Έκοψα το Τσιγάρο Νομίζω... ???

Πίστευα ότι απαιτεί υπεράνθρωπες δυνάμεις για να καταφέρεις να κόψεις το κάπνισμα...Ευτυχώς δεν είναι έτσι τα πράγματα.
Κάπνιζα 25 χρόνια. -Προς όσους καπνίζουν στριφτά τσιγάρα-ΔΕΣ ΕΔΩ...
Τα τελευταία χρόνια έκανα στριφτό αλλά το μέσο όρο την ημέρα μου ήταν ένα  πακέτο τσιγάρα κάθε μέρα.
Όλες οι δραστηριότητες ήταν συνδεδεμένες με το τσιγάρο.
Χαιρόμουν; 
Άναβα ένα ή περισσότερα τσιγαράκια για να το γιορτάσω.
Λυπόμουν; Άναβα ένα ή περισσότερα τσιγαράκια για να βιώσω καλύτερα τη θλίψη..Βαριόμουνα; Άναβα ένα ή περισσότερα τσιγαράκια για να περάσει η ώρα.
Θύμωνα; Άναβα ένα ή περισσότερα τσιγαράκια για να το ξεπεράσω.
Το τσιγάρο είχε γίνει συνώνυμο με τη ζωή μου. Τόσο φυσικό όσο η αναπνοή, το γέλιο και η λύπη.Βεβαίως είχα ερωτήματα που με βασάνιζαν: 
Πώς θα μπορώ να γράφω ...

χωρίς ένα τσιγάρο να καίει δίπλα μου; Πώς θα απολαμβάνω ένα ποτήρι ουίσκι χωρίς να καπνίζω; Γενικώς, πώς θα διασκεδάζω ή πώς θα λυπάμαι, αφού όλα ήταν συνδεδεμένα με το να βγάζω καπνό από τα ρουθούνια μου. Τελικά τίποτα από τα απαραίτητα δεν ήταν απαραίτητο και αποδείχθηκε ότι δεν υπήρχε και κανένας λόγος αγωνίας. Συνέχισα να γράφω, να πίνω, να διασκεδάζω και να στενοχωριέμαι χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα. 
Και μάλιστα χωρίς να μασάω τσίχλα....
Θαύμαζα όσους μπορούσαν κι έκοβαν το τσιγάρο και ρωτούσα τους ανθρώπους πως κατάφεραν να κόψουν το τσιγάρο.

Οι απαντήσεις τους δε βοηθούσαν!!...“Μία μέρα απλά το σταμάτησα”..“Είπα δε θα ξανακαπνίσω και το έκανα”
Από κανέναν τους δεν άκουσα το μεγάλο μυστικό για το πως να κόψεις το τσιγάρο. Κι όμως όλοι τους το είχαν καταφέρει.
Βασικά το αποφάσισα. γιατί αισθάνθηκα ότι  ήρθε η ώρα του...

Αποφάσισα να κόψω το κάπνισμα λόγω μιας εικόνας, την εικόνα μιας γυναίκας τυχαία σε ένα καφέ έπεσε το μάτι μου επάνω της και την παρακολουθούσα ... Που άρχιζε να πει μια ιστορία και ο λόγος της κοβόταν από τον βήχα. Και το χειρότερο: γελούσε και το γέλιο της εξελισσόταν σε έναν βήχα που την έπνιγε. Αυτή η εικόνα μου καρφώθηκε και ήταν το μόνο (από όσα είχα διαβάσει, ακούσει και γράψει) που πραγματικά με τρόμαξε. Φαντάστηκα τον εαυτό μου λίγα χρόνια αργότερα, με αυτόν τον χρόνιο βήχα των καπνιστών, να προκαλώ απέχθεια στους άλλους να με σιχαίνονται !!!
 Έκοψα το τσιγάρο για λόγους αισθητικής, και όχι μόνο..Όλα ξεκίνησαν από τότε που άρχισα κι  έβλεπα το δέρμα μου ξηρό και θαμπό και μικρές ρυτίδες γύρω απο το στόμα  τα νύχια μου μύριζαν νικοτίνη τα δόντια μου όσο και να τα  έτριβα για καθαρισμό, γυάλισμα και λεύκανση  τίποτα γκρι ήταν  εκεί που τα πήρα εντελώς  κάθε φορά που ανέβαινα τη σκάλα του σπιτιού με ψώνια στα χέρια εκεί λαχάνιαζα και τρελαινόμουν με τον εαυτό μου !!!... Άρχισα να καταλαβαίνω ότι κάτι δεν πάει καλά. Κουραζόμουν εύκολα. Ανέβαζα πίεση. Η καρδιά χτυπούσε πολύ γρήγορα. και βούιζαν τα αυτιά μου Δεν αισθανόμουν πολύ καλά. Λαχάνιαζα.... Το τσιγάρο όμως τσιγάρο. Μόλις αισθανόμουν λίγο καλύτερα, το άναβα...
Στην αρχή δεν έδινα μεγάλη σημασία. Μετά από τόσα χρόνια κάπνισμα, είχα συνηθίσει όλα τα παραπάνω και είχα ξεχάσει ότι μπορεί να υπάρξει ζωή χωρίς τσιγάρο...Έτσι απλά, χωρίς προγραμματισμό και χωρίς βαρύγδουπες δηλώσεις, ξεκίνησα να κόβω το κάπνισμα.Έβαλα τη τσιγάρα στην άκρη και είπα, δε θα καπνίσω άλλο για σήμερα και ο Θεός βοηθός...

