Βροχή και σήμερα

Προσωπικά αγαπώ πολύ τις στιγμές τις μελαγχολικές σαν αυτές σήμερα αγαπώ Όταν χαζεύω αναμμένα τζάκια, όταν αγναντεύω το απέραντο της θάλασσας, όταν γλυκά μας τραγουδά η βροχή έξω από το τζάμι..Μελαγχολία, μια δύσκολη ομορφιά που όμως όταν την καταλάβεις σε αγγίζει με ένα τρόπο διαφορετικό, μαγικό θα ‘λεγα. Ναι, μαγεύομαι από τις βροχερές μέρες, τα μελαγχολικά μάτια που μιλάνε στη σιωπή τους. Μαγεύομαι από τα πουλιά που κάθονται αμέριμνα στους ηλεκτρικούς πασσάλους στις γειτονιές. Από τα Φθινοπωρινά φύλλα που με το θρόισμα τους κουδουνίζουν στην καρδιά μου σαν μικρές φλύαρες νεράιδες. Εικόνες που μοιάζουν με πίνακα ζωγραφικής εν δράση. Ανεξήγητα με ελκύουν όπως η φωτιά τις πεταλούδες.Κάπου διάβασα πως η αληθινή Μελαγχολία είναι μουσική, είναι ποίηση, έχει γεύση.Στην ομορφιά αυτής της μελαγχολίας δεν χωράει κανείς άλλος, παρά μόνο εσύ και ο κόσμος που βασιλεύει μέσα σου. Κλείνω τις σημερινές μου σκέψεις με τα πιο κάτω αγαπημένο τραγούδι  Βροχή και σήμερα _ Δ.ΓΑΛΑΝΗ - Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος Μουσική: Γιάννης Σπανός

Βροχή και σήμερα, βροχή στη στέγη μας, 

βροχή στη πόρτα μας, ατέλειωτη βροχή 

Και εσύ στα σύνορα, σ’ ένα χαράκωμα 

Και γύρω ο θάνατος, ατέλειωτη βροχή 

Εγώ στα σύνορα, σε κάποιο γράμμα μου 

Βαθιά στη χλαίνη σου, γλυκά να σε πονώ 

Και συ στο σπίτι μας, παντού τα χνάρια σου 

Παντού τα μάτια σου, πληγές στο δειλινό 

Βροχή και σήμερα κι ούτε ένα γράμμα σου 

Κι ούτε ένα μήνυμα στον μαύρο ουρανό 

Φυλάξου αγέρα μου, φυλάξου αγρύπνια μου 

Φυλάξου αγόρι μου, από τον κεραυνό