Φεύγω σαν τον Άνεμο !!!

Είμαι διαρκώς σε μια προσωρινή κατάσταση,

σε στάση αναμονής, 

σε σταθμό που το μεταφορικό μέσο δεν το ξέρω, 

μα πανέτοιμος καρτερώ να επιβιβαστώ.

Έχω στις αποσκευές μου δύο χέρια, δύο πόδια και ένα κορμί

που τα κρατά ένα μυαλό που αρνιέται να αποδεχτεί

την προδιαγραφόμενη πορεία των κάθε λογής «λογικών».

Άνοιξέ μου να περάσω, να αφήσω σε μια γωνιά τις αποσκευές μου,

φίλεψέ με γλυκό του κουταλιού, καφέ 

και δυο ρουφηξιές από το δικό σου τσιγάρο να ξαποστάσω.

Μπαίνω στο σώμα μου και φεύγω. 

Τρέχω, τρέχω ,τρέχω…

Ο χρόνος, η ώρα, η στιγμή, η απόσταση, το συναίσθημα,

όλα μετριούνται αλλιώτικα από ένα δρομέα. 

Ακόμα και η «πέραν πάσης λογικής αμφισβήτησης» 

αμφισβητείται για λίγο. 

Δοκίμασέ το και θα δεις.