Είναι σίγουρο πως ο κυριότερος λόγος που υποφέρεις, είναι γιατί είσαι ανολοκλήρωτος. Γίνε όλα όσα είσαι. Αγκάλιασέ τα. Μη σταματάς όμως εκεί. Ίσως να πεις, «φαίνονται πάρα πολλά», συνέχισε όμως, μη σταματάς, γιατί αυτή είναι η λειτουργία της ζωής: ν' ανακαλύπτουμε καινούργια μάθηση, καινούργιες ικανότητες, μια νέα δημιουργικότητα. Αν όμως θέλεις ν' αλλάξεις πιο γρήγορα, πιο μαγικά, πρέπει να αλλάξεις το «εγώ» και να το διευρύνεις σε «εμείς». Πρέπει να περιλάβεις κι εμένα μέσα. Βαρέθηκα στ' αλήθεια αυτή τη γενιά του «εγώ», το ίδιο νομίζω ότι συμβαίνει και με σένα...
Για να φέρουμε, λοιπόν, κάποιον άλλον στη ζωή μας με αγάπη, πρέπει να είμαστε έτοιμοι να εγκαταλείψουμε ορισμένα καταστροφικά χαρακτηριστικά.
Για παράδειγμα:
Την ανάγκη να έχουμε πάντα εμείς δίκιο.
Την ανάγκη να είμαστε πρώτοι σε όλα.
Την ανάγκη να έχουμε εμείς τον έλεγχο.
Την ανάγκη να είμαστε τέλειοι.
Την ανάγκη να μας αγαπούν όλοι.
Την ανάγκη να κατέχουμε.
Την ανάγκη να είμαστε ελεύθεροι από συγκρούσεις και απογοητεύσεις.
Την ανάγκη ν’ αλλάξουμε τους άλλους για να ικανοποιηθούν οι δικές μας ανάγκες.
Την ανάγκη να χειραγωγούμε.
Την ανάγκη να κατηγορούμε.
Την ανάγκη να κυριαρχούμε.
Γίνε το "Μια φορά κι έναν καιρό" στο παραμύθι κάποιου...
