Tι Tυπος Mαμας είστε ?

 -Fast and Furious
Η μάνα που είναι στην τσίτα συνέχεια. Δεν χαρακτηρίζεται από υπομονή, είναι εγωίστρια, βρίζει, χτυπιέται αλλά σίγουρα θα γδάρει ζωντανό όποιον της λέει ψέματα ή αδικεί αυτήν ή το παιδί της. Δείχνει σκληρή και αδυσώπητη, κάτι που δεν ισχύει και δεν εγκρίνει αγκαλίτσες, χαϊδολογήματα και υποκοριστικά για να μην γίνουν τα παιδιά της «βούτυρα». Είναι της άποψης ότι πρέπει να μάχεσαι για τα δικαιώματά σου και να μην κολλάς σε κανένα εμπόδιο. Ο θυμός της ξεσπάει γρήγορα, δεν μπορεί να κρατήσει κακία και -κατά βάθος- επειδή της αρέσουν τα κοντραρίσματα, ευχαριστιέται, αν το παιδί σηκώσει το ανάστημά του ακόμα και σ’ αυτήν.
Η φράση – κλειδί είναι: «δεν υπάρχει δεν μπορώ, δεν θέλω υπάρχει»
-Αργά, αργά, βαριά, βαριά

Η μάνα που έχει τους δικούς της ρυθμούς σε όλα. Δεν βιάζεται γιατί πιστεύει ότι όλα θα γίνουν τελικά, έχει επιμονή και καρτερικότητα και είναι όλα δικά της αφού έχει ανεπτυγμένο το αίσθημα της ιδιοκτησίας. Το σπίτι, η οικογένεια, το παιδί της ανήκουν και αλίμονο σε όποιον τα απειλήσει. Κάνει τις δουλειές του σπιτιού ακούγοντας μουσική -ενίοτε δυνατά- και τραγουδάει. Μαγειρεύει πάντα και δεν θα κοιμηθεί, αν δεν έχει αποφασίσει για το φαγητό της επόμενης μέρας. Το ψυγείο και τα ράφια των τροφίμων είναι πάντα γεμάτα και δεν υπάρχει περίπτωση το δικό της το παιδί να μην φάει. Θα κάτσει με τις ώρες να το ταΐσει μέχρι να αδειάσει όλο το πιάτο λέγοντας το γνώριμο «μία μπουκιά για τη μαμά, μία μπουκιά για το μπαμπά». Αν δεν έχει όρεξη το παιδί κι αρνείται, κατευθείαν θα του βάλει θερμόμετρο να δει, αν έχει πυρετό.
Η φράση – κλειδί είναι: «Σιγά-σιγά, δε βιαζόμαστε»
-Η εφημερίδα

Η μάνα που μιλάει ακατάπαυστα και ξέρει τα πάντα για τον οποιοδήποτε. Συνεχώς στη γύρα, της αρέσει να κάνει τις εξωτερικές δουλειές περισσότερο από αυτές του σπιτιού γιατί έτσι μπορεί να μαθαίνει διάφορα κουτσομπολιά. Μπορεί να ξεκινήσει να πάει στη λαϊκή και να γυρίσει τη νύχτα και χωρίς να έχει αγοράσει τίποτα.
Είναι αεικίνητη, γνωρίζει όλους τους δρόμους λες κι έχει GPS και κάνει συχνά «updates» για  να μη μένει πίσω από τα πράγματα. Δεν καυγαδίζει και δεν επιμένει στις απόψεις της γιατί όλοι παραιτούνται, όταν αρχίσει και μιλάει. Συνήθως όταν είναι σπίτι, είναι με ένα τηλέφωνο στο αυτί και την τηλεόραση ανοιχτή για να έχει συνεχής και πλήρη ενημέρωση. Της αρέσει να μικροδείχνει και χαίρεται και καμαρώνει, αν το βλαστάρι της «τα πιάνει εύκολα» ή της πουν ότι είναι σαν αδερφάκι της περισσότερο από το αν είναι καλό παιδί.
Η φράση – κλειδί είναι: «Οποιαδήποτε πληροφορία μπορεί να φανεί χρήσιμη»

