Οι πιο πολλοί δεν αγαπάνε αυτά που έχουν
Γκρινιάζουνε πως τάχα δεν αρκούν
Μα είναι τα όνειρα γι`αυτούς
που ξέρουν να τα βλέπουν
Και τα τραγούδια γι`αυτούς
που ξέρουν να τ`ακούν.
Με Αφορμή αυτό το τραγούδι του αγαπημένου Μητροπανου Αφιερωμένο σε αυτούς που αισθάνονται μόνοι και ακούνε τη σιωπή τη νύχτα και μιλούν με τα αερικά.. Μα είναι τα όνειρα γι' αυτούς που ξέρουν να τα βλέπουν Και τα τραγούδια γι'αυτούς που ξέρουν να τ'ακούν..οτι ειναι διαφορετικό δεν θα πρεπε να τρομάζει...κι οτι εξελίσσεται πάντα μπορείς να το ακολουθείς...αρκεί να μη φοβάσαι... Πόσο λίγοι ξέρουν να βλέπουν και να ακούν....θέλει κότσια να ακολουθείς τα όνειρα σου..πόσο μακριά θα έφτανες για αυτα ??πόσα είσαι διατεθειμένος να θυσιάσεις...;λόγια μόνο έμαθες να λες...λόγια μεγάλα για ευκαιρίες που περνάν και στο "παραλίγο" τις χάνεις...ποσο τολμάει η ελεύθερη καρδιά σου να πετάει περα απο τα σίγουρα...;μέχρι που ορίζεις τα διχως όρια αισθήματα...;πόσο αντέχεις να πονάς...;πόσο δύσκολο ειναι να δέχεσαι τον αλλο που ειναι διαφορετικός απο σένα...;Διάβασα κάπου και μου άρεσε πολυ..Τη ζεστασιά της φωτιά ολοι την θέλουμε.....το κάψιμο της ομως ελάχιστοι το αντέχουν...δεν μπορείς να ανακατεύεις την φωτιά και να εισαι σίγουρη πως δεν θα σε κάψει...έστω και λιγο...αλλιώς αστο...παίξε στα σίγουρα γιατί όπως λενε με την φωτιά δεν παίζουμε..Αυτά τα ολίγα.. Δεν χρειάζονται άλλα λόγια..