Ναι σε μένα το λέω ~ Έτσι γιατί σήμερα ξύπνησα με παιχνιδιάρικη διάθεση καφέ τον αγαπημένο μου σταθμό Love Radio..Δες Εδώ.. και πάμε..Ξυπνάω το πρωί και αυτό που βλέπω στον καθρέφτη με κάνει και χαμογελάω Η ζωή μου κλείνει το μάτι… Πονηρά.. Οκ, δεν είμαι όπως ήμουν κάποτε όμως ευτυχώς είχα προετοιμαστεί από νωρίς για το ότι εκείνη η εικόνα δεν θα κρατούσε για πάντα.. το μυστικό μου? Λίγο πριν τα σαράντα, μηδένισα. Και ξανά γεννήθηκα πάλι, M ‘αρέσει που μεγαλώνω. Όχι ότι βιάζομαι αναγκαστική η φθορά των κυττάρων αλλά , προσπαθώ, με τον τρόπο μου αντιστέκομαι! Η ψυχή αντιστέκεται και κοιτάει πίσω, αλλά το σώμα ακολουθεί τον βέβαιο χιλιοπατημένο μονόδρομο… Μου αρέσει να αφήνομαι, στην ζωή γενικά, και όπου με πάει.. πρέπει να της δίνεις ευκαιρίες και έμαθα από νωρίς ότι η ζωή είναι πολύ μικρή για να είναι θλιβερή και πως, δεν σου δίνει τίποτα χωρίς ανταλλάγματα όσο και να με μελαγχολεί η ρυτίδες που αγγίζω είναι εκεί να μου θυμίζουν ότι έζησα Γέλασα πολύ στη ζωή μου, και έκλαψα πολύ από απόγνωση θυμός, φόβο, καχυποψία, δισταγμός, όλα συσσωρευμένα στο πρόσωπο μου και συνειδητοποιώ ότι έχω ήδη ζήσει τη μισή μου ζωή πέρασε χωρίς να το καταλάβω μου στοιχίζει που χάνω τη μάχη με το χρόνο άραγε θα συμφιλιωθώ πότε?... w grow up but w don't grow old ...
Εξάλλου η αθωότητα βρίσκεται στα ματιά λένε και αυτά λάμπουν ακόμα ευτυχώς μέσα μου βαθιά το κοριτσάκι του κάποτε καραδοκεί να αποδράσεις ανά πασά στιγμή.. Θέλει να παίζει, να μαθαίνει να γεύεται κάθε καινούριο, να ακούει τα παραμύθια της, να ονειρεύεται,να φωνάζει «θέλει μια αγκαλιά», να κάνει τις ζωηράδες της και τις ζαβολιές της, να σχεδιάζει το αύριο, να ερωτεύεται, να μην έχει τα «πρέπει» της ηλικίας βρε αδερφέ…