-Αχ μανούλα μου
Η επιτομή της λέξης «μαμά»! Παραδοσιακή, στοργική, ευσυγκίνητη και γλυκιά με τα «παιδάκια» της, όποιας ηλικίας κι αν είναι, συχνά θα ρωτάει «αν έβαλε τη φανελίτσα για να μην κρυώσει». Τα νταντεύει, τα καλομαθαίνει και τους παρέχει απλόχερα ώμους για να κλάψουν και αγκαλιές για να κρυφτούν. Της αρέσει ο ρόλος αυτός και τον υπερασπίζεται με νύχια και με δόντια ακόμα κι αν είναι σε βάρος του συντρόφου της ή της επαγγελματικής της εξέλιξης. Πληγώνεται εύκολα και ορισμένες φορές αντιλαμβάνεται τη διαφωνία σαν απόρριψη. Σε ό,τι αφορά στο βλαστάρι της η ψυχραιμία και η λογική σκέψη πάει περίπατο. Είναι από αυτές τις μανάδες που, αν το παιδί τύχει να έχει και 37,5 πυρετό θα το τρέξει στο νοσοκομείο με κλάματα και θα πάρει γνώμες και διαβεβαιώσεις απ’ όλους τους γιατρούς ότι το παιδί είναι μια χαρά και έχει απλό κρυολόγημα. Ή αν το παιδί τσακωθεί στο σχολείο, θα πάει την άλλη μέρα το πρωί να διαμαρτυρηθεί στο διευθυντή.
Η φράση – κλειδί είναι: «Μην το κάνεις αυτό στη μανούλα που σ’ αγαπάει»

 – God Save the Queen
Η μάνα - αυτού Μεγαλειοτάτη. Αρχοντική, σίγουρη και με υπερβολική αυτοπεποίθηση απαιτεί το σεβασμό του παιδιού. Το καλύτερό της είναι να έχει μεγάλη οικονομική επιφάνεια, ώστε να μπορεί να προσφέρει στο πριγκιπόπουλό της τα πάντα. Τα καλύτερα ρούχα, τα καλύτερα παπούτσια, τα καλύτερα φαγητά, τα καλύτερα σχολεία. Δεν συμβιβάζεται με τίποτα μέτριο, όταν έχει να κάνει με το παιδί της, ακόμα κι αν το ίδιο δυσανασχετεί γιατί κι αυτό με τη σειρά του οφείλει να είναι το καλύτερο. Είναι απ’ αυτές τις μανάδες που ντύνουν τα παιδιά τους με τα «καλά τους» για να τα πάνε σε παιδότοπους ή παιδικές χαρές και δεν θέλουν να κάνουν παρέες με άλλα παιδάκια κατώτερης κοινωνικής ή οικονομικής θέσης. Θα προστατέψει και θα υπερασπίσει το παιδί της με όλες τις δυνάμεις και δεν θα αφήσει  τίποτα να περάσει στο ντούκου γιατί θα είναι προσβολή και για την ίδια. Αν κάποιος βλάψει το μικρό, τότε θα ακούσει τον άγριο βρυχηθμό της.
Η φράση – κλειδί είναι: «Πως τολμάς να μου απευθύνεσαι με αυτό τον τρόπο;»