Την επόμενη μέρα, δεν κάπνισα το πρωινό τσιγάρο και  ήπια το καφέ μου κανονικά έκατσα έγραψα τα άρθρα μου ευτυχώς ξεχνιέμαι θα σας βομβαρδίζω με νέο υλικό συγνώμη αλλά το έχω ανάγκη να ξεχαστώ!!!

Δεν άναψα τσιγάρο και τη δεύτερη μέρα. Δεν άναψα τσιγάρο την τρίτη, τέταρτη, πέμπτη, ημέρες ως εδώ stop είμαι 5 μέρες χωρίς τσιγάρο για μετά δεν ξέρω θα δείξει το παλεύω !!!!!

Ήταν εύκολο; δεν ξέρω είναι νωρίς για εμένα .. 
Ως γενική εντύπωση, πρέπει να ομολογήσω ότι ήταν πολύ πιο εύκολο από ότι περίμενα...
Παρ' όλα αυτά, υπήρξαν στιγμές που έφτασα στα όριά μου και ήμουν έτοιμη να εν δώσω και να αναψω τσιγάρο νύχτα ήταν και έβγαλα πιτζάμες να πάω περίπτερο για τσιγάρα το ξανασκέφτηκα και ξαναεβαλα πιτζάμες .. Σκεφτόμουν τότε, αν καπνίσεις τώρα, θα πρέπει να μηδενίσεις το κοντέρ και ν' αρχίσεις να μετράς τις μέρες αποχής ξανά από την αρχή. Μπορείς να περάσεις ξανά τα πάντα από την αρχή; Ευτυχώς αποφάσιζα ότι δεν ήθελα να ξαναπεράσω τα ίδια ξανά έφαγα ένα καρότο και είδα τηλεόραση...
Το κενό στην έλλειψη ικανοποίησης το κάλυψα με φαγητό και φρούτα. Αντί για τσιγάρο έτρωγα. Όποτε ήθελα τσιγάρο, έτρωγα. Όποτε αισθανόμουν την έλλειψη της νικοτίνης, έτρωγα.Τι Πήρα από κιλά δεν ξέρω και δεν θέλω να ξέρω ,αλλά πολύ το ευχαριστήθηκα...
Δύο ήταν οι μεγάλες δυσκολίες που αντιμετώπισα και αντιμετωπιζω:
Η πρώτη ήταν να σπάσει αυτή η ρουτίνα και να μάθω ξανά να κάνω τα πάντα χωρίς τσιγάρο. Η δεύτερη ήταν να καλύψω το κενό της ικανοποίησης που μου έδινε το τσιγάρο
Μετά την Πέμπτη ημέρα, αποχής, είχαν σχεδόν εξαφανιστεί τα συμπτώματα στέρησης της νικοτίνης αλλα ειναι ύπουλα ξεφυτρώνουν εκεί που δεν το περιμένεις ...Κάθε μέρα που περνούσε έβλεπα τη φυσική μου κατάσταση να βελτιώνεται. Δε λαχάνιαζα...Περπατούσα χωρίς να κουράζομαι.
Ξεβούλωσε η μύτη μου...Δεν έβηχα.
Μπορούσα να μυρίσω ξανά...Μπορούσα να γευτώ ξανά ,
Απέκτησα ξανά διάθεση για ζωή....Ανακάλυψα ξανά τη ζωή.
Κλείνοντας θέλω να πω τα ακόλουθα σε όσους φίλους καπνίζουν και σκέφτονται να το κόψουν...Η διακοπή του καπνίσματος είναι ευκολότερη από ότι φαίνεται.
Οι πρώτες 3 με 4 ημέρες είναι οι πιο δύσκολες.
Να περπατάτε πολύ τις πρώτες ημέρες. Θα βλέπετε τη βελτίωση στη φυσική σας κατάσταση και αυτό θα σας δίνει δύναμη.
Θα κόψετε το κάπνισμα μόνο όταν το αποφασίσετε εσείς.
Μπορεί να αποτύχετε στις πρώτες προσπάθειες. 
Και η αποτυχία είναι μέρος της προσπάθειας.
Ξέρω ότι έχω δρόμο ακόμα μπροστά μου αλλά είμαι αποφασισμένη να το παλέψω βοηθάει και ο καιρός θα περπατάω όσο μπορώ!!! περιμένω συμπαράσταση και από εσάς μαζί είναι πιο εύκολο από μόνη μου
Ελάτε σας περιμένω !!!
Καλή μας επιτυχία!!!!

ΑΝΕΜΟΣ