Μια έκπληξη με περιμένει σε κάθε μου βήμα..!!!

Να μαστέ στα μισά του Σεπτέμβρη και το καλοκαιράκι καλά κρατεί εδώ στο νησί τι κι αν θες ζακέτα το βραδάκι η μέρα είναι ζεστή μια θάλασσα που σε προκαλεί να παίξεις μαζί της αφήνομαι και με ξελογιάζει και το απολαμβάνω παίρνω τις τελευταίες τζούρες να κρατήσω μέσα μου όσο πιο πολύ καλοκαίρι μπορώ για το δύσκολο χειμώνα που έρχεται έτσι λένε όλοι για μένα ίδιο θα είναι!!όπως κάθε φορά.. βαρέθηκα να ακούω για το δύσκολο χειμώνα ,Αρνούμαι να ακούω απαισιόδοξους ,μίζερους φοβισμένους ανθρώπους που νομίζουν πως θα έχουν άλλες εννιά ζωές να ζήσουν ..Αρνούμαι να συμβιβαστώ με το τυπικό ,μέρος τις ζωής ..όλοι αγώνα κάνουμε Και εγώ κάθε πρωί ανοίγω τα μάτια με δυσκολία, να πείθω τον εαυτό μου πως είναι άλλη μια μέρα που μπορεί κάτι να αλλάξει και κάθε βράδυ δεν έχει αλλάξει τίποτα.. Θα μου πεις βέβαια πως ό,τι δε σε σκοτώνει, σε κάνει πιο δυνατό. Ναι, συμφωνώ, αλλά με ρώτησε κανείς αν θέλω να γίνω πιο δυνατή; Άλλωστε το αν και το πόσο είμαι δυνατή, το ξέρω μόνο εγώ. αλλά η παρούσα στιγμή είναι το μόνο που έχω Η ζωή είναι εδώ και τώρα!!! Έχω φτάσει σε ένα σημείο, που είμαι ήρεμη και ασχολούμαι μόνο με ό,τι θα γεμίσει την ψυχή μου. Έχω κατορθώσει να κοντρολάρω τις αρνητικές σκέψεις και τις μελαγχολικές μου τάσεις. Όχι να τις εξαλείψω. Η ουσία είναι, να εκτιμήσεις αυτό που είσαι. Να βρεις τρόπους να περνάς καλά χωρίς να εξαρτιέσαι από κανέναν. Είναι λίγο έως πολύ, μοναχικός δρόμος. Αλλά τουλάχιστον εγώ τον ορίζω..

προσπαθώ να γινώ ευρηματική να μην βαριέμαι τον εαυτό μου να ονειρεύομαι και κάθε φορά ετοιμάζομαι συναισθηματικά, ψυχολογικά ιδεολογικά ,για ένα βαθύ ταξίδι μέσα μου ψάχνοντας τη νιρβάνα μου..Αγαπώ το Τέλος όταν βαλτώνω  και ενθουσιάζομαι σαν παιδί με μια νέα αρχή δεν σκορπάω την θετική μου ενέργεια σε προσευχές κι ευχολόγια , πάντα κρατάω μόνο ότι με κρατάει ζωντανή ,έχω διαπραγματευθεί με τα πρέπει μου και έχω απελευθερωθεί εν μέρει. Ευτυχώς έμαθα από νωρίς ότι ο χειρότερος εχθρός μου είμαι εγώ και κανένας άλλος και λέω στον εαυτό μου, πως η ζωή μας δεν είναι παρά ένα σύνολο ομόκεντρων κύκλων με πυρήνα τον ίδιο μας τον εαυτό. Κύκλοι συνεχώς ανοίγουν και κλείνουν. Κάθε φορά που κλείνει ένας κύκλος όσο μικρός κι αν ήταν, πάντα θα πονάει, είναι φυσιολογικό, είναι κομμάτι σου. Αν όμως αφήσεις τον κύκλο ανοιχτό και βάλεις τον διαβήτη της ζωή σου στην άκρη, δε θα σχεδιάσεις ποτέ νέους κύκλους. Κάπως έτσι σχεδιάζω τον χειμώνα μου , αν και όλα είναι ρευστά…κλείνω νοσταλγικά με ‎Lana Del Rey 'Summertime sadness'