 – Ο γιατρός στο σπίτι σας
Η μάνα μαθηματικής λογικής. Τελειομανής, με εμμονή στις λεπτομέρειες, τον προγραμματισμό και τα επιχειρήματα. Το σπίτι της είναι σαν δωμάτιο εντατικής. Πλήρως καθαρό, τακτικό και αποστειρωμένο, αφού η μάχη με τα μικρόβια έχει μόνο ένα νικητή, εκείνη. Είναι η μάνα που θα ελέγχει διατροφικά το παιδί της ώστε να παίρνει τα απαραίτητα στοιχεία που χρειάζεται για την ανάπτυξή του, θα το κοιμίζει και θα το ξυπνάει στάνταρ ώρα, θα επισκέπτεται συχνά τον γιατρό για να το ελέγξει, αν όλα βαίνουν καλώς και θα φροντίζει για την υγιεινή του ανελλιπώς! Θα κάτσει να το διαβάσει, να το βοηθήσει με τις εργασίες του και χαίρεται όταν οι κόποι της έχουν το ανάλογο αντίκτυπο και στους βαθμούς του σχολείου. Αν δει ότι το παιδί παρασύρεται ή ενθουσιάζεται και λειτουργεί παρορμητικά γρήγορα θα του το «κόψει» αραδιάζοντας του με δασκαλίστικο ύφος τουλάχιστον οχτώ λόγους για να μην το επαναλάβει.
Η φράση – κλειδί είναι: «Έπλυνες τα χέρια σου, πριν πιάσεις το φαγητό σου;»

– Vogue
Η μάνα – μετουσίωση του Dorian Gray. Πάντα φροντισμένη, περιποιημένη, καλοχτενισμένη και με προσεγμένο ντύσιμο ακόμα κι αν είναι σπίτι. Είναι νάρκισσος, παρακολουθεί τη μόδα, της αρέσουν τα όμορφα και καλαίσθητα πράγματα και το παιδί είναι κατ’ εικόνα και ομοίωση της μαμάς του. Είναι ευγενική, με καλούς τρόπους, δεν της αρέσουν οι καυγάδες και οι εντάσεις γι’ αυτό είναι πάντα συμβιβαστική ή τουλάχιστον έτσι δείχνει, αφού στο τέλος πάντα καταφέρνει έμμεσα να γίνεται το δικό της, όσες αντιρρήσεις κι αν έχει προβάλλει αρχικά το παιδί, το οποίο θα είναι η ζωντανή και κινούμενη βιτρίνα και θα μοσχοβολάει από μωρό.. Ενδεχομένως ο καημός της να είναι το γιατί οι οίκοι μόδας δεν βγάζουν αρώματα για βρέφη. Έχει μόνιμα διλλήματα γιατί προσπαθεί να είναι αντικειμενική, καλή στο να κρατάει τις ισορροπίες και τις ίσες αποστάσεις, ώστε να μην «μπατάρει» απ’ τη μια ή την άλλη πλευρά και πολλές φορές το παιδί νιώθει ότι δεν είναι σύμμαχός του. Είναι η μάνα που έχει περισσότερα μπουκαλάκια και βαζάκια με κρέμες ημέρας-νύχτας παρά σοκολάτας.
Η φράση – κλειδί είναι: «Δεν ταιριάζουν αυτά τα ρούχα που φόρεσες»

 – Security
Η μάνα που θέλει να ελέγχει τα πάντα. Αν ήταν δυνατόν, θα εμφύτευε τσιπάκι στο παιδί για να ξέρει ανά πάσα στιγμή που είναι και τι κάνει. Είναι μυστήρια, ολιγόλογη και σέξυ ακόμα κι αν σπρώχνει το καρότσι με το μωρό. Η μάνα αυτή τα θέλει όλα και τα θέλει τώρα. Δεν ικανοποιείται με τίποτα και συχνά επικρατεί σε καυγάδες και διαφωνίες με ένα βλέμμα που εύκολα θα μπορούσε να αφήσει άφωνο το παιδάκι κι όχι μόνο. Ξέρει να παίρνει αυτό που θέλει και τίποτα δεν ξεφεύγει από το άγρυπνο και διερευνητικό της βλέμμα οπότε ουαί κι αλίμονο, αν το παιδί πάει να της κρύψει κάτι ή αποπειραθεί να την κοροϊδέψει. Είναι απόλυτη, δεν συγχωρεί εύκολα, δεν ξεχνάει ποτέ τίποτα κι αναλόγως χρησιμοποιεί τα στοιχεία πολλές φορές καταφεύγοντας σε ψυχολογικούς εκβιασμούς. Είναι αλύγιστη κι αν πει «όχι», το θέμα έχει λήξει με συνοπτικές διαδικασίες. Επειδή συχνά έχει εμμονές για την ασφάλεια του παιδιού είναι ικανή να ψάχνει τηλέφωνα, τσέπες ή και να το παρακολουθεί για να δει τι και με ποιον έχει να κάνει.
Η φράση – κλειδί είναι: «Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια»

