Όλοι ετοιμάζονται για να ψάλλουν το «Ω γλυκύ μου Έαρ…» συνοδεύοντας τον Επιτάφιο...ειναι απο τα πιο ομορφα τραγουδια-υμνους-θρηνους που εχω ακουσει...,της μεγάλης εβδομάδας, ξυπνάει αναμνήσεις από επιταφίους και ανοιξιάτικη Ελλάδα...Όλοι γνωρίζουν ότι μετά τα Πάθη, την Σταύρωση, υπάρχει η ελπίδα, το Φως, η Ανάσταση.
“Όταν ο Κύριος απέθανε το σώμα Του μπήκε στον τάφο, η δε ψυχή του ενωμένη με την Θεότητά του κατήλθε στον Άδη και αφού τον νίκησε απελευθέρωσε τις ψυχές....Και την τρίτη ημέρα ενώθηκε και πάλι η Ψυχή με το Σώμα και το Σώμα «Ανέστη εκ Νεκρών». Έτσι νικήθηκε ο Άδης και ο θάνατος.”
«Η ζωή εν τάφω…»
«Άξιον εστί μεγαλύνειν…»
«Αι γενεαί πάσαι…»
«Ω γλυκύ μου Έαρ…»
Χρόνια Πολλά σε όλους…
“Όταν ο Κύριος απέθανε το σώμα Του μπήκε στον τάφο, η δε ψυχή του ενωμένη με την Θεότητά του κατήλθε στον Άδη και αφού τον νίκησε απελευθέρωσε τις ψυχές....Και την τρίτη ημέρα ενώθηκε και πάλι η Ψυχή με το Σώμα και το Σώμα «Ανέστη εκ Νεκρών». Έτσι νικήθηκε ο Άδης και ο θάνατος.”
«Η ζωή εν τάφω…»
«Άξιον εστί μεγαλύνειν…»
«Αι γενεαί πάσαι…»
«Ω γλυκύ μου Έαρ…»
Χρόνια Πολλά σε όλους…