ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΟΤΕ ΠΟΥ...Νο 2

Κι ύστερα η "Ελλάδα της λιτότητας"
εξαθλίωση πολιτών, ξεπούλημα της Ελλάδας, πλειστηριασμοί ....

ΘΥΜΑΜΑΙ το μάζεμα "των τρομοκρατών" ενόψει Ολυμπιάδας.
Θρίαμβος! Δεν έχουμε τίποτα να φοβόμαστε.
Τα λαμπρά μυαλά τους τα στουμπώσανε ψυχοφάρμακα και τα χώσανε στο μπουντρούμι.
Θα βάλουμε και "κάμερες παρακολούθησης", να είμαστε τελείως "προστατευμένοι Κι ύστερα "πιάσαμε τους τρομοκράτες". Πάλι την πιο τέλεια στιγμή.Κι άλλες κάμερες  Κι όλα καλά… Μπορείτε να κοιμάστε ήσυχοι. .
Και πολλοί μπάτσοι. Πολλές ομάδες. Έχουν και όπλα! (οι λεγόμενοι "τρομοκράτες" καθόλου δε με τρομοκρατούσαν όλα αυτά τα χρόνια, που δρούσαν παρά τη γενική καθούρα και απάθεια, μάλλον με προβλημάτιζαν και με ξυπνούσαν με τα λαμπρά μυαλά τους και τα ιδανικά τους, που φαίνονταν κάτι άπιαστο μέσα στο πλήθος των προβάτων που δούλευε, ψώνιζε και πλήρωνε φόρους σα να μην τρέχει τίποτα).

Κι ύστερα η Ολυμπιάδα με τους "εθελοντές".

Ο μισός κόσμος "εθελοντές" 

ΘΥΜΑΜΑΙ την "μερική απασχόληση" μετά τον "εθελοντισμό"

Αφού είδαμε ότι μπορείς και τσάμπα, γιατί θες να πληρώνεσαι;
 Μείωση λοιπόν.

ΚΙ ύστερα; 
Θα βγάζαμε κέρδη που δεν είδαμε και τουριστικά οφέλη που δεν εισπράξαμε.
 Κι απόμειναν τα Ολυμπιακά μας έργα ως θλιβερή εθνική περιουσία, πριν τα πλακώσει η εθνική μας ντροπή. 
Για την εγκατάλειψή τους σε βαθμό κακουργήματος και κανένας τους δεν θα πληρώσει για τη ζημιά
ΘΥΜΑΜΑΙ δακρυγόνα και όπλα, και κεφάλια να τσακίζονται και να αιμορραγούν στην άσφαλτο των "Έργων Ανάπτυξης". .

Μας είπαν Λεφτά Υπάρχουν.. ύστερα ήρθε η "Κρίση Οικονομική"
 ή αλλιώς "κραχ".
Τα φάγανε όλα τα λεφτά από τις "επιχορηγήσεις".
Δεν υπάρχει φράγκο.Πάει κι η δουλειά σου.Πάει κι η σύνταξη.Πάει κι ο μισθός.
Πάει το "κράτος-μέλος". "Κράτος υπό κατοχή". είμαστε
Κι ύστερα το Δ.Ν.Τ. "Διεθνές Νομισματικό Ταμείο"."Δυστυχώς επτωχεύσαμε". "Μας βγάλαν στο σφυρί".Τι είναι αυτό το ποσό;  Πόσα δισεκατομμύρια;
Δεν το χωράει το κεφάλι μου ούτε σαν ιδέα.
Κι ύστερα πάνε και τα παιδιά και τα εγγόνια σου θα χρωστάνε για μια ζωη...Θα χρωστάνε μέχρι να πεθάνουνε.
Γιατί μετά την διαφθορά και την «κρίση», έρχεται η πείνα και η εξαθλίωση και η οργή. Μετά το ξεπούλημα ακόμα και της βράκας σου, στους ξένους, που έχουν και «πληρώνουν ρευστό», έρχεται η «επανάσταση»απο τον καναπέ  Τα φάγανε όλα τα λεφτά στις «επιχορηγήσεις». Δεν υπάρχει φράγκο.
Αλλά τι περιμένεις από πολιτικούς οι οποίοι κάνουν ο ένας πλάτες στον άλλο; Το “βάστα με να σε βαστώ …να σε δω πρωθυπουργό” δεν έγινε με Γιώργο και Αντώνη;
Δεν ξέρω αν μπορώ να αντέξω άλλο αυτά που θυμάμαι… Δεν ξέρω αν πρέπει να σταματήσω να αντέχω όλους αυτούς που δεν θέλουν να θυμάμαι…

Έζησα αυτόν τον ευλογημένο τόπο, τον τόσο πλούσιο και εύφορο, με την αφθονία αγαθών και με τις ομορφιές του, με το σκαμμένο πρόσωπο από τον ήλιο και τον κάματο, με τους ρόζους στα χέρια και το βαθύ του βλέμμα- αυτό το βλέμμα που ξέρεις ότι δε σηκώνει μύγα στο σπαθί του, που δίνει και τη ζωή του την ίδια για τα ιδανικά του, για την αγάπη του, για τον τόπο του…

Ίσως αν δεν είχα προλάβει να τον δω έτσι, δεν θα πονούσα τόσο πολύ τώρα που τον πουλάνε. Βλέπω τί μας περιμένει, γι' αυτό πονάω.