 – Fan Park
Η μάνα χαρά της ζωής. Έξω καρδιά, γελάει απεριόριστα, δεν παίρνει σχεδόν τίποτα στα σοβαρά με αποτέλεσμα να μην παίρνει και καμία ευθύνη και τα παιδιά γι’ αυτήν είναι ό, τι καλύτερο, αφού τις περισσότερες των περιπτώσεων έχουν τις ίδιες αντιδράσεις. Της αρέσει να παίζει μαζί τους με τις ώρες, να τους κάνει πάρτι και να τα διασκεδάζει. Είναι απ’ αυτές που βλέπεις να κάνουν κούνια ή τσουλήθρα περισσότερο κι απ΄ το ίδιο το παιδί. Είναι σε όλα τους πληθωρικές και τείνουν στην υπερβολή. Μπορεί να φωνάζουν το τέκνο τους από ένα χιλιόμετρο μακριά, να μιλάνε δυνατά, να  τρώνε ό, τι θέλουν και να μην τους νοιάζει τίποτα και κανείς πέρα από το να περνούν καλά και τα βλαστάρια τους να είναι χαρούμενα κι ευτυχισμένα και χαμογελαστά. Δεν πρόκειται να τα «πρήξουν» ποτέ με το «διάβασε» και «γράψε» αλλά τους αρέσει να μαθαίνουν στα παιδιά ένα σωρό πράγματα και να έχουν πολλά ενδιαφέροντα ταυτόχρονα. Είναι οι μανάδες που εκφράζονται με τις περισσότερες λαϊκές ρήσεις, παροιμίες και ατάκες.
Η φράση – κλειδί είναι: «Μάθε τέχνη κι άστηνε κι αν πεινάσεις, πιάστηνε»

 – L'Etat c'est moi
Η μάνα – νόμος και τάξη. Εξουσιαστική, αυστηρή αλλά πάντα δίκαιη, δείχνει ψυχρή και εκλογικεύει τα πάντα, με έντονη αίσθηση του μέτρου. Γι’ αυτήν σημασία έχει η τήρηση των ηθών, των θεσμών, των ρόλων και των ιεραρχιών μέσα στην οικογένεια. Απλά δεν διανοείται ότι το παιδί δεν επιδεικνύει το δέοντα σεβασμό στους γεροντότερους, τους παππούδες, τις θείες και γενικά όλο το υπερήλικο σόι. Είναι πολλές φορές συντηρητική, θέλει την αποδοχή των άλλων και δεν της αρέσει να αμφισβητούν την γνώμη της, ιδιαίτερα αφού είναι απόκτημα πολυετούς τριβής και εμπειρίας. Παρά ταύτα δέχεται στο τέλος τη διαφορετική άποψη, αρκεί να βασίζεται σε ορθολογικά επιχειρήματα. Έχει απίστευτη υπομονή και κατά βάθος είναι «ψυχούλα» αλλά και να την απειλήσεις, δεν θα το παραδεχτεί. Ψυχαναγκάζεται γιατί θέλει να είναι σε όλα της εντάξει και δεν την απασχολεί, αν δεν ξεκουραστεί καθόλου προκειμένου όλα να τρέξουν χωρίς προβλήματα. Είναι απ’ αυτές που μαθαίνουν τα παιδάκια από νήπια τι πρέπει και τι δεν πρέπει, τι είναι σωστό και τι όχι και κάλλιστα θα μπορούσαν να κάνουν διάλεξη ακόμα και στο δάσκαλο, αν δουν ότι παρεκτρέπεται.
Η φράση – κλειδί είναι: «Τι θα πει ο κόσμος;»

