Κάποια φοβία παιδική σε ξυπνά μέσα στο σκοτάδι .. μην φοβάσαι τη βροχή έτσι και αλλιώς τι θα σου φέρει το πρωί να φοβάσαι η μέρα τα κάνει όλα flat ισοπεδώνει τη φαντασία η νύχτα σε κρατά ζεστό και ασφαλή Ζωή δεν είναι… να κάθεσαι κρυμμένος και να περιμένεις να περάσει η μπόρα… Ζωή είναι… Να μάθεις να χορεύεις στην βροχή…και μην ακούσω μου αρέσει η βροχή μελαγχολώ τρελαίνομαι όταν τ'άκουω αυτό η βροχή παίρνει πάντα τη θέση που της δίνεις.
Άντε όλοι τσάμπα μάγκες είμαστε κρυμμένοι κάτω από την ζεστή ασφαλή κουβέρτα προστατευμένοι πίσω από το τζάμι κοιτάζουμε τις σταγόνες. Ποσό εύκολα είναι τα λόγια οι πράξεις είναι το δύσκολο ?? είναι εκεί έξω στη βροχή να έχεις τα κότσια να μάθεις να χορεύεις στη βροχή με ανοιχτές αγκάλες κοιτώντας τη κατάματα Η ζωή δεν είναι να περιμένεις για να κοπάσει η καταιγίδα. Είναι για να μάθεις να χορεύεις στην βροχή...Δε φοβήθηκα ποτέ μου τη βροχή. Φοβήθηκα πολλές φορές όμως, αυτούς που μου φώναζαν να γυρίσω πίσω, για να μου δώσουν μια ομπρέλα. !! Πάντα μετά τη βροχή έρχεται το ουράνιο τόξο. Και πρέπει να υπομείνουμε τη βροχή.. Ξεπλένει κρίματα κι αμαρτίες και μας βαπτίζει ξανά στο θαύμα της ζωής!!!Είμαι από τα ψυχαναγκαστικά αυτά άτομα που τους αρέσει η βροχή και όλη αυτή η μελαγχολία που αποπνέει. Μ ‘αρέσει να χορεύω στη βροχή, να νιώθω τις σταγόνες στο πρόσωπό μου...σα χάδι! Μ ‘αρέσει όπως μυρίζει το χώμα...μου θυμίζει όμορφες παιδικές στιγμές με ατελείωτο παιχνίδι και ξεγνοιασιά! Δεν ξέρω αν αυτό είναι φυσιολογικό. Δεν ξέρω αν είναι αποδεκτό αλλά για μένα είναι η πιο ζεστή και γλυκιά στιγμή μου. Κάθε φορά που βρέχει
Άντε όλοι τσάμπα μάγκες είμαστε κρυμμένοι κάτω από την ζεστή ασφαλή κουβέρτα προστατευμένοι πίσω από το τζάμι κοιτάζουμε τις σταγόνες. Ποσό εύκολα είναι τα λόγια οι πράξεις είναι το δύσκολο ?? είναι εκεί έξω στη βροχή να έχεις τα κότσια να μάθεις να χορεύεις στη βροχή με ανοιχτές αγκάλες κοιτώντας τη κατάματα Η ζωή δεν είναι να περιμένεις για να κοπάσει η καταιγίδα. Είναι για να μάθεις να χορεύεις στην βροχή...Δε φοβήθηκα ποτέ μου τη βροχή. Φοβήθηκα πολλές φορές όμως, αυτούς που μου φώναζαν να γυρίσω πίσω, για να μου δώσουν μια ομπρέλα. !! Πάντα μετά τη βροχή έρχεται το ουράνιο τόξο. Και πρέπει να υπομείνουμε τη βροχή.. Ξεπλένει κρίματα κι αμαρτίες και μας βαπτίζει ξανά στο θαύμα της ζωής!!!Είμαι από τα ψυχαναγκαστικά αυτά άτομα που τους αρέσει η βροχή και όλη αυτή η μελαγχολία που αποπνέει. Μ ‘αρέσει να χορεύω στη βροχή, να νιώθω τις σταγόνες στο πρόσωπό μου...σα χάδι! Μ ‘αρέσει όπως μυρίζει το χώμα...μου θυμίζει όμορφες παιδικές στιγμές με ατελείωτο παιχνίδι και ξεγνοιασιά! Δεν ξέρω αν αυτό είναι φυσιολογικό. Δεν ξέρω αν είναι αποδεκτό αλλά για μένα είναι η πιο ζεστή και γλυκιά στιγμή μου. Κάθε φορά που βρέχει
νιώθω μια εσωτερική κάθαρση… Πως κάθε τι βρώμικο ξεπλένεται, Δεν είναι δύσκολο να μάθεις να χορεύεις μαζί της. Απλά ακολουθείς τα βήματά της. Πας όπου σε πάει…. αλλά δεν ακολουθείς σαν κουτάβι. Ακολουθείς σαν άρχοντας, σαν βασιλιάς. Το να χορεύεις με την βροχή είναι δύσκολο και δεν μπορούν όλοι να το κάνουν. Είναι πιο εύκολο όμως να μην χορεύεις μαζί της; Να στερείς από τον εαυτό σου αυτή την εμπειρία … Άντε τι κρατιέσαι…άνοιξε την πόρτα …χύσου έξω και χόρεψε..Έτσι για να φοβηθεί...ο φόβος! ΑΝΤΕ..Να μάθεις να χορεύεις με την βροχή !!!