά και η έμπνευση αποχώρησε από την σκηνή. Σαν να φοβήθηκε μην βγούνε τα φαντάσματα και την τρομάξουν. Λες και το στόμα φοβάται να προφέρει μια λέξη, λες και το μυαλό διστάζει να αφήσει μια σκέψη να ξεμυτίσει.
Απόψε είναι από κείνες τις νυχτιές που νιώθω πως όλα μπορούν να συμβούν. Ίσως αγάπες από το παρελθόν να μπορούν να αναστηθούν να ξαναζήσουν μέσα από τον αιώνιο συναισθηματικό δεσμό που τις συνδέει. Ίσως πάλι νέες ελπίδες να γεννηθούν μέσα από τις στάχτες αναμνήσεων που τις έριξαν μέσα στην πυρά κάτω από τα αστέρια για να εξαγνίσουν την ουσία τους και να διατηρήσουν ανέπαφο κάπου μέσα στην ψυχή τον σκοπό τους.
Βλέπω πόσοι άνθρωποι είναι μέσα απόψε και διαβάζουν όσα κατά καιρούς έχω γράψει. Καταστάσεις που βίωσα, συναισθήματα που ένιωσα είτε τα έζησα είτε όχι και πολύ θα ήθελα να μάθω τι σκέφτονται. Πολύ θα ήθελα να ξέρω αν οι σκέψεις μου και οι σκέψεις των άλλων έχουν κάποια κοινή συνισταμένη. Σκέφτομαι πως πολλές φορές άνθρωποι που δεν με ξέρουν, με στηρίζουν πιο πολλοί από άλλους που εγώ στήριξα όσο κανείς. Αλλά κάποια στιγμή πρέπει να το ξεπεράσω και να το χωνέψω… η αχαριστία και οι άνθρωποι πάνε μαζί! Γι αυτό επικεντρώνομαι στους δύο τρεις ανθρώπους που δεν με ρωτούν από ευγένεια “τι κάνεις;” αλλά από ενδιαφέρον!
Νυχτερινές πτήσεις σε ένα ταραγμένο ουρανό που δεν γνωρίζω και όλα γύρω σκοτεινά, κάνω απόψε, μα δεν βαριέσαι χρειάζεται και ο κίνδυνος! Ένα τσιγάρο θέλω, όχι πως καπνίζω δηλαδή αλλά να θέλω να παίξω με τον καπνό. Να τον φυσάω και αυτός να φεύγει, να τον αφήνω ήσυχο και αυτός να ανεβαίνει ψηλά. Σκέψεις μέσα στην νύχτα με εθίζουν σαν ένα νέο ναρκωτικό και με μια δόση μουσικής ταξιδεύω για αλλού εγώ …φοβάμαι αλλά δεν αντιστέκομαι.
Α πα πα ! Πάλι στα απαγορευμένα μονοπάτια κατευθύνομαι. Εδώ τραβάω χειρόφρενο, πατάω pause στις σκέψεις και πάω να ακούσω μουσική. Πριν χαθώ πάλι σε αντιφάσεις. Πριν νοσταλγήσω πάλι το ανέφικτο. Πριν σε φέρω κοντά μου νοητά ξανά...
Μένω εδώ και όμως θα πάω παρακάτω. Θα περπατήσω στα σοκάκια αυτής της νύχτας και κάπου εκεί στα βάθη της ερημιάς θα βρω ένα παγκάκι να ξεκουράσω τον ειρμό μου. Και αν για λίγο νομίζεις πως με έχασες για πάντα, μην τρομάξεις, όνειρο ήτανε…Μέχρι να τα ξαναπούμε, Καληνύχτα!!!!
Απόψε είναι από κείνες τις νυχτιές που νιώθω πως όλα μπορούν να συμβούν. Ίσως αγάπες από το παρελθόν να μπορούν να αναστηθούν να ξαναζήσουν μέσα από τον αιώνιο συναισθηματικό δεσμό που τις συνδέει. Ίσως πάλι νέες ελπίδες να γεννηθούν μέσα από τις στάχτες αναμνήσεων που τις έριξαν μέσα στην πυρά κάτω από τα αστέρια για να εξαγνίσουν την ουσία τους και να διατηρήσουν ανέπαφο κάπου μέσα στην ψυχή τον σκοπό τους.
Βλέπω πόσοι άνθρωποι είναι μέσα απόψε και διαβάζουν όσα κατά καιρούς έχω γράψει. Καταστάσεις που βίωσα, συναισθήματα που ένιωσα είτε τα έζησα είτε όχι και πολύ θα ήθελα να μάθω τι σκέφτονται. Πολύ θα ήθελα να ξέρω αν οι σκέψεις μου και οι σκέψεις των άλλων έχουν κάποια κοινή συνισταμένη. Σκέφτομαι πως πολλές φορές άνθρωποι που δεν με ξέρουν, με στηρίζουν πιο πολλοί από άλλους που εγώ στήριξα όσο κανείς. Αλλά κάποια στιγμή πρέπει να το ξεπεράσω και να το χωνέψω… η αχαριστία και οι άνθρωποι πάνε μαζί! Γι αυτό επικεντρώνομαι στους δύο τρεις ανθρώπους που δεν με ρωτούν από ευγένεια “τι κάνεις;” αλλά από ενδιαφέρον!
Νυχτερινές πτήσεις σε ένα ταραγμένο ουρανό που δεν γνωρίζω και όλα γύρω σκοτεινά, κάνω απόψε, μα δεν βαριέσαι χρειάζεται και ο κίνδυνος! Ένα τσιγάρο θέλω, όχι πως καπνίζω δηλαδή αλλά να θέλω να παίξω με τον καπνό. Να τον φυσάω και αυτός να φεύγει, να τον αφήνω ήσυχο και αυτός να ανεβαίνει ψηλά. Σκέψεις μέσα στην νύχτα με εθίζουν σαν ένα νέο ναρκωτικό και με μια δόση μουσικής ταξιδεύω για αλλού εγώ …φοβάμαι αλλά δεν αντιστέκομαι.
Α πα πα ! Πάλι στα απαγορευμένα μονοπάτια κατευθύνομαι. Εδώ τραβάω χειρόφρενο, πατάω pause στις σκέψεις και πάω να ακούσω μουσική. Πριν χαθώ πάλι σε αντιφάσεις. Πριν νοσταλγήσω πάλι το ανέφικτο. Πριν σε φέρω κοντά μου νοητά ξανά...
Μένω εδώ και όμως θα πάω παρακάτω. Θα περπατήσω στα σοκάκια αυτής της νύχτας και κάπου εκεί στα βάθη της ερημιάς θα βρω ένα παγκάκι να ξεκουράσω τον ειρμό μου. Και αν για λίγο νομίζεις πως με έχασες για πάντα, μην τρομάξεις, όνειρο ήτανε…Μέχρι να τα ξαναπούμε, Καληνύχτα!!!!
Πηγή
♔DƦάɱα QuƎeи♔