 – Viva La Revolucion
Η μάνα – δεν γίνεται επανάσταση χωρίς εμένα. Θα μπορούσε να περιγραφεί επίσης και ως τρελοκομείο με την καλή έννοια. Για όλα έχει μια θεωρεία, είναι προκλητική και προβοκάτορας. Δείχνει αδιάφορη και αλλού για  αλλού και σίγουρα ξεφεύγει κατά πολύ από την εικόνα της μητέρας που έχει ο καθένας στο μυαλό του. Είναι αυτή που θα μπορούσε να πάρει μαζί της το παιδί σε διαδήλωση ή πορεία διαμαρτυρίας για να μάθει από μικρό να είναι ενάντιο σε κάθε μορφή εξουσίας, να μην υποτάσσεται και να μην περιορίζεται από νόμους και στείρες αντιλήψεις. Απ’ την άλλη επειδή είναι πολύ αντιφατική μπορεί να γίνει έξαλλη και να μαλώσει το παιδί γιατί δεν έφαγε όλο το φαγητό του ή δεν πήρε άριστα στη γλώσσα και να αντιδράσει τελείως  ψύχραιμα, αν την καλέσει ο διευθυντής στο σχολείο και της πει ότι το παιδί της τσακώθηκε με κάποιο συμμαθητή του, έκανε κοπάνα ή το έπιασε να καπνίζει. Είναι η μάνα που αντιλαμβάνεται περισσότερο από τον καθένα την έννοια της φιλίας, ξέρει τα περισσότερα από τεχνολογία και ηλεκτρονικούς υπολογιστές, είναι γκατζετάκιας και τα παιδιά της πολλές φορές καμαρώνουν που είναι «προχώ».
Η φράση – κλειδί είναι: «Πολύ μπροστά από την εποχή του»

 – Κύριε Ελέησον
Η μάνα - οσιομάρτυρας. Καλοκάγαθη, πολύ ευαίσθητη, τουμπάρεται εύκολα, ζει στον κόσμο της και βλέπει να παιδιά της ως κουκλάκια, με όμορφα ροζ φορεματάκια τα κοριτσάκια και θαλασσιά παντελονάκια τα αγοράκια. Είναι ντελικάτη, την συγχύζουν οι φωνές και οι φασαρίες, είναι μυστικοπαθής, μελαγχολεί για το καημένο το μυρμηγκάκι, συχνά «δεν μπορεί» και «έχει πονοκέφαλο». Το παν γι’ αυτήν είναι το παιδί να έχει κουλτούρα, να μην είναι βάρβαρο και χαίρεται να αναπτύσσει την καλλιτεχνική τους φύση. Είναι ξεχασιάρα, μπορεί να κάψει και το φαγητό, αν έχει απορροφηθεί από κάτι άλλο πιο ευγενές και συγχωρεί τους πάντες και τα πάντα γιατί τα βλέπει όλα από τη χριστιανική τους άποψη. Όλα είναι πλάσματα του Θεού και όλα είναι για όλους. Είναι απ’ αυτές της μανάδες που μόνιμα θυσιάζουν τα πάντα στο βωμό της ευτυχίας των υπολοίπων, υποφέρουν, ταλαιπωρούνται και αρέσκονται στο να το επαναλαμβάνουν σε κάθε ευκαιρία προκειμένου να γίνει το δικό τους. Χαίρεται να τους διαβάζει παραμύθια, να βλέπει ταινίες μαζί τους και να δημιουργεί ένα περιβάλλον ήρεμο και γαλήνιο για να έχουν όσο το δυνατό λιγότερη επαφή με τον κακό κόσμο.
Η φράση – κλειδί είναι: «Ξέχασέ το, άστο να